Во 1926 професор од Њујоршкиот универзитет - образовен реформатор со големи соништа - се нафатил на храбар експеримент. „Храбар“ значело (а и денес значи) дека шансите да не успее биле големи. Така и испаднало.

Развојот на вештачката интелигенција доведува во прашање куп професии, но и бара ревидирање на задачите кои им се даваат на учениците и студентите и на начинот на нивно оценување. Еден професор има порака до луѓето и до машините: може ли некако да се договориме?

Резултатите од американските национални тестови покажале дека математиката и читањето на 9-годишните ученици паднало на нивоа од пред две децении.

Милиони деца низ светот кои во март 2020 беа попратени дома „за да ја израмниме кривата“ и „да го спречиме пикот“, се уште се немаат вратено во училница, и тоа е штета што цел свет ќе ја плаќа.

Помеѓу сите нешта кои пандемијата ги доведува во прашање се и наставните програми, во случајов по јазик и литература. Дали обврзните книги и содржини треба да бидат огледало на животот на младите, или параван кој го крие она што навистина им се случува? 

По септемвриската лежерност, за сите кои имаат дома ученици, настапува есенскиот стрес, со домашни, испрашување и тестови. Ама ако мислите дека на родителите од минатото им било полесно, се лажете.

До 2016 во селата во Мозамбик никој немал видено компјутер. А овој е посебен - се состои од четири ел-це-де екрани на допир, напојувани од соларни панели и влечени од магаре.

Однапред знаеме кои маани би можеле да му ги најдете на текстов. Ниту општеството им понудило „високо квалитетен идентитет“ на нашите студенти. Ниту пак нашите библиотеки се толку „неверојатно богати“ како оние на Харвард или на Јеил. Но овие совети би требало да важат од најзабаталената селска училница која се грее на дрва, до најпрестижниот универзитет. 

Како дел од глобална иницијатива што се води како МООК (Massive Open Online Courses) универзитети низ цел свет на интернет понудија бесплатни курсеви по најразлични предмети што тие ги владеат. Наоѓаш што ти треба, седнуваш, кликаш и учиш.

Еден од најголемите предизвици на југословенското кралство беше културно-просветната политика на Македонија и на Косово (т.н. Јужна Србија), имајќи предвид дека едвај петтина од тамошното население беше функционално писмена, а за познавањето на „официјалниот јазик“ не се ни зборува.

Дали би биле подобри ученици ако ни се даде шанса сè во животот да направиме по втор пат, како повторувачи во истиот клас?

Нова книга ја става под знак прашање нашата фиксација со коефициентот на интелигенција, и вели дека возрасните можат (ако сакаат и ако знаат) да му помогнат на речиси секое дете да стане „надарено“.

Ако не сме внимателни нашите училишта ќе ги претвориме во музеи на отворено во кои се учи на ист начин како пред 400 години, е стравот на професорката по образовна психологија на Хелсиншкиот универзитет, Кирсти Лонка.

За првпат некој да седне, собере и измери кои се всушност најефикасните начини да се зачува планетава и да се сопрат погубните трендови на нејзиното загадување. Резултатите ќе ве изненадат.

Шведските деца уште во првата година во основно училиште ќе почнат да учат програмирање, како дел од напредните "аспекти за дигитална компетентност" додадени во наставната програма.

Во иднината ако сакаш да имаш работа, ќе треба да бидеш што е можно поразличен од машините: креативен, критичен и социјално вешт. Ако е така, зошто тогаш децата се учат да се однесуваат како машини?

Исламистичко училиште во Велика Британија добило негативна оценка од надлежниот образовен инспекторат откако во ненејавена посета и тестирање установиле дека учениците не знаат ниту која е премиерка на земјата ниту која е Хилари Клинтон.

Како луѓето, и особено помладите кои допрва ќе бидат изложени на овој феномен, да разликуваат дигитални факти од фикции? Да се обучат од мали нозе, како што некогаш бевме обучувани по ОНО и ОСЗ да ја препознаваме непријателската пропаганда.

Насловот асоцира на лик од стрипови на Марвел. Но Виго Мортенсен во овој филм игра еден поинаков супер-херој, кој се обидува своите деца да ги заштити од злата на истата таа цивилизација која хипнотизирајќи нè со Спајдермен и Бетмен заборава да нè научи како да уловиме зајак, ако се најдеме некаде каде нема ист таков - „супер“ - маркет.

„Да живееше Емануел во Алепо, неговата мака и очај можеби макар накратко ќе добиеја простор во некоја од предизборните дебати. Но, Емануел останува невидлив бидејќи живее во домашната ничија земја на сиромаштија, дроги и безнадежност“, пишува Њујорк тајмс. Читајте глобално, мислете локално.

Од древните грчки оргии и вибраторот на Клеопатра полн пчели, преку смерните викторијанци, до сексуалните вештини на Индија, нашите (човечки) сексуални копнежи и реализирани ќефови отсекогаш биле разновидни. Нов стрип напишан од познат сексолог ја следи не само историјата, туку и можниот развој на настаните на полето на физичкото општење.

Еден ден учителка во трето оделение побарала од учениците да ја довршат оваа реченица. Резултатите биле загрижувачки и отрезнувачки.

Во викенд изданието на Дневник, во колумна насловена „Документарец што тера на размислување", Влатко Ѓорчев препорачува филм за образованието во САД, кој „се гледа во еден здив", и кој го поставува образованието „како еден од клучните фактори за развој на општеството". Истиот го опишува како актуелен и релевантен за секоја држава, што значи и за нашата. Доволно елементи за филмот внимателно да се погледне.

Глобално истражување за тоа колку луѓетo ги познаваат клучните факти за својата земја покажува една разочарувачка вистина: ни степенот на демократија ниту пак развиеноста и слободата на медиумите имаат врска со тоа каде колку 'трупови' има.