Шангај Шенхуа според популарноста и успесите не е ниту Барселона, ниту Реал Мадрид, туку е еден од седумте кинески клубови кои го растресоа светскиот фудбал и истовремено стана предмет за потсмев дури и во Австралија, која не е меѓу водечките фудбалски земји. Зад овој клуб стои Гринленд, најмоќната компанија за недвижен имот во светот чија вредност се проценува на 58 милијарди долари. Во јануари годинава Шенхуа ги помести границите во фудбалскиот пазар и со годишна плата од 40 милиони евра, Карлос Тевез го направи најскап фудбалер во историјата. Токму оваа екипа беше посочена дека понудила астрономски 300 милиони евра за Кристијано Роналдо.
Но во Лигата на шампионите во Азија учесник ќе биде Бризбејн, а Тевез ќе ги гледа на телевизија. Моќниот кинески клуб загуби 2:0 од австралискиот состав чии играчи заедно заработуваат помалку од аргентинската мега ѕвезда.
Кинеските клубови во преодниот рок во сезоната 2012/2013 потрошија 65 милиони евра, во 2013/2014 – 92 милиони евра, во 2014/2015 - 150 милиони евра, а од 2016-та во нивното трошење нема лимити. Плановите им се доста амбициозни, а ги промовираше претседателот на Кина, Крис Џипинг кој вети десетгодишни реформи (2015-2025) во кои покрај засилувањето на лигата со помош на светски фудбалски имиња, во план е отварање на 20.000 фудбалски школи и 70.000 терени до 2020 година. Колку таа стратегија ќе им донесе резултати на Кинезите ќе видиме за неколку години.
Таквиот вид мегаломански проекти не се непознати и за нашите простори каде се пресекоа еден куп ленти, а вечен проблем останаа незагреаните сали за кои стандардно одговорноста за нивното одржување се префрла од едни на други.
Колку и да се подобри инфраструктурата која за жал пркна само во главниот град, од фактите нема бегање. Доволно е да се наведе само еден. Македонската фудбалска репрезентација во 2008 година беше рангирана на 46-та позиција на ранг листата на ФИФА, а на 9 февруари годинава пукна срам. Падна на 165-то место, што е негативен рекорд од осамостојувањето на земјава и што е уште посрамно тоа место го делиме со Косово кое само пред неколку месеци стана членка на ФИФА и УЕФА.
Атлетико Мадрид наспроти Манчестер Јунајтед, Реал, Интер, Милан
„Фајненшал тајмс“ анализираше сметки на 69 европски клубови во текот на последниве четири сезони, користејќи база на податоци од сметководителската групација KPMG. Таа открива дека големите трошоци не се секогаш гаранција за успех.
Најголем буџет за плати во Европа после Барселона има Манчестер Јунајтед кој лани поделил вкупно 321 милиони евра, но неговите резултати во последниве три сезони се далеку под нивото за разлика од времето на Фергусон.
Минатата сезона Јунајтед заврши на разочарувачко петто место во Премиер лигата и не избори место во Лигата на шампионите, а претходно беа седми на табелата. Со потпишувањето на Пол Погба за 105 милиони евра, минатото лето го направи најскапиот трансфер во историјата на фудбалот, но и од тоа никаква полза бидејќи во моментов има 12 бода заостанување зад лидерот Челси. Последната титула ја освоија во сезоната 2012/2013.
Другите богати и славни клубови кои не ги остваруваат посакуваните резултати според трошењето на парите се Реал Мадрид, Интер, Милан и ПСЖ. Последното Скудето на Милан датира од 2011, а на Интер од 2010. Реал Мадрид пак од 2008 до денес има само една освоена шампионска титула во Ла Лига, онаа во 2011/2012.
„Најпаметниот“ клуб според клучната мерка за успех е Атлетико Мадрид. Во периодот од 2011 до 2015 година шпанскиот клуб го надмина бројот на освоени бодови кој статистички се очекуваше да го стигне врз основа на големината на платите кои ги дава во однос на другите екипи во истата лига.
Тие се осми клуб по буџет на плати во Европа, но кај нив парите и купувањето ѕвезди не е приоритет за разлика од нивните конкуренти. Беа две години финалисти во ЛШ (2014 и 2016), во 2013 станаа шампиони во Шпанија, а лани завршија само три бода зад шампионот Барселона кој потроши 372 милиони евра за плати.
Целиот текст го имате тука.
