Пролетта во Скопје е супер. Не морам да се стискам веќе внатре... шалој- капи- капути и слично, ниту да се мрзнам надвор за цигара. По стоти пат си ветив дека ќе престанам да пушам и успеав.
Јас, Јане, жител на општина Гази Баба, од населбата Ченто, имам едно прашање првенствено до нашиот градоначалник, а индиректно и до градоначалникот на град Скопје поврзано со патната инфраструктура во мојата општина. Прашањето е: Доколку планирате повторно да се кандидирате за градоначалник, врз основа на што ќе го побарате мојот глас како жител на населбата Ченто?
А истите години ги имаме, од крв и месо сме и ние, исто способни сме, исто паметни сме. Каде да одиме ние на фудбал? На Вардар-Царев Двор или на Силекс-Влазрими? Каде што и играчине идат со сила пошо јебига се заебале па потпишале договори? Каде да шетаме ние? До Маврово/Охрид ако отидеме па тоа се церемонии, планирања, кратења од други месеци...
На иницијатива на група хумани граѓани, денес Центарот за ортотика и протетика Славеј му подари спортска инвалидска количка на Александар Велески кој боледува од церебрална парализа. Истата му е неопходна за задоволување на основните потреби како и за подготовките за параолимписките квалификациони натпревари кои ќе се одржуваат во Охрид во текот на месец мај.
Aхмед Буриќ, поет и редовен колумнист во Радио Сараево, за разликата меѓу пушењето, „пушење“-то и попушувањето. Сите три можат да имаат умерени до значителни влијанија врз здравјето, но последново особено се одразува врз она менталното.
Извадок од новата книга на некогашниот басист на Азра, напишана во стихови и без интерпункција. За разлика од Џони, кој во своите преводи внимава на секоја запирка, Хрњак е лефтерен, но живописен. Во овој дел за инцидент во Словенија, каде Штулиќ кршел опрема на сцена, како да има вишок гитари.
Има еден виц, кога во некое од нашите села требало да се прикажува шведски филм, па селаниве се испотепале да дојдат до карта за на крај да сфатат дека „филмот не е шведски, туку советски“.
По успешната соработка во сезоната 2013/2014 помеѓу РК Вардар и NISSAN, Аутомотив Груп и Вардар се договорија да го продолжат договорот и за следната сезона како и да ја прошират својата соработка со третопласираниот тим на последниот Final Four во женски ракомет, ЖРК Вардар.
Кога слушна дека книгата на Предин, за којашто има напишано предговор и која ја промовираше низ Хрватска, се преведува на македонски, и дека на неа случајно работи истата моја пријателка која компјутерски ја обработуваше и неговата збирка колумни кои пак ги преведов јас, Дежуловиќ изјави: „Космосот е чудо".
На 70-годишнината од создавањето на некогашна Југославија останаа куп (што добри, што лоши) спомени на оние кои живееа во неа, но и исто толку етно-културолошки НЗС-а за нешто што сега еуфемистично го нарекуваме „на овие простори", кога мислиме на оние делови од Балканот кои некогаш не ги делеа граници. Една песна на Хладно пиво пее токму за нив.
Што мислел Крлежа за улогата на ВМРО во македонската историја? Што им замерил на Конески и на Крсте Црвенковски? Зошто најпрвин го одбил Струшкиот венец и воопшто, каков бил неговиот амбивалентен однос кон нашата земја, во која сега има и своја улица?
ИФФК „Браќа Манаки" и Вип оператор денес во Сити Хол ја објавија програмата на 34. издание на Фестивалот „Браќа Манаки", која под мотото „Пушти ја светлината" во 10 програмски целини донесува врвни 74 наслови од светската и од македонската кинематографија, меѓу кои четири премиери, потоа два кандидати за Оскар, голем број наградувани филмови на светските фестивали, познати автори и филмски таленти.
Арсенијевиќ е познат по својата безмилосност во коментирањето на српската стварност. Сега распалил и по регионот, правејќи ѝ посебна чест на Македонија. Текстот може да ве налути, но има поента во наша корист - барем во архитектонската мегаломанија сме недостижни.
Застапувајќи се за европски културни вредности, но и одлучно укажувајќи на местото на Србија во таа неисцрпна ризница, Демократската младина на Прокупље воочи изборите во Србија ја препева „Одата на радоста".
Со приказните на Карл Мај за Дивиот Запад растеа генерации читатели. Неговите собрани дела бројат 120 томови, а зборуваат за земји кои тој ги немал посетено, и за кои ништо не знаел. Меѓу нив, верувале или не, и за Македонија. Пренесуваме делови од есејот на Иван Ивањи, објавен во неделникот „Време", кој се однесува токму на нашава земја.
„Двете бели мечки од Зоолошката градина и јас тонеме во зимски сон.Толку ми се спие, немате поим!Разбудете ме само во случај малата Ана да се врати. Инаку гризам!"
„Живеам во вилата Боргезе.
Овде нема ни трошка нечистотија,
ниту стол кој не е на своето место.
Овде сме потполно сами и мртви сме...
Никаде ни најмало известување за промена.
Ракот на времето нè јаде."