Во изминатите децении, кога ефектите од климатските промени полека станаа непобитни (за причините баш и нема консензус), некои гледаа решенија од супербогатите - милијардери со доволно кеш да се реши проблемот.
Тие ги поддржуваа кампањите за зелена енергија и програмите за фаќање јаглерод, го поттикнуваа рециклирањето пластика и благородните пораки за климатските промени. Нови производи се појавија на пазарот бидејќи етичката потрошувачка стана кул: електрични возила, соларни панели, ќеси за повеќекратна употреба...
До почетокот на 2020-тите, милијардерите се позиционираа како господари на политиката за климатски промени, искористувајќи ги своите богатства за да станат неопходни фактори во екологијата.
Денес, многу од истите тие милијардери се повлекуваат со алармантна брзина. Бил Гејтс - основачот на Мајкрософт и шестиот најбогат човек во светот- е последниот меѓу нив.
Извештај на Heatmap го сигнализира крајот на „давање за климата“, бидејќи „Breakthrough Energy“ - непрофитната организација за климатски промени на Гејтс која беше главниот штаб за лобирање- ги затвора вратите на своите канцеларии и отпушта десетици вработени низ Европа и САД.
Иако профитните инвестиции на милијардерот во зелена енергија во компании како Arnergy и Mission Zero Technologies остануваат и понатаму, стегањето на ременот на Breakthrough веројатно ќе стави крај на грантовите. Тоа е голем удар за климатските непрофитни организации и дополнителен доказ дека, и покрај сета нивна благородност, мегабогатите никогаш не забораваат дека најголемото гајле им се сепак парите.
Откако Доналд Трамп победи на своите втори претседателски избори, на технолошките барони како Марк Закерберг, Џеф Безос, Сундар Пичаи ич не им беше незгодно преку ноќ да се откажат од својата „прогресивна“ ориентација и да ја прифатат новата администрација и нејзините трендови.
И Гејтс ја разбира ситуацијата. На почетокот на јануари, основачот на Микрософт мина три часа вечерајќи со својот колега милијардер, велејќи за Вол Стрит Журнал дека е „искрено импресиониран“.
„Милијардерите никогаш немаше да го спасат светот од климатска катастрофа, само едно време им требаше да веруваме дека можат“, пишува Џо Вилкинс во Футуризам.
