Неодамна почнавме со објавување видео туторијали изработени од студентите на Институтот за етнологија и антропологија при ПМФ, УКИМ. Првото беше за учење пајдушко, второто за фаќање 7/8 ритам на дајре.

Сте оделе на свадби на кои не сте можеле да се приклучите на пајдушко? Не знаете како се држи 7/8 такт? Еве ви шанса да научите.

Насекаде низ светот, па и кај нас, очајните времиња подразбираат очајни мерки. На пример држење настава онлајн, дури и за оние кои никогаш тоа не го пробале, ниту пак го сакаат.

Трката за тоа кој прв и кој подалеку ќе стигне во вселената од 1960-тите вклучувала двајца главни играчи: САД и СССР. Но имало и помали, ама пркосни. Еден од нив требало да биде Замбија.

Свесни сме дека во рубрикава често објавуваме текстови за некакви измамници или ликови кои целиот живот се обидувале (најчесто безуспешно) да се реобмислат себеси, оправдувајќи ги средствата со целта. Но во овие приказни има и нешто трогателно, во тој напор да се прикажеш како нешто што не си. Во случајов уште повеќе затоа што доаѓа од некој што денес би го нарекле „животен советник“.

Во Десау, родниот град на Вајл, од 28 февруари до 15 март се одвива фестивал посветен на творештвото на овој германски композитор. Мотото на овогодишното издание, 28-мо по ред, е „Што се границите?“. Тоа упатува на присилната емиграција на Вајл од Германија во 1933, но и на иновативноста на неговите дела.

По семејната трагедија Ерл забрзано созреал. И одлучил од неа да направи нешто убаво.

Придавањето човечки карактеристики на други живи суштества е токму човечка карактеристика. Но кога истата наместо во басни и анимирани филмови ќе се појави во наука, тоа може да создаде погрешни претстави за природните закономерности.

„Она што е важно ретко е итно, а она што е итно ретко е важно“, има изјавено Двајт Д. Ајзенхауер, 34-тиот претседател на САД. Да научиме нешто од него.

Има различни љубови, кон луѓе, животни, предмети. Љубовта на музичарот кон својот инструмент спаѓа во големите. Па така и тагата кога тој насилно ќе замине во рајот на инструментите.

Звучи како урбана легенда, но не само што ја има на Википедија страницата на оскаровецот, туку ја потврдил и самиот Херцог. Сепак, надреално.

Епскиот филм на Сем Мендез е потресна приказна за ужасите на Првата светска војна. А својот ефект го постигнува пред сè со специфичната кинематографија.

Песната се вика Don't Doubt ur Vibe, излезе на Саундклауд, и според дел од критиките, звучи како просечна денс нумера која успева да се сомнева во сопствениот вајб. Ама во сето ова има и една добра околност.

По смртта на 77 години на човекот кој според многумина беше душата на Монти Пајтон, негово интервју од 2014, кое до сега се нема појавено онлајн.

Нам ни личи на зурла, иако англискиот термин е „флејта“ (flute) на срамот. Во средниот век служела за казнување на луѓе што го нарушуваат јавниот ред и мир. Пред сè на лоши и неталентирани музичари.

Сигурно не е најдобриот филм што некогаш сте го гледале. Но иако е од жанр кој си бара пари за да биде убедлив, тоа што е направен со лични и мали средства на авторите не му одзема од квалитетот. Напротив, така станува добра лекција за тоа како инаетот и тимската работа можат да победат.

20 години откако напишал книга во која тврдел дека стравот од смртта е тотално неоправдан, еден американски филозоф го менува мислењето, и тоа не само за смртта, туку и за смислата на животот. Вели дека дури сега, на 97, ништо не му е јасно.

Новогодишен подарок од домашните ни ги отвори очите (всушност, ушите) за албум снимен далечната 1979. На него има прогресивен рок, амбиентални мелодии и глас на две пејачки кои тогаш биле во подем - историја на една култура, од која и ние некогаш бевме дел.

По смртта на големи (а и не толку големи) ѕвезди, стапува на сила бизнис пракса позната како „молзење на кравата“ - издавање нов (или не толку нов) материјал, понекогаш и со сомнителен квалитет, само колку нешто да се продава. Ама за ова не се буниме.

Поживеа 88 години, од кои повеќе од 50 правеше инсталации од случајно најдени предмети, колажи кои комбинираат текст и фотографии, и генерално си играше со различни медиуми. До крајот на животот се држеше до своето мото - да не прави здодевна уметност.

Обратно од стенд-ап комичарите, јапонските традиционални мајстори на раскажувањето седат на сцена, користејќи само хартиена лепеза и шамивче. Странците ракуго раскажувачи се многу ретки, а еден од нив е канадски актер и продуцент.

Да си поет, тоа некако подразбира дека треба да се земаш себеси сериозно, само затоа што знаеш да ракуваш со пар стилски фигури и да стискаш ентери. Или барем така би рекле хејтерите, кои на овие натпревари на лоша поезија се повеќе од добредојдени.

Што се случува ако имаш голема желба да свириш на некој инструмент, но твоите немаат пари да ти го купат? За еден 11-годишен Британец одговорот бил едноставен - го правиш од хартија, и потоа многу, многу вежбаш.

Луис Томас Хардин, попознат како Мундог, бил американски музичар, композитор и изумител на неколку музички инструменти. Бил слеп од 16-годишна возраст. Живеел во Њујорк од 1940-тите до 1970-тите, и во тој период често стоел на 6-тата авенија, носејќи наметка и шлем. Го нарекувале „Викингот од 6-тата авенија“, иако многумина кои го среќавале не ни знаеле за неговата музичка кариера.