„Хедонистичкиот ангел не знае за некаква света водичка и преферира вино; се плаши од темјан и порадо ужива во мирисите на некое сакано тело. Нему му ги должиме најубавите чувства, наслатките пијанства, скапоцените и ефемерни јадења, извајаните енергии, разменетите љубезности, посакуваните радости. Животното мото на овој вкусувач на рајските јаболка би гласело Carpe Diem! Мислам дека со мирна душа би можеле нему да му го препуштиме нашиот живот, за Танатос, кога ќе чукне неговиот час, во своите бисаги да одложи само едно тело, кое согорело до последниот остаток."

Мишел Онфре, Гастрономски ум

„Двете бели мечки од Зоолошката градина и јас тонеме во зимски сон.
Толку ми се спие, немате поим!
Разбудете ме само во случај малата Ана да се врати. Инаку гризам!"

Не знам за вас, ама веднаш штом малку ќе затопли јас ги прередувам шифоњерите и од подрум го вадам точакот, како некаква магиска постапка која би требало да го забрза доаѓањето на пролетта.

Парадоксално е: во период во кој најпопуларни филмски адаптации се оние базирани врз детска литература, или барем врз жанрови кои стереотипно се сметаат за детски (фантазија, авантура), квалитетни преводни детски книги, барем на македонски, има многу малку.

„Животот не се мери со бројот на вдишувањата,
туку со миговите кои ни го одземаат здивот".

Често влегувам во книжарници без некоја цел, но ретко купувам книга за чиј автор не сум чула ама баш ништо. Кога тоа сепак ќе се случи, заклучокот најчесто е - „требало да биде".

За многумина веста дека починал Селинџер беше неочекувана, не затоа што се вознемирија од смртта на еден 91-годишен старец, туку затоа што мислеа дека тој е одамна мртов.

Неколку месеци пред да умре од туберклоза Чехов му рекол на писателот Иван Буњин дека луѓето ќе го читаат најмногу седум години по неговата смрт. „Зошто седум?", прашал Буњин. „Е добро де, седум и пол", попуштил скромниот Чехов. 106 години по неговата смрт и 150 од неговото раѓање заклучуваме - добро е што не се обложил.

Фигмент и Енхалон (алијас Ненад) ги запознав кога еден октомври ја уредував насловната на блогерај.

Магија за фаќање змеј: земете огледало и попрскајте го со змејски прав. Потоа ставете сафири или други скапоцени камења пред гнездото на змејот.

Периодот околу Новата година е веројатно најдобриот кога би можел да се чита Елијаде. Тој е еден од најзначајните антрополози во историјата на оваа дисциплина, а истовремено и еден од најплодните - неговиот опус брои 1,300 дела објавени во текот на шеесетгодишната кариера.

Ја почнуваме годината пригодно - ако не со апологија, а тогаш со сочувство кон нашите пријатели, роднини и сограѓани пушачи.

Наместо честитка за Нова година.

„Можеби повеќе личи на некој голем крстозбор отколку на читање Војна и мир, но тоа не значи дека задоволството не е огромно" (Newsweek)
„Трапав трилер, да не беше името на Браун на корицата книгата би била осудена на пропаст" (National Post)

Пред речиси еден месец се одбележаа 150 години од првото издание на Потеклото на видовите на Чарлс Дарвин, класично дело во научната литература, кое се смета за основа на еволутивната биологија. Во неа Дарвин презентира теорија според која сите познати животински видови имаат заедничко потекло кое може да се следи преку една широко разгранета еволутивна шема, а дека еволуцијата се базира врз процес наречен 'природна селекција'.

Има еден прекрасен филм, The Usual Suspects (кај нас преведен како Приведете ги осомничените) од 1995 во кој главниот лик, Роџер 'Вербал' Кинт, на инспекторот кој го сослушува му сложува комплексна приказна за тоа како се случил масакр на брод закотвен во пристаништето во заливот Сан Педро, крај Лос Анџелес.

Има една сцена од документарецот за Леонард Коен I'm Your Man (2005) во која Ник Кејв ја опишува својата прва средба со музиката на Коен. Почнува течно, со фактите, каде и кога, но кога треба да го опише она што го почувствувал во тој миг речитиот и начитан Кејв почнува да д'тка.

Да направите карикатура од нешто толку сложено како што се основите на математиката, а да успеете истото да не го вулгаризирате и избанализирате, е вистински интелектуален подвиг.

„Неговата биографија открива живот кој може да се нарече нормален, но никако празен" - ова е првата реченица на една од веб-страниците посветени на Мураками, која зборувајќи за авторот всушност многу кажува за неговото творештво.

Неодамна починатиот Клод Леви Строс за антропологијата е нешто како Ајнштајн за физиката – сите знаат дека тој кажал нешто важно, но малкумина знаат тоа нешто детално да го објаснат.

„Живеам во вилата Боргезе.
Овде нема ни трошка нечистотија,
ниту стол кој не е на своето место.
Овде сме потполно сами и мртви сме...
Никаде ни најмало известување за промена.
Ракот на времето нè јаде."

Ако мислите дека за оваа недела одбравме книга за згодна Парижанка која е врзувана, камшикувана и генерално сексуално злоупотребувана за да ви го привлечеме вниманието, тогаш сте сосема во право. Но за нашиот избор имаме уште неколку, крајно интелектуални аргументи. Немојте веднаш да скролате барајќи слики, има нешто и во зборовите..

When a man loves a woman,
spend his very last dime
trying to hold on to what he needs.
He'd give up all his comforts
and sleep out in the rain,
if she said that's the way
it ought to be

Percy Sledge, 1966

Кога ја прашав мојата пријателка Каша, Полјакиња мажена за Швајцарец која долго време живееше во Македонија, да ми го опише нејзиниот нов дом - Индија, таа после краток чет с'спенс (оние секунди кои изгледаат ко часови, особено ако соговорникот ви куца бавно), рече: „Прочитај ја Белиот тигар. Сè ќе ти стане јасно".