Затоа што профилите / сметките на социјалните медиуми полека стануваат мерка за нечија вредност „не може да постои нешто што е лажен следбеник.“ Иако идеален следбеник е оној што ќе стане публика за твоите идеи, влијание, производи и сервиси, тој пред се има една далеку поосновна цел - да ја зголеми бројката на твојот профил, во надеж дека ќе помогне оваа нова бројка потоа дополнително да биде зголемена.
Тој го дава примерот со истражувањето Гилад Лотан, кој правејќи сопствен експеримент во 2014-та купува 4.000 ботови следбеници на Твитер. Иако очигледно лажни, чистата бројка на вкупни следбеници ја презема сервисот за мерење на он-лајн влијание Клаут. Бројките и добрата оценка од Клаут во својата пресметка ја користи Бинг на Микрософт, па заради напливот на нови следбеници расте и рангот на Лотан во резултатите од пребарувањата на Бинг.
Богост посочува дека додека се води војна со ботовите не смее да се заборави дека во исто време има милиони Твитер сметки на вистински луѓе кои со години не се активни и не се отворени, а и понатаму сочинуваат значителен дел од бројот на следбеници на некои од најголемите Твитер имиња.
„Главниот злосторник се самите бројки, не лагите што ги зголемуваат нив, ниту пак профитот што притоа се прави.
Единствена причина зошто може да има пазар, а не па црн-пазар, за ангажираност на социјалните мрежи е затоа што овие мрежи продаваат внимание, а не идеи, производи или услуги.
Затоа Твитер толку истакнато брои следбеници, лајкови, ретвити и сè останато.
Ако бројките се помалку видливи, секој може ќе живее посуштествен, попродуктивен живот на интернет, употребувајќи ги постовите како нешто корисно а не како начин за циркулирање низ системот.
Тешко е да се замисли дека ваква промена би се случила во компанија како Твитер која се потпира на видливоста на метриките за да се создаде навика за користење на нивниот сервис. Оваа навика пак создава внимание неопходно за продавање реклами.
Вака на луѓето привлекувањето на внимание им е станато поважно отколку самиот исход од вниманието што е привлечено. Тие очекуваат внимание,“ пишува Богост.
