Писателот Остин Клеон, нам познат по бестселерот „Кради како уметник", манифест за креативноста во дигиталното доба, состави листа на сопствени ветувања во врска со читањето. Ни изгледа како фин вовед во Новата, иако повеќето од спомнатите работи веќе ги правиме. Ама бр. 5 ќе мора да гo вежбаме.

Звучи ко наслов на порно филм. Но тоа е всушност една загрозена практика, која треба да ја заштитиме како да е историски значаен објект, занает во изумирање или уметничко дело.

Анализа на стотици говори на американски претседали во историјата го покажало следново: некогаш зборувале на ниво на доктори, денес нивните говори се слични на писмена од седмо одделение.

Инфографик кој врз основа на бројот на зборови, согласно просечната брзина на читање, покажува колку часови се потребни за читање на голем број наслови, од Антигона до Игра на троновите.

Иронично е во рубрика која се вика Букбокс да објавуваме песна против читањето книги. Но во случајов не е важно против што е песната, туку за што е за.

Пред некој ден пишувавме за „слушањето гласови" додека се чита. Но што е со гледањето слики? Еден познат дизајнер на корици го истражува ова прашање во книга со токму таков наслов.

Честитки што откако го прочитавте насловот продолживте со овој вовед. По оваа фаза бројот на читатели обично уште повеќе се намалува, за при крајот на текстовите (кои во рубрикава - признаваме - знаат и да забегаат) да останат само најупорните. Тоа го забележале и во NPR.

Има така денови кога ти е мило што си го вклучил компјутерот. Бидејќи си налетал на нешто вакво.

Дијагнозата е јасна - ретко кој има време, концентрација и добра волја за да чита нешто долго на интернет. Но дали ако го означите времето потребно нешто да се прочита помага тоа да биде кликано?

На Русите едно мора да им се признае - дека имаат долга читачка традиција, и дека се подготвени да сторат многу за таа да не згасне. Ваквите интересни кампањи се еден од начините.

И порано сме нуделе класификации на читачи, од мазохисти, хронолошки, книготерминатори, инфантилни, фетишисти. Врз основа на повеќе вакви предлог-поделби, Лаура Е. Кели направила детален инфографик, во кој можеби ќе се пронајдете.

За оние кои и онака уживаат во читањето посебни аргументи за неговата корисност веројатно и не се потребни. За оние на кои им е неопходна наука за да се уверат во наведеното, еве компилација од истражувања на оваа тема.

На денот кога во нашиот градски парк ќе се одвива „Види музика, слушни слика, добиј книга" и во Белград ќе почне интересна акција за промовирање на читањето на јавни места.

Откако им го свртевме грбот, нашите некогашни стратешки пријатели од милијарда евра толку паднаа во депресија што ни книга не им се отвара.

Американските ученици редовно потфрлаат на државните испити со кои се утврдува богатството на нивниот речник и способностите за читање/ разбирање. Корените на проблемот се во најраната возраст а објаснувањето марксистичко: кој колку зборови има во себе зависи многу од примањата на родителите.

Текстот на Марк О'Конел за читателската промискуитетност поттикна многумина да „излезат од шифоњерот", и со олеснување да признаат дека и тие скокаат од една книга на друга, па дури и дека учествуваат во читачки оргии. Но темата инспирираше и дискусија - колку типови читатели всушност постојат?

Марк О’Конел од Њујоркер од збор до збор го опишува она што во последно време нè мачи: вината од скокањето од една книга на друга, или од еден текст на друг, без оглед колку се тие интересни. 

Досега имаме видено секакви флеш-моб акции, од масовно играње сиртаки, „начекуша" на прв кој ќе подигне отпад намерно поставен среде трговски центар, играње „човечки огледала", замрзнување во место на цела толпа луѓе, ама немавме видено флеш-моб со симултано - читање книга!

Ако сакате да напишете нешто позитивно, форсирајте ги буквите кои се наоѓаат на десната страна на вашата тастатура. Со левите имаме мака при пишување па затоа и при читање не ни се... некако.