Потеклото на теоријата на Џејмс Марфи доаѓа од една изјава на режисерот Ендру Доминик за Бред Пит, "човекот некако не те привлекува за да ја споделиш неговата позиција."
"И ова е сржта на секој кул настап: те остава да се чудиш како би било кога ти би бил тој лик, без притоа да замислуваш дека би можел да бидеш. Том Хенкс е олицетворение на спротивното, топол стил на глума кој те привлекува кон себе, за да почнеш да чувствуваш она што тој чувствува и да го разбираш светот што тој го разбира. И двата стила на глумење заслужуваат признание, ама Академијата има наградено многу повеќе актери како Хенкс отколку како Пит. Кери Грант и Џими Стујарт се меѓу најголемите филмски актери на сите времиња, ама само Стујарт има освоено статуетка," пишува Марфи.
Неговата процена е дека Леонардо ќе освои Оскар, затоа што во Повратникот тој конечно се префрла кон Том Хенкс крајот на спектарот.
"Тоа на почеток може и да не изгледа така; глумејќи скаут по име Хју Глас кој ја напушта белата 'цивилизација' за да живее во дивината со неговиот половина-Пони син, Дикаприо изгледа како повторно да е избран за улога која го става над останатите ликови во филмот, како што беше во Волкот од Вол Стрит или Големиот Гетсби. За кратко време, неговиот лик е жртва на серија понижувања, од напад од мечка до јадење мртов бизон претходно растргнат од волци.
Ова не е Леонардо плејбојот кој во вистинскиот живот постојано е во врска со манекенки, туку гледаме еден Дикаприо со грда брада и кожа од мечка кој игра татко и вдовец, прогонет од соништата за неговата мртва жена.
Филмот соборува доста кул бариери што Дикаприо ги има поставено во текот на годините, пред и зад камера. Раздрпан и напуштен, Глас ја добива нашата емпатија. Тој не е кул, и врз основа на изненадувачкиот успех на кино-благајните, очигледно на публиката и е мило за тоа," објаснува Марфи.
Раскажувајќи ја последната сцена на филмот, по моментот откако Глас го убива Фицџералд (Том Харди), Марфи објаснува:
"Тој (Глас) станува од снегот едвај жив. Тој не изгледа толку триумфално колку истоштено, израз кој останува дури и кога Дикаприо го мести својот поглед надвор од кадарот и се врти кон публиката. Последниот кадар од филмот не е со Глас, туку е со Дикаприо, чиј поглед е свртен кон публиката, жаловито, како да прашува 'Беше ли ова доволно добро за Вас?'
Леонардо речиси сигурно ќе победи годинава, бидејќи престана да биде кул и стана некој друг, некој поинаков, во Повратникот. Ова е улога која е сместена на златната средина меѓу познатото и необичното: и дозволува на публиката да се замисли себе си од перспектива на некој сосема друг."
