Видеата со отворање „слепи кутии“ (буквален превод на blind boxes, кутии чија содржина е скриена) обично следат ист ритуал: креаторот со возбуда ја покажува кутијата, кажува што очекува да добие, ја кине и со нетрпение ја вади запечатената ќесичка. Гледачите први дознаваат која фигура е внатре – следува радост или разочарување.
Овие кутии, полни со Лабубу и други слични играчки (како Диму, Смиски или Сони Ејнџел), се распродаваат за неколку минути. Се појавуваат фалсификати (за тоа види претходно тука), има гужви и тепачки во редови, па дури и кражби. Иако овој тренд изгледа нов, корените се во Јапонија: „фукубукуро“ – новогодишни тајни кеси со изненадувачки содржини, а потоа и популарните „гачапон“ автомати од 1960-тите. Од таму идејата се прошири низ светот преку слични производи како Покемон картичките или играчките во „Хепи оброците“.
Психолозите објаснуваат дека привлечноста не е само во самата играчка, туку во психолошкиот механизам сличен на коцкањето. „Кутиите на слепо“ го користат принципот на „варијабилна награда“ – непредвидливост која ослободува допамин и создава возбудливо очекување. Дури и кога исходот е разочарувачки, надежта за следното отворање го одржува циклусот.
Дополнителен мотив е колекционерството и „тајните“ верзии кои се ретки и многу посакувани. Ова создава чувство на ексклузивност и уште поголем притисок за купување.
Поголемиот дел од купувачите не се деца, туку млади возрасни – миленијалци и генерација Z. Овој тренд, познат како „kidulting“ („детораснување“?), ја рефлектира желбата во несигурни времиња да се бараат мали, детски радости што нудат утеха и чувство на контрола. Социјалните мрежи ја засилија оваа манија преку брзи, емоционални видеа што предизвикуваат и возбуда и завидливост кај гледачите.
Некои Лабубу достигнаа астрономски цени – од неколку стотици долари на аукции, па сè до 150.000 долари за фигурa во природна големина. Дел од успехот се должи и на „ефектот на карминот“ – во време на економска криза луѓето се одлучуваат за мали луксузи кои можат да си ги дозволат, како некој вид утеха.
На крајот, магијата на Лабубу е комбинација од рекламирање преку славни личности, модна видливост, реткост и – најважно – психолошка возбуда која ја буди неизвесноста. Но, како и кај коцкањето, оваа возбуда може лесно да премине во зависност.
