„Ќе преживеам“: професорска верзија во време на коронавирус

Насекаде низ светот, па и кај нас, очајните времиња подразбираат очајни мерки. На пример држење настава онлајн, дури и за оние кои никогаш тоа не го пробале, ниту пак го сакаат.

Една од темите кои искрснаа деновиве е како да се држат во кондиција ученици и студенти, како ќе се одвива полагањето колоквиуми и испити, што е со одбрана на дипломски, магистерски и докторски (последниве врзани со строги рокови, па дури и со опасност од губење на работни места).

Некои академски средини имаат поголемо искуство со ова, соодветни правилници и прописи (кои кај нас допрва треба да се уточнуваат), а ситуацијата се разликува и согласно областите. На пример природните науки подразбираат изведување лабораториски вежби кои не можат да бидат направени онлајн. Но она што го имаме како впечаток и искуство од домашен терен, е дека не се организира најдобро најспособниот за технологија и најинформираниот за различните платформи (Зум, Гугл Хенгаутс, Скајп...), туку најупорниот и најмотивираниот да чепне, да проба, да се консултира со поискусни и на крај да се фати за работа и покрај сиот зазор од камери и екрани.

Еден таков професор на катедрата по историја и политички науки на Универзитетот за наука и технологија во Мисури одлично ја сумирал психолошката ситуација, особено на оние од општествените науки. Со тоа што ги прилагодил стиховите на I will Survive на Глорија Гејнор, па сега нејзиниот рефрен звучи вака: „Сè додека знам да користам Зум/знам дека ќе преживеам/Моите студенти сè уште ќе учат/Ќе си ја заработам платата/И ќе преживеам“

Добра порака за сите оние наставници и професори (а богами и студенти) кои уште аналогно дремат додека светот рапидно се менува. Тешко е, ама ќе преживееме...

At first I was afraid, I was petrified

Kept thinking I could never teach through Canvas all the time

But then I spent so many nights reading the help docs for so long

And I grew strong

And I learned how to get along

And so I’m back

Students are gone

As all my colleagues try to figure out how they’re gonna get along

I should have kept up with the tech, not skipped that class on course design

If I’d known for just one second I’d be teaching all-online

Go on now, go, leave me alone

I’ve got to figure out

Just how to lecture using Panopto

You gave me two days to adjust, to move everything online

Did you think I'd crumble

Did you think I'd lay down and die?

Oh no, not I, I will survive

Oh, as long as I know how to Zoom, I know I'll be alive

Oh, my students still will learn

And my paychecks I will earn, and I'll survive

I will survive, hey, hey

It took all the strength I had not to lay down and die

Kept trying hard to mend the pieces of my syllabi

And I spent oh so many nights just feeling sorry for myself

I used to cry

But now I hold my head up high and you’ll see me

Teaching on zoom

But just don’t cough into the mic or every eye will be on you

I can’t hear you, you’re on mute, your camera’s black, are you still there?

We’ve got some glitches to work out, but I know my grading scheme is fair

Oh now, go, walk out the door

Trying to get this lecture done

And I’m already on take four

Now the network has gone down, and I’m all out of wine

Do you think I’ll crumble

Do you think I’ll lay down and die?

Oh no, not I, I will survive

Oh, as long as I know how to zoom, I know I’ll be alive

My students still will learn

And my paychecks I will earn and I’ll survive

I will survive

Hey hey
 

19 март 2020 - 13:39