Откако Доналд Трамп се врати во Белата куќа, клучно прашање е каква поддршка САД ќе продолжат да ѝ даваат на Украина. Изненадувачки за некои, американскиот претседател во голема мера ја следи стратегијата на Џо Бајден да му го даде на Киев оружјето и муницијата што ги бара.
Пред две недели, европските лидери тврдеа дека Трамп - менувајќи го својот претходен став - ветил дека ќе помогне во европските „сили за уверување“ за повоена Украина. Неделава, претставници на Белата куќа изјавија за Фајненшл тајмс дека Вашингтон ќе обезбеди „американски авиони, логистика и копнени радари што ќе поддржат и овозможат зона на забранети летови и воздушен штит што ќе го спроведува Европа“.
Но, дали ова навистина ќе се материјализира?
Со оглед на тоа што Русија постојано повторува дека нема да прифати никакви мировни сили како дел од мировниот договор, чудно е што Британците и Европејците продолжуваат да ја буткаат таа идеја.
Едно толкување е дека силите за уверување поддржани од САД се обид да се блокира мировниот договор со надеж дека Русите ќе бидат исцрпени и ќе прифатат услови што голем дел од рускиот естаблишмент и народот би ги сметале за целосен пораз. Ова би значело продолжена војна во годините што доаѓаат со ризици да се распадне украинската армија или европската поддршка. Со новата политичка криза што се динста во Франција и колапсот на политичкиот центар во Германија и Велика Британија, ова е реална можност.
Друго толкување е дека ова има намена за контра-пазар со Русија, да се откаже од неприфатливите барања, како на пример повлекување на украинската армија од делот од Донбас што сè уште го држи.
Ова звучи најразумно, бидејќи идејата за распоредување на европски сили се граничи со лудило.
Достапните сили се сосема несоодветни. Целата британска армија сега има само 74.000 војници. Француската армија не е во подобра состојба. Како резултат на тоа, француските и британските претставници сега зборуваат за заеднички британски и француски придонес од само 6.000 до 10.000 луѓе. Според „Волстрит џурнал“, вклучувањето на Велика Британија ќе биде „фокусирано на поморските и воздушните домени“.
Како толку слаба сила би ја „одвратила“ Русија? Претходно се тврдеше дека за да биде уверлива, на таквата сила ќе ѝ бидат потребни околу 50.000 до 100.000 војници на терен. Од каде ќе дојдат останатите? И најголемата економија на ЕУ, Германија, и бројно најголемата воена сила, Полска, го изразија своето одбивање да учествуваат. Досега, освен Велика Британија и Франција, само Белгија, Естонија и Литванија понудија да испратат војници.
Тоа е сè што треба да знаете за оваа замислена „сила“.
Една од поентите што Европејците ги сакаат САД во ваква епоизода е за да се обезбеди континуирана американска безбедносна посветеност не само кон Украина, туку и кон самата Европа.
Но, доколку британските и европските трупи бидат стационирани во Украина и критично зависат од американската воена поддршка, ова би ја намалило или уништило секоја можност Велика Британија и Европа да се дистанцираат од САД по други прашања.
Тоа би им оневозможило да заземат независен став кон војната на Израел против Палестинците; а ова прашање видливо почнува да ги разделува западните општества и политички системи, на начин на кој војната во Украина, колку и да е лоша, никогаш не може да го направи.
Влегувањето во таква мисија не само што би било воено залудно, туку би ја врзало Европа уште поцврсто за агендата на Вашингтон, во моменти кога најмногу ѝ е потребна слобода да ја постави својата.
***********
Види и:
Европа не е подготвена за мир
Војници на терен во Украина? Стармер, ај олабави
Политиките на европските елити завршуваат со солзи
Ризикот и заблудите на новата воена економија на Европа
