Толкувањето е на Џилијан Џордан од Јеил, според која казнувањето од трета страна се случува кога ние ги казнуваме луѓето кои имаат лошо однесување и ги нарушуваат социјалните правила, дури и ако нивните постапки не влијаат директно на нас.
Прашањето е - зошто воопшто да се малтретираш со некој што ти нема директно наштетено?
Едно од објаснувањата е дека ова помага да се забетонира човековото општество со наметнување на правила и одвраќање од себичноста и од лошото однесување. По оваа основа групите кои го практикуваат ваквото казнување би требало да имаат поголем успех од оние кои не го практикуваат.
Ова не објаснува кој е ќарот за поединецот, односно зошто кој било би седел и би оставал други луѓе да казнуваат? Разработувајќи го срамењето на интернет, Џордан објаснува "како што почнав да размислувам околу луѓе што ги знам а се вклучени во делење правда на социјални медиуми, сфатив дека има многу расфрлање со морал кој изгледа како да е фокусиран на комуницирање на нивната лична позиција."
Заклучокот зад сето ова е дека можеби логиката е: дека ако јас сум подготвен да казнам некого за себичност, тебе ти е јасно дека јас нема да се однесувам себично кон тебе.
