По објавувањето на сторијата за шпанскиот дипломат кој спасил 150 македонски Евреи, дознавме за приказната на Соломон Адизес, еден од преживеаните од таа страшна 1943, кога бугарската војска од железничката станица во Скопје испратила повеќе од 7000 Евреи во логорот Треблинка.
Планот на таткото на едно 15-месечно дете е да му направи алпинистички ѕид во собата на малиот за да го натера да престане да се пентари по мебелот по дома. Резултат: малиот станал ѕвер во пентарење и сега веќе нема каде не може да се качи.
За него сме пишувале и претходно. Делото се вика Organ²/ASLSP (As SLow aS Possible), неговата изведба е почната во 2001, а треба да трае до 2640. Местото е црква во Германија, и токму денес, 5.9., таму ќе се случи промената на следната нота. Не дека е за брзање, ама добро е да се знае.
Понекогаш во серии кои се за дрога, убиства и прељуба ќе се најде некој ситен, навидум страничен детал, кој овозможува симболичко толкување на целата содржина. Во случајов инвазивен вид птици, за чие постоење во САД е виновен - Шекспир.
Свесни сме дека во рубрикава често објавуваме текстови за некакви измамници или ликови кои целиот живот се обидувале (најчесто безуспешно) да се реобмислат себеси, оправдувајќи ги средствата со целта. Но во овие приказни има и нешто трогателно, во тој напор да се прикажеш како нешто што не си. Во случајов уште повеќе затоа што доаѓа од некој што денес би го нарекле „животен советник“.
Сме чуле за дресирани болви, за кокошки кои знаат математика (од филмот „Баладата за Бастер Скрагс“), за дресирани свињи кои се дел од историјата на циркусот и карневалите, ама едно нешто до сега немавме сретнато: дресирани алигатори.
20 години откако напишал книга во која тврдел дека стравот од смртта е тотално неоправдан, еден американски филозоф го менува мислењето, и тоа не само за смртта, туку и за смислата на животот. Вели дека дури сега, на 97, ништо не му е јасно.
Кокерот Флаш го спомнавме кога пишувавме за подзаборавената биографија на Вирџинија Вулф на ова куче. Она што не го знаевме е случајот со неговото грабнување, кој направил неговата сопственичка - позната викторијанска поетеса - да го отфрли татковскиот авторитет и да се омажи со својата тајна љубов.
Хилари за време на кампањата ги нарече гласачите на Трамп `deplorables` (отприлика: несаглам). Рози Одонел, жената немесис на Трамп, деновиве излезе со шпекулација дека малиот (10 години) Барон Трамп можеби е аутистичен. Демек она се секира, демек би било супер за свесноста околу ова прашање. Нема она гајле што шпекулира околу здравјето на дете. Заради вакви работи, покрај другите утки, демократите изгубија.
Некои цел живот ќе го бараат својот позив, на некои тоа им е јасно уште на 5 години. А наши деца ќе играат Мајнкрафт и кога ќе пораснат, ќе се чудат што други ги ќаруваат женските.
На прво зуење звучи како книгава навистина да ја заслужува наградата за неинвентивност и неупотребливост. Но ако човек малку се задлабочи, мувиве можеби треба да ја добијат вистинската Нобелова.
Додека нашите деца се подготвуваат за преживување во понекогаш суровите услови на школскиот двор со „Итар Пејо“ и „Малиот принц“, Јапонците имаат попрактично решение. Сун Цу за почетници.
Татко преполн со филозофски двојби, му го поставува на својот 2-годишен син „проблемот со количката“. По видеово филозофијата веќе не му проблем, сфати дека си има други проблеми. Што се однесува до малиот, изгледа како да ќе реши многу прашања во светот, само никој да не му брои луѓе.
Не дека славниот сликар немал психички проблеми, но тие не само што не биле извор на креација, туку му ја оневозможувале работата на подолги периоди. Нова изложба во неговиот музеј во Амстердам се обидува да прикаже една пореална слика наспроти онаа романтичната, според која за уметноста е к'смет да си луд.
Француски филм, кој почнува како комедија а завршува како драма, чиј наслов посоодветен за наш контекст би бил „Проблемот со името". Затоа што, токму за тоа и се работи.
Порт Хурон, Сад, 1855 година. Малиот Томас Алва Едисон на мајка си ѝ предава писмо кое му го дале на школо. Таа го отвора и чита: "Вашиот син е гениј. Нашето училиште е премало за него а нашите учители не се доволно добри да го научат нешто. Ве молиме, сторете го вие тоа." 23 години подоцна, Едисон го наоѓа писмото.
Што би правеле денес и со што би се занимавале некои од најпознатите филмски негативци кога некој како Иванов би решил да ги помилува, во име на смирувањето на тензиите на филмското платно.
Неколкуте зборови на почетокот на книгата „за тој и тој/таа и таа/тие и тие.." откриваат многу за оној кој ја напишал и неговите семејни, љубовни и социјални врски. Посветите можат да бидат трогателни, забавни, но и мистериозни, и да кријат некаква тајна порака.
Го гледавте „Обложување на столетието" (осврт тука) и бевте малку ко потресени? Ајде сега како изгледа тоа исто капиталистичко срање на базично ниво, кога сведочите, макар и со посредство на филмска камера, одземање на нечии домови.