Орвеловата дистопија повторно се качува на врвот на бестселер листите. И како што тргнале работите, речникот на новоговор наведен во нејзиниот апендикс изгледа ќе треба редовно да се освежува со нови креативни решенија, за новите генерации.
Овој пат изгледа невозможно да се замисли мир по уште една таква војна. Има само една причина зошто таа војна, сепак, нема да ја има. Тука веќе нема ништо стварно важно. Благословените се неважни.
Хилари Клинтон со изборен пораз ја плати цената што се полакоми по парите на Голдман Сакс, најомразената американска компанија и синоним за злото на Вол Стрит. А сега Доналд Трамп рекордно ја накрцка Белата куќа со кадри од таа компанија.
Американската инаугурација на претседател е замислена како моментот кога раскрстуваш со кампањата за твоето следно вработување и ја преземаш улогата на лидер на земјата. Ама како човек што толку добро си пројде за време на кампањата, да ја прекине кампањата.
Новинарот на Њујорк магазин заглавува во една московска гужва точно две коли пред брзата помош чии сирени упорно и подеднакво безуспешно рикаат за некој да и даде предност. На прашање зошто никој не мрда, сопатникот му одговара: затоа што сите знаат дека возачите на Брза помош прават пари на страна нудејќи ВИП возење до аеродром.
Честопати имаме чувство дека растечката нееднаквост е проблем на 21-от век и дека оние одвратно големи богатства на топ 1% или топ 10% најбогати наспроти сите други се модерна аномалија. Не, историјата и податоците го покажуваат спротивното. Има нешто труло во тоа Западот, само што ние недоволно озбилно ги земавме и Шекспир и Маркс.
Јан-Вернер Милер предава политика на Принстон. Во август минатата година објави нова книга во која во предвечерјето на победата на Трамп, и во ерата на подемот на популизмот, се обидува да објасни - што е точно тоа од што истовремено се плашиме, а под чие влијание сепак толку лесно потпаѓаме?
Прво, ова не е порака од холандската влада. Второ, бисери како: „...изградивме цел океан меѓу нас и Мексико... никој не гради океани подобро од нас... и океанов е толку голем, што можеш да го видиш дури и од Месечината... и ги натеравме Мексиканците да платат за него“.
За да знаете во каков свет живеете не е доволно да сте информирани дека деновиве жените (освестени, политички писмени, храбри, гласни, одважни итн.) протестирале против Трамп. Треба да ѕирнете во стварноста и еден ден подоцна.
Како претседател на САД ќе раководи со огромна машинерија од луѓе. Сепак еден е оној прв и најблизок круг на луѓе во кои владетелот има најголема доверба. Кои се тие кај Трамп, со малку побитолчанети прекари.
Под овој наслов новинарката Асра Нумани го пишува текстот за Њујорк Тајмс, кој почнува со: Која е поврзаноста меѓу еден од најголемите донатори на Хилари Клинтон и Женскиот марш на Вашингтон? Излезе дека е прилично значајна.
Рускиот претседател и неговото видување за светогледните разлики меѓу Американците и Русите, за вредните страни на американската дипломатија и нејзината опачина. Можете да му наоѓате мани на историчарот Путин сè додека не помислите како ли историјата му изгледа на неговиот колега Трамп: "На почетокот беше ништо. И после победив јас".
На дуелот Нант - Пари Сент Жермен во Франција, Марко Верати реши невообичаено да му ја врати топката со глава на својот голман Кевин Трамп, а судијата Јоан Хамел после неколку секунди досуди индиректен удар и му покажа жолт картон на Италијанецот.
Во говорот по повод започнувањето на првиот 4-годишен мандат, Трамп ја испрати пораката "America first", нешто што слободно го толкуваме како "Америка на прво место". Вака светските весници го пренесоа доаѓањето на 45-от претседател на САД.
Трамп е најбогатиот претседател на САД во историјата на земјата. Трамп приказната во Америка почнува во 1885 кога Фредерик Трамп (дедото на Доналд) се качува на брод и стига во Њујорк. По 100 и кусур години семеен бизнис базиран на работа со хотели (курварник), згради, казина, градежништво, неплаќање фактури и слично, Трамп вчера даде заклетва како 45-от претседател на САД.
Вообичаената траекторија на кариерата на британски шпион е неколку години во државна служба па префрлање во приватен сектор, најчесто со отворање на сопствена консултантска фирма. Кристофер Стил, поранешниот агент на МИ6, што на ФБИ му ги даде документите за корупција во ФИФА, а потоа и досието за Трамп, се пензионира на 44 години.
Не само што со резигнација одби да свири на инаугурацијата на Трамп кој подоцна не успеа да обезбеди ни некој да му свири преработки од Спрингстин, Газдата на Обама од ќеиф му приредил концерт, и тоа во Белата куќа.
Од обете страни во полн налет е пропагандната хистерија поврзана со зголемените тензии на релација НАТО - Русија. Ај тоа Русите, кај нив секогаш е џа или бу, ама што префинетиот и демек толерантен на различности Запад сè повеќе се потпира на комунистичката парола „ко другачије каже, тај клевече и лаже“?
