Кажете било кој параметар за мерење на вниманието на публиката и упатен човек ќе може да ви каже 1) зошто тој е корисен, 2) зошто е без врска, 3) на кој начин може да се манипулира.
Прегледи на страници (односно кликови) порано беа највообичаената валута за проценка на онлајн вниманието, за потоа да бидат заменети од поединечни посети (односно читатели). Но, во виралното доба „читатели" веќе не значи она што значело некогаш. За весник од 1980-тите, читатели биле сите претплатници кои го добивале весникот секое утро. Но сега тоа можат да бидат еден куп корисници на Фејсбук кои го гледаат само сензационалистичкиот наслов, кликаат на него, набрзина го читаат и си одат, без притоа ни да забележат на која адреса читале.
„Читател" некогаш беше човек. Сега тоа е спектрум. На едниот крај од него се посветените читатели, на другиот фејсбукашите со мозок на це-це мува, а на средината се целосно посветените но еднократни читатели. Сите овие не влегуваат во ист кош за оние кои се рекламираат, а на кои им е потребна позната и конзистентна публика.
Тоа е причината зошто некои дигитални компании се обидуваат да го третираат интернет помалку како весник а повеќе како телевизија. Јутјуб сега мери „одгледано време". Други бројат „минути на внимание" односно колку долго е отворен одреден таб. Трети го мерат „просечното време на ангажираност". Во оптек се голем број термини кои внесуваат забуна, и во врска со тоа што се мери, и како се прави тоа.
Еве некои вообичаени начини на мерење и нивните добри и лоши страни:
Поединечни/ уникатни посети
Ова е добра метричка единица, бидејќи мери месечно читателство, а не само безначајни кликови. Лоша е затоа што мери број на луѓе, а не нивна активна ангажираност.
Прегледи на страници
Добри се бидејќи мерат кликови, што е показател на ангажираност кој поединечните посети не го допираат. Лоши се заради истата причина заради која можат да бидат корумпирани. Некое слајд шоу од 25 страници за најдобрите градови за студенти ќе имаат 25Х повеќе прегледи од статија од една страница со истите информации.
Минато време/минути внимание
Претходните параметри (прегледите на страниците и бројот на поединечни читатели) ви укажуваат на еден важен, но некомплетен факт: статијата се вчитала. Но што после тоа? Дали читателот веднаш си заминал? Дали останал 20 минути? Дали го отворил браузерот ама никогаш не го прочитал текстот? Она што е важно е реакцијата на текстот, а не само фактот дека некој дошол до него. Ова навидум е ок параметар, освен што промовира пасивно користење интернет, како кај телевизијата. "Навали се и гледај видеa, тоа не е интернет", порача во врска со оваа тема еден новинар на Ројтерс.
Споделувања и споменувања
Споделувањата на социјалните мрежи ви кажуваат нешто што претходните параметри не можат да ви го кажат: дека посетителите не се само на посета. Тие преземаат некакво дејство. Она што е потенцијален проблем е што не знаете дали одредена статија е споделена затоа што е глупа или затоа што на луѓето им се допаднала. Освен тоа, неодамна Фејсбук драстично го намали опсегот до кој допираат содржините па сајтовите на кои ФБ им беше единствен дистрибутер, се најдоа во небрано бидејќи никој не е навикнат да им го отвора сајтот.
Сето ова покажува дека, барем теоретски, дигиталните издавачи имаат едноставни алатки за да ја запознаат (и избројат) нивната публика. Но, во момент кога сајтовите влегуваат во виралната игра, каде статиите привлекуваат масовен сообраќај генериран од публика која пасе на Фејсбук, станува проблематично дали старовремската метрика е нешто кое треба и натаму да се тера. Но, каква и метрика да одбереме, таа секогаш ќе содржи елемент кој ќе ја прави подложна на манипулација, и која ќе нè тера да се сомневаме во неа.
