- Научниците најдоа врска помеѓу гладот и лутината, со тоа давајќи кредибилитет на терминот кој на англиски гласи hangry (hungry+angry), а кај нас би можел да гласи бесногладен.
- Студија објавена во списанието ПЛОС Уан оваа недела ги наведува резултатите од студија која вклучувала 64 учесници од Централна Европа, кои известувале за својата глад, лутина, иритабилност, задоволство и возбуда во пет временски интервали секојдневно во тек на 21 ден.
- „Резултатите укажале дека повисоки нивоа на глад се поврзани со поинтензивни чувства на раздразливост и пониско задоволство. Сепак, врската помеѓу гладот и лутината се уште не se јасни. Едно можно објаснување е дека мозокот нема ист капацитет да ги регулира емоциите по пад на шеќер во крвта. Друга можност е дека кога сме гладни пo дефиниција полесно се раздразнуваме затоа што фокусот ни е на задоволување на оваа потреба, а сето останато ни претставува непотребно одземање енергија.
- Како најава на нова архитектонска публикација „Артемушкин и Скопје“, која го истражува творештвото на еден од најголемите градители од периодот меѓу двете светски војни, авторите Ноеми Чаусидис и Мартин Ефремовски нудат уникатна прошетка низ нејзината содржина.
- Настанот ќе се одржи оваа сабота – 16-ти ноември, во 12:00 часот, и ќе започне од фонтаната Лотус на влезот во Градскиот парк.
- Ќе бидат посетени познатите палати Рубен, Бојаџиеви и Арапска куќа, но исто така ќе се откријат и помалку познати примери од творештвото на Артемушкин кои често ги игнорираме во секојдневниот живот низ Скопје. Регистрација е обврзна, на линкот.
- „Орбитал“ на британската авторка Саманта Харви, е романот којшто ја доби престижната Букерова награда за проза за 2024.
- Станува збор за приказна за шест фиктивни астронaути (мажи и жени) на Меѓуародната вселенска станица кои во текот на едено деноноќие искусуваат 16 изгрејсоцна и 16 зајдисонца. Таа е опишана како „медитација за Земјата, убавината и човечките копнежи“.
- Со само 136 страници, „Орбитал“ е втора најкратка книга која ја добива оваа награда. Таа е за четири страници подолга од „Крај брегот“ на Пепелоп Фицџералд, која доби Букер во 1979.
