Каква врска има американското „не биди мокро ќебе“, со велешкото „аспир“? Обата се изрази од таен говор на музичари, а тие знаат што е она најважното што треба да се кодира, за друг да не разбере.

Денес, 28.11 во 20 часот во Музејот на современа уметност во Скопје ќе се одржи необичен перформанс под наслов „Интуитивно зуење на спиралата“, кој вклучува глина, грнчарско колце и женски глас.

Бил успешен бизнисмен. Но својот вистински повик го нашол во промовирање на чисти и безбедни санитарни јазли низ светот. Тоа го прави навистина посветено, и без грам „незгодно“ од табуизирани теми поврзани со нашиот измет.

Во година во која освен „Џокер“ ниту еден друг филм (до сега) не отскокна по својот квалитет и успехот на кино-благајните, јужно-корејската бизарна сатира на класното општество делува како освежување. Со оглед на тоа што тој веќе ја доби „Златната палма“ во Кан, следен чекор би можел да биде и Оскар.

Човекот бил раскажувач и пејач во стилот „калипсо“ - вид музика во синкопиран африкански ритам. Им продавал касети на посетителите на Кауита, неговиот роден град во Коста Рика. Сега, како во варијанта на „Барајќи го Шугармен“, на интернет се одвива потрага по овие стари снимки.

Денес, 21.10, завршува уште едно, 38-мо по ред издание на скопскиот џез фестивал. Оваа година од сцената на МОБ беше испратена порака на солидарност со бегалците низ светот. И не е необично што џез музичарите чувствуваат обврска нивната музика да послужи и за социјален ангажман, затоа што овој музички жанр е и роден како реакција на опресија.

Во август 2018 славниот виолончелист почна двегодишно патување, кое вклучува изведба на шесте суити за соло чело на 36 локации. Тие истовремено се и првите кои тој ги научил како дете, кога почнал да свири на 4 годишна возраст.

Фотограф од Њујорк живее со хронична болка во ’рбетот. Одлучил својата и болката на своите блиски да ја визуелизира низ фотографии.

Пред да се прослави со своите трилери, како „Девојката со тетоважа на змеј“, објавени постхумно, тој бил новинар и активист, кој се обидувал да посочи на опасноста од десничарскиот екстремизам и нео-нацистичките групи во Шведска.

За оние кои никогаш не гледале шоу од ваков тип, станува збор за класична симулација на „столб на срамот“ - позната личност седнува на сцена додека други познати (и помалку познати) ги коментираат сите нејзини недостатоци. Зошто овој формат е толку бизарно привлечен и зошто никогаш не би успеал кај нас?

Се вика Џон Тефтелер и продава и купува ретки плочи последниве 35 години. Специјалност му се блуз 78-ките, а неговата лична збирка содржи некои од најретките плочи на светот.

Наскоро (22.11) ќе излезе до сега необјавен материјал на мајсторот кој почина во ноември 2016, на 82 години.

Дури и на софра да има само еден Македонец и еден Словенец нема да има многу муабет ако обајцата не сакаат или не знаат да се најдат некаде на средина, околу некогашниот српско-хрватски. За разбирлива комуникација пак помеѓу претставници на повеќе словенски јазици е потребна поголема координација. Меѓусловенскиот е еден начин тоа да се постигне.

Бизнисот на изработка на „џинглови“, потсетници и аларми за различни апарати за домаќинството цвета. Но дали звуците што ги испуштаат тие навистина им прават разлика на потрошувачите или само создаваат непотребна врева?

Во светот, 35 милиони луѓе живеат со деменција. Се смета дека оваа бројка до 2050-та ќе порасне на 115 милиони. Како овие луѓе да се социјализираат и да се чувствуваат корисно? Еден ресторан во Токио има решение.

Лизгањето на банана е класичен скеч од оние црно-белите комедии. Но тој има реална историска основа, поврзана со време кога фрлените кори по њујоршките улици биле кошмар за неговите жители.

Нам откако дознавме за ова некако ни олесна, дека не станувало збор за звуци во нашата глава, туку за признаен феномен. Ако сте меѓу оние кои го почувствувале, добредојдовте во клубот.

Во ноември 2016 излезе Нетфликс серијата Master of None. На Ансари таа му донесе Златен глобус за најдобар актер во ТВ комедија, со што тој стана првиот Американец со азијско потекло кој ја добива оваа награда. И сите го сакаа.

Да не бил Харисон антологискиот филм на пајтоновци „Житието на Брајан“ сега немаше да слави 40 години од премиерата. И не само тоа, немаше да постојат и уште куп антологиски британски филмови од 1980-тите.

Денес, 3 јули, во галеријата Тејт во Лондон се отвара изложба на Такис, кого го нарекуваат пионер на кинетичката скулптура. Иако нема ништо натприродно во неговите дела, тие делуваат како врз нив да дејствува некаква невидлива, магична сила. А истите се продаваат и за магично големи суми.

За публиката и така и така. Ама кога солистот очекува дека ќе почне едно дело, а почнува друго, тој има многу малку опции на располагање. Главно се сведува на - и да погинеш, колку-толку ќе се спасиш.

На 1 јули 1959 квартетот на Дејв Брубек во студиото на Колумбија рекордс во Њујорк сними песна која цели две години речиси никој не ја забележуваше. Потоа стана хит, и најдобро продаван џез сингл на сите времиња.

Режисер е Пол Томас Андерсон, а ова е негов прв проект по „Фантомската нишка“ од 2017. Филмот, или филмчето, е наречено „еднокотурно“ (one-reeler) во чест на ерата на немиот филм.

Пет децении по првото емитување на „Летечкиот циркус“, луѓето кои се повеќе политички аналитичари, филозофи и пророци отколку комичари ќе го одбележат својот јубилеј на начин кој ќе покажел дека светов во којшто живееме станува сè „попајтоновски“. Камо среќа, бар ќе беше смешен.