Извадила цицке, а вест дојде до нас кобајаги срце га извадила у хуманитарни сврхе. И ми одма, ааааааа, туго, леле, болело ли гу е, па зашто ги е бре извадила, па нека ги врати, у што ќе гледав с'га напатени мужи. Ха, нека му га мисли с'га муж ву дома, што к'д ќе гу гали, да не ву е прслуче, ќе мисли дека ву га гали грб. Нека иде па и т'ј с'га у Камбоџу, и после губитак на женини силикони, нека ступне на прву нагазну мину што лега на свак метар квадратан тамо.
Ќе добила рак. Аха... Е моја драга Ангелино... Дај бубрег, жено!
Само такој ќе ти признам дека си храбра. Расфрљање сас желе и не ти беше некој фол, односно, на нас Македонци успеа да ни направиш филм, затој што на нас ни е чудно и к'д жена дојде до помислу да се надува, а камоли па, после дадени паре, да ги извади пифтије од било кој дел на физикус, благо кажано.
Уосталом, море марш... Имамо си ми други проблеми. Нели видиш мори дека ни Шерлок Холмс не успеа да га протне признавање на име на овуј државу, нели видиш дека министар за болно здравство најавује нови униформе за доктори и сестре, ќе ги дотеруваја по последњу светску моду и ќе ги оправља како да бидев дотерани, синкир тамо њина работа зависи од облекло, а не од Хипократову заклетву. К'д ги веќ мења униформе, нека направи по ходници у болнице cat walk, па нека се дешава нешто, поштено. И такој к'д ќе отидеш на тија врата, сас саати чекаш да се прегледаш, па док чекаш, барем нека напарујев очи пациенти.
И нели видиш мори дека ми немамо паре ни да си ставимо, ни да си вадимо силикони, јер пола од тија што чекав на биро, и што су зрели за дување уста и груди, немав паре жвакаќу да закачив под седиште у аутобус, а не да мислив како да се направив убави за пред Боливуд. Заеби ти што вика министар Спиро дека млади нејќев да работив. Он мисли сви су се родиле под среќну ѕвезду, па прва работа у живот да им биде ни мање ни више него бег над бегови у Диван на Големога Везира Грују.
Нели видиш мори Анџелино дека некој у овуј државу што бија да се школује у Кембриџ, не може да се запосли и сматра дека е понижен, пошто нели у овуј државу генерално влада мислење дека ако се школујеш надвор, повише вредиш од целу онуј масу што ги свои нерви и време оставља на УКИМИ, Клименти и остали факс прашкови. Одливале се мозоци, па затој с'к, овија од странство имале предност.. Јаааа!!! Одливале се тија што нејќев да работив за двеста евра.
Седимо си на биро my dear, надувасмо се бетер од тебе од седење, и немамо право да се бунимо јер ми не смо се школувале outside. Односно, ако Кембриџ ваља, а овија наши факултети не ваљав, нека ги затворив. Што се овај Влада ондак на с'в глас дере дека образование е сила, а партиска књишка моќ? Што се расчеписва медиуми у пренасање на такву замисли си, безобразну истину дека ти си извадила boobs док некој овде чека да се запосли? И даље смо невработени, а има не триесе и нешто посто, дрндупке си играв сас нас на интервјуа, дека Curriculum бија празан, почнев још на старт умислени работодавци да укрстујев очи бетер од трегери што ги носесмо за време Тита. Ајде, дај решење... Talk to me, baby or I'll fucking kill ya
Него, што па ти ќе ми кажеш мижава... Да не си завршила на Yale, па ти да ни кажеш чаре.
Бегај и ти, и твои silicone valley и немој више овија наши медиуми овде да те претстављав како жену хероја, јер ти не можеш ни да санујеш што значи да бидеш ЖЕНА У МАКЕДОНИЈУ, коју гу муж надува по лице бетер од ботокс, па ем оди надувана, ем се срами тој да га обелод'ни, јер нели според божји заповести на Петрета, жена мора да трпи и да чува брак, па цркла. Овде жена Ангелино, има сто пут повише улоге у едно, него што ти можеш да одглумиш до крај на живот, освен ако не те изеде бољка како што ти кажаја некој еврејски еким. Штета што он'ј Стив Работа Џобс не ги извади канцерогени силикони на време. Белким ќе си поживеше још некоју годинку... Бог да га прости, од писанку што ти гу суѓенице напишев треќ вечер по све изгледа, немало бегање... Умре си, а нит силикон, нит бутур, a конто дебело. А и факултетет фала на бога немаше. Memento mori, Анѓо
Вучиќу, организирај Нај Анџелину на годину, дај ни вољу да живимо, брате мили. Работа што нема-нема, него док е глава на рамења, и без силикони ќе терамо, јер ми Македонци смо неуништив силиконски пир од Алшар.
Поздравља Сандра и ако ми пишујете мејл попут Петар е светац, обеќавам ќе распалу још толко
