Британскиот одбор за филмска класификација е невладино тело финансирано од филмската индустрија, воспоставено во 1912, а одговорно за националната категоризација и цензура на филмови кои се прикажуваат во кино или се на физички медиуми, како ДВД-иња.
Kога независни продукции аплицираат со свој филм, бордот вообичаено бара околу 1000 фунти по дело за тоа воопшто да влезе во процес на разгледување, или попрецизно 100 фунти, плус 7 фунти по минута. Во знак на протест против ваквата практика, и против цензурата воопшто, Чарл Лин во 2016 направил филм во траење од десет часа, под наслов „Боја што се суши“, а чија содржина е прецизно означена во самиот наслов - единствен кадар на бел тазе офарбан ѕид офарбан од самиот автор, и ништо повеќе. Тој започнал Кикстартер кампања за собирање на потребните средства за аплицирањето со колку што е можно подолг филм. Првичната снимка траела 14 часа, но собраните пари биле доволни за да може да аплицира со 10.
Ова го сторил на 26 јануари 2016, а членовите на одборот откако го изгледале буквално целиот филм му доделиле ознака U (универзално), односно дека е соодветен за сите возрасти.
Ова до денес е втор најдолг филм кој бил разгледуван од Одборот. Првото место го држи „Аут 1“ на Жак Ривет од 1971, кој е долг 775 минути.
Филмот има и трејлер:
