Во очекување на досега најсилниот царински удар од Доналд Трамп, кој се закани со реципрочни царини од 20% за повеќето стоки, дури и за традиционалните сојузници на САД во Европа и од Азија, Кина настојува да ги да се позиционира како глобален лидер на слободната трговија.
Претседателот Си Џинпинг во петокот ја нарече Кина „чувар на слободната трговија“. Два дена подоцна, министрите за трговија на Кина, Јапонија и Јужна Кореја се договорија тесно да соработуваат и да промовираат регионална и глобална слободна трговија. Пекинг, Токио и Сеул најавија и заеднички одговор на тарифите од Трамп.
Трите страни „ќе работат на обезбедување глобално рамномерно поле за играње за да се поттикне слободна, отворена, фер, недискриминаторска, транспарентна, инклузивна и предвидлива трговска и инвестициска средина, се наведува во соопштението по состанокот во Сеул, прв во ваков состав по 2019 година.
Приближувањето делумно е резултат и на промените во Јапонија, која, како што наведува аналитичарот Тобијас Харис, „поставува двојна жива ограда“ за да се доближи и до Кина и да остане близу до САД. Јужна Кореја е во незгодна ситуација, бидејќи се бори да го надмине домашниот политички хаос со импичментот на претседателите.
Мака што ги обединува е и историски високиот трговски суфицит со САД. Трите земји се меѓу најзначајните трговски партнери на Америка, со вкупна стоковна размена од 582 милијарди долари (Кина), 228 милијарди долари (Јапонија) и 197 милијарди долари (Јужна Кореја) во 2024 година. Јапонија и Јужна Кореја се исто така критични извозници на возила, автомобилски делови и челик во САД.
Сигнал за формирањето потесен регионален сојуз би бил приемот на Кина во Сеопфатниот и прогресивен договор за транс-пацифичко партнерство (CPTPP). Кина побара да се приклучи уште во 2021 година, но беше блокирана поради заканите за Тајван, кој исто така поднесе апликација за членство.
CPTPP произлезе од договорот за Транс-пацифичкото партнерство (TPP), формиран од поранешниот американски претседател Барак Обама со цел да го задржи економското лидерство на САД во Азија и да создаде блок против агресивните трговски политики на Кина. Трамп на почетокот на својот прв мандат ги повлече САД од договорот, но другите пацифички земји останаа и го прилагодија на новата реалност.
Главниот предизвик за CPTPP сега не е агресивната Кина, туку уште поагресивната политика на САД во вториот мандат на Трамп. На тој начин САД од иницијатори станаа главниот противник на трговското здружување на пацифичките земји.
Пекинг и Вашингтон просто речено си ги променија улогите. Сега Кина е таа што ги критикува САД за „вооружување“ на трговијата, иако и самата го правеше тоа до пред неколку години.
Тајван наеднаш стана товар за слободарските визии на Пекинг. Наративот дека Тајван е одметната кинеска територија што треба да се присоедини, дури и со сила ако треба, има премногу длабоки корења за да биде лесно искоренет, па одржувањето трговски преговори и маневри во исто време се толкува или како некоординираност на агендите на главните дипломати и генерали или како обид за двојна игра: тврдоглаво во Тајванскиот теснец и меко со Токио и Сеул.
Амбициите на Кина продираат и подалеку од регионот. Пекинг бара начини како да ги искористи тарифите од Трамп за да се приближи до европскиот пазар. Кинески претставници одржаа состаноци со еврокомесари за „обезбедување рамноправно поле за игра“.
Укинувањето на федералните финансии за американските Универзитети, што предизвика масовни отпуштања и укинување истражувачки проекти ја поттикна Кина да почне кампања за регрутирање таленти од САД. Пекинг им нуди потенцијално постабилна средина за истражување и стабилно финансирање. Анкета на Nature од минатата недела покажа дека 75% од анкетираните американски научници веќе размислуваат да ја напуштат земјата.
