Изгледа петте минути, кои се протегнаа на пет часа, на 50 нијанси сиво, изминуваат. Еротскиот роман на јапонско-американската авторка Силвија Деј за само шест дена се продаде во 80,000 примероци.
Вестта дека Кларк Кент а.к.а Супермен го напушта печатеното новинарство потресе многумина кои сè уште негуваат нежни чувства кон новинската хартија и мирисот на олово. Една новинарка со рубрика за градинарство почнува да се сомнева во својата професија по шокантната постапка на нејзиниот идол. Д-р Остојиќ од booksa.hr повторно има добар коментар - времињата се менуваат, а со него и нашите идоли.
Сè почна кога на телевизија ми се појави нов канал – 24 Kitchen – посветен на храна и готвење. Многу бргу лутеницата на Алачка падна во сенка на белите пецива на бланшираниот Рудолф, на Spezzatino di carne con patate на Џовани и на „шоколадовите клавиши" на Јулисима.
Како што чешит битолчанец знае да ти пренесе атмосфера на фудбалски наптпревар - никој! Драгоцен извештај на Чкембар од UK за дуелот Шкотска - Македонија.
Веќе четврта година, бргу по доделувањето на Букер-вистинска, Гардијан ја доделува наградата Not the Booker Prize, како обид за популаризација на потенцијално потценетите дела, како и за да им се даде право на глас на читателите. Ама демократијата е чудна ѕверка...
Пред 30 години Даглас Адамс ја објави The Meaning of Liff, речник на нови термини за појави кои заслужуваат да имаат име, но немаат. Сега речникот доживува продолжение.
"Животот е курва, затоа се броени саатите" - вака би можел да гласи зен заклучокот на луѓето кои минуваат низ кризата на средните години. Треба да се старее споро, вели Милош Васиќ, сè додека не треснеме затоа што падобранот не се отворил. А зошто не се отворил? Затоа што го нема.
Кој знае колку бил ифрит, или хумористично настроен продавачот во местово, кое додуша повеќе личи на некоја продавница од втора рака отколку на книжарница, па јасно и со дебел фломастер му го плеснал на Ленс на корица.
Актуелниот мемоар на Салман Ружди, „Џозеф Антон", кој ги опишува 9-те години кој тој ги мина во постојано бегство од „фатвата", содржи неколку навистина интересни детали. На пример тоа дека Ружди бил навлечен на - игрици.
Сè почна кога една пријателка ме праша дали можеби песната која извесен Дарко ја објавил на Фејсбук за „Илина од Рузвелтова" е за мене. Заинтригирана од можноста некој да ми ме спомнал во песна, а (тоа) да не го знам, побрзав да ја најдам и прочитам.
57-годишниот Мо Јан, чие име во превод значи „ќути, трај" е 109-тиот добитник на Нобеловата за литература. Последен Кинез кој ја доби беше Гао Синѓан во 2000.
Со години им удираме сеир на Американците и нивната небулозна традиција, поддржана со закон, според која секој може да покрене постапка за забрана на книга во локалната библиотека, училиште или книжарница.
Се сеќавате на оној цртаниот со Густав, кога тој се обидува на раат да си го прочита весникот а целиот свет кова завера против неговата намера? На крај наоѓа пуст остров, ама и таму паѓа бомба. Епа овој Француз решил радикално да го решава проблемот.
Еден од водечките историчари на 20. век, Хобсбаум е најпознат по четиритомната историја на 19. и 20. век - Доба на револуции, Доба на капиталот, Доба на империјата и Доба на крајности - која покрива период од Француската еволуција до падот на СССР.
Во мега-интервју за Ролинг Стоун по повод излегувањето на неговиот 35. албум, Дилан кажа разни интересни работи, ама со една споредба си ги запечати шансите за некогаш да летува во Дубровник или на Брач.
Што се случува кога студент учи за испит, обидувајќи се да си го најде патот низ купиштата сложена теориска литература? Секој се снаоѓа како знае и умее. Ама оваа студентка се снашла навистина добро.
Познаваме луѓе кои на глетката на книга фрлена на улица, а не дај боже во контејнер, реагираат поостро отколку на фрлен леб. Но нека не се вознемируваат, овие книги не се за фрлање, туку за земање.
Scrabble е онаа друштвена игра во која од поединечни букви треба да составите цели зборови. Колку повешт составувач и колку покомплексен збор - толку повеќе поени.
Кој треба да го има последниот збор кога е во прашање статија посветена на некоја книга? Очигледно оној на човекот кој ја напишал не е доволен. Според Википедија, потребен е и втор извор.
Следејќи ги сопствените заложби за збогатување на јазикот преку измислување нови, но и копање по архаичните зборови макар и не биле наши, еве неколку од „Речникот на вулгаризми" од 19-вековна Англија - книга за Британците од високата класа кои немале поим за што зборуваат „сељаците".