Ретко се наоаѓаат вакви ентериери, а уште поретко луѓе кои ги граделе со години слушајќи го исклучиво сопственото чувство за естетика. И особено е интересно кога тоа чувство е толку еклектично, а сепак толку впечатлива фузија од елементи.
Ако го знаете ликот на Дејвид Харбор во Стрејнџер Тингс, и ако сте гледале по некој некој негов настап или гостување, веројатно би можеле и да замислите како му е дома, нели? Е па, не му е така.
Пазарот на недвижности во Хонг Конг е ужасно скап - има врска со просечната плата и колку МНОГУ пати еден просечен дом е поскап од таа сума. Нешто како кај нас, со тоа што кај нас уште нема толку гужва и уште сме фамилијарни, па не сме принудени да живеевме во - кафези.
Овој пат не е само ентериер, има и екстериер (особено кај куќата Флинстонс), ама едно е сигурно - далеку се луѓево од нас и нашава неиновативност со досадните, неунифицирани фасади и куќи со мода на прозори неапдејтирана во последниве 20 години.
Некои модни блогови се работат од удобноста на сопствениот кревет. Некои се работат од специјален простор одвоен, божем за работа, повторно недалеку од креветот. А некои стануваат толку големи, што си бараат канцеларии.
Архитектката Серен Бингол живее во Челзи веќе шест години. Во еден момент решава да бара нов стан и проаѓа некаде меѓу 150 и 200 станови, за на крај да најде студио од 92 квадрати и 4 метри високи тавани, во зграда во Тудорски стил - и знае дека е тоа - тоа.
Има нешто смирувачко во обоен стан, ако знаеш како да го изведеш тоа. И уште посмирувачко во дом со неутрални бои, ако знаеш точно каде да вметнеш виножито.
Да ризикуваш со облека е релативно лесно со оглед на тоа што пред да излезеш од дома можеш да се предомислиш, а ако се предомислиш на пола ден, секако на крај ќе се соблечеш. Да ризикуваш со малку потрајни работи како боја и ѕидови по дома бара повеќе храброст.
Не, не „да имаш милиони долари и јахта, и хеликоптер” и не знам што, не, дали би живееле во бротче, сместено во каналче во Лондон, со бебе, за 85.000 долари?