- Во нова колумна на Венко Андоновски објавена во Нова Македонија, тој се занимава со односот меѓу моќта - идеолошка категорија и телото - биолошка. Крајната цел на секоја тоталитарна идеологија е да го покори телото, затоа што телата се тие што маршираат во воен строј, водат војни, гласаат и можат да се управуваат.
- Тоа најдобро се гледа врз примерот на гениталиите, кои се епицентар на судирот меѓу билогијата и идеологијата, судир на телото со моќта. Но што кога паланката трпи недостиг од тела, односно материјал врз кјо би можела да ја тренира својата дисциплина? Што се случува кога другиот тип паланчани (откако поминале една ноќ во големиот град или во мотелот на половина пат) ќе отрикјат дека гениталиите можат да служат и за задоволства и уживање, а не само за репродукција?
- „И, додека овие две паланечки војски (отелотворени дури и во спротивставени партиски „програми“) водат војна околу функцијата на гениталиите, речиси никој не гледа дека и едните и другите со своите радикални ставови предизвикуваат ист ефект: масовно иселување на младите. Не гледаат дека гениталиите, кај гладниот и безработниот, немаат смисла ни како извор на уживање ни како „алат“ со кој се гарантира опстанокот на „родот“. Човек со празен стомак ниту помислува на деца и семејство ниту на „бесполезен“ оргазам. И така, си се сменуваат на власт „конзервативните гениталци“ и „авангардните гениталци“, а нашите деца секојдневно се иселуваат, без разлика дали сакаат со гениталиите да создадат семејство или да уживаат во нив.“
- Џејн Гудал, чија доживотна работа како приматолог помогна во проширувањето на разбирањето на светот за однесувањето и емоциите на животните, почина на 91 година, соопшти нејзиниот институт.
- Нејзините теренски студии со шимпанза не само што ги срушија бариерите за жените и го променија начинот на кој научниците ги проучуваат животните, туку ги документираа емоциите и особините на личноста кај овие примати што ја замаглија линијата помеѓу луѓето и животинското царство.
- „Откритијата на д-р Гудал како етолог ја револуционизираа науката, а таа беше неуморен застапник за заштита и реставрација на нашиот природен свет“, се вели во соопштението. Гудал беше назначена за Дама на Британската Империја во 2004 година, а во 2025 година беше наградена со Претседателскиот медал за слобода на САД. Таа беше именувана и за Гласник на мирот од страна на Обединетите нации во 2002 година.
- Оние книги што јас и мојата генерација ги нарачувавме од Лондон, сега ги има на секој книжевен сајт. Веќе нема потреба да плаќате царини за книги од странство – сето она што лично сум го купувал како студент – сега го има бесплатно во ПДФ. И тоа е одлично: книгата е достапна. Друго прашање е што достапноста сама по себе – не мора да биде добра. Затоа што достапно е сè: од порнографија до дрога.
- Еве како доаѓавме до книги за испит во вчерашниот изумрен свет. Прво, си определувавме – колку денови ќе го подготвуваме испитот. Потоа, во група (сите што полагавме ист испит) одевме во НУБ (Народната и универзитетска библиотека). Тоа подразбираше да си планираш цело претпладне, некогаш и попладне – престој во библиотеката. Излегувањето од дома подразбираше и да си понесеш сендвич или пари за ручек. Подразбираше и да се качиш во градски автобус, па да патуваш најмалку половина час до библиотеката. Таму ја имаше сета литература за нашите испити, но книгите не ги даваа дома: мораше да се чита во заедничката читалница.
- Тоа ми е главната поента: можеш да учиш сам, дома, на компјутер. Но можеш да учиш и во друштво, во библиотека. Што е поубаво? За мене поубаво е второво, за моите деца – првото. Разликата е огромна: кога си во друштво, се смееш, кажуваш вицови, си помагате околу нејасните книжевни термини, а ако некој заборавил да понесе сендвич, делите. Во читалницата се запозна и еден пар (таа идна медицинарка, тој иден математичар), и набргу направија свадба. Кога си сам во соба не е така. И да склучиш брак виртуелно со некого, не знаеш како мириса кога седи до тебе во читалница.
