Вашингтон пост објавува студија чиј заклучок е дека влијанието на руската операција на Твитер за време на претседателската трка меѓу Трамп и Хилари, било исклучително минимално.
Рускиот претседател успеа да убеди голем број од Американците дека е манипулативен гениј, а всушност тој е само коцкар на кој му се падна голема премија, пишува Џулија Иофи во текстот за Атлантик.
Тазе признанието на рускиот хакер дека ги украл мејловите на Хилари по наредба на Москва, следува само неколку месеци откако американските медиуми објавија дека руски хакер одбил да прифати пари, државјанство и стан во САД, во замена за преземање на одговорноста хакирањето.
Наративот кој следуваше и стана општоприфатен по неочекуваната победа на Трамп на изборите 2016 е дека таа се должи на лажните вести, во добар дел создадени од руски извори, а разгласени и раширени од Фејсбук и Твитер, беа прегледани милиони пати од делот на гласачите кои сакаа да чујат за недоверливоста и одбивноста на Хилари Клинтон. Ваквата смеса потоа само беше распламтувана од новинските сајтови на алт-десницата, во голем дел благодарејќи на информативните балони во кои Американците успеаа да се затворат.
Како што некои либерали почнаа да сфаќаат изминативе денови дека претседател што има секс со приправничка во Белата куќа е многу лоша работа која не треба да е тргната на страна, така конзервативните коментатори тврдат дека ваквиот тајминг е крајно погоден за Демократите кои ги отфрлаат Клинтонови откако повеќе не им требаат. Ова не е точно. Тајмингот е убедливо непријатен.
На 26-ти октомври се паѓа роденденот на Хилари Клинтон, а минатата година се поклопи тој ден да биде во пикот на крвничката претседателска трка меѓу Хилари и Трамп. Пред една година, во време на ваква битка и од гледна точка на тогашната галама создадена од меинстрим медиумите, скоро и да немаше човек кој не би застанал зад овој твит на Хилари.
Си-ен-ен ја објавува содржината на писмото што свештеникот Бил Шилади и го испраќа на Хилари Клинтон утрото на 9-ти ноември 2016, еден ден откако таа ги изгуби претседателските избори од Доналд Трамп.
Некаде сред претседателската кампањата во 2016, ФБИ добива "нешто кое е опишано како документ од руското разузнавање" во кој се тврди дека постои премолчано разбирање меѓу кампањата на Клинтон и министерството за правда околу тоа дали таа намерно открила доверливи информации преку нејзиното користење на приватниот меил.
Кривицата за неуспехот на Хилари да порази сенилен ТВ водител, според Демократската партија, паѓа комплетно на Русија, сиромашните белци, Берни Сандерс, и.тн. Кривицата никако не паѓа на тоа што нејзината кампања страда од исти пропусти како и во 2008: дезорганизиран кадар кој се мачи да дефинира јасна и убедлива порака за нивниот невозбудлив кандидат од естаблишментот.
Koга во 30 секунди во живо новинар три пати ќе нарече ракетна офанзива „убава“, тој си го бара. Кога притоа ќе искористи и стихови на Коен, е тогаш треба и да си го добие.
Серијата во десет продолженија за семејство кое држи бар со стогодишна традиција во Њујорк најпрвин изненадува затоа што е со Луи Ц.К. а не е комедија. Ако го надминете ова првично изневерено очекување, може да се фатите како уште некоја минута по завршувањето на секоја епизода зјапате во затемнетиот монитор, размислувајќи за смислата на животот. А признајте, од кога не ви било така?
Во последната епизода (10.2) од шоуто на Бил Маер имаше супер „панелисти“ - „папата на трешот“, режисерот Џон Вотерс, поранешната советничка на Обама Карин Жан-Пјер, водителот Пирс Морган и комичарот Џим Џеферис. Последниве двајца баш фино се испокараа. А ним потоа на Твитер им се придружи и авторката на „Хари Потер“.
Мат Паркер и Треј Стоун велат дека новата американска администрација ќе биде тешка за заебавање. Причина - тие веќе се доволно комични. А сепак и толку реални.
@NeinQuarterly беше во Скопје во јуни, сега веќе минатата година. По принципот „ај денес - ај утре“ видеото од тој настан до скоро стоеше на некој хард диск. Еве го конечно тука, но не само заради некакво архивирање, туку и заради шармантната комбинација на нихилизам и оптимизам која ја содржи, а која сигурно ќе ни треба и во Новата. Да, таква комбинација е можна. А можеби и нужна.
Победата на Доналд Трамп на американските претседателски избори предизвика целосна вчудовиденост кај интелектуалната елита, длабоко загрижена поради погрешниот избор на народот. Наместо да размислат за причините за привлечноста на „антиелитистичката“ и „протестна“ политичка реторика, многу коментатори се посклони да заклучат дека проблемот не е во системот и досегашните политики, туку во народот, кој не ги разбира.
Гревот на Клинтонови, отплатен во ФБИ-истрага на само неколку дена пред гласањето, е што и двајцата идентично чувствуваат дека „правилата не важат за нив“.
Сценариото е следно: објавените мејлови на Хилари откриваат постоење на тајно здружение на педофили чие седиште е пицерија во Вашингтон која се поврзува со блиски соработници на кандидатката за претседател. Бонус во приказната: Асанж (кој не е виден во јавност од октомври) најверојатно е убиен заради објавување на веста.
Се повеќе либерали ја повикуваат Клинтон да побара пребројување во трите клучни држави кои ја овозможија победата на Трамп: Висконсин, Мичиген и Пенсилванија. Барањето се базира на тврдењето на американски експерт за компјутерска безбедност, според кого некоја надворешна сила (Р-У-С-И-Ј-А) би можела да ги хакне изборите. Тој го разработува и целото сценарио за потенцијалното хакирање.
Навикнати сме класичната музика, особено операта, да се занимава со метафизички теми, метафорично прикажани низ ликови и теми од историјата. Но она што денес изгледа како банална актуелност, утре ќе биде историја. Полна метафизика.
Меѓу клишеата што заслужуваат да бидат исфрлени по последните претседателски избори во САД е идејата за "женски глас", пишува Хедер Хурлбурт, поранешна функционерка во Белата куќа, Стејт Департманот и американскиот Конгрес.
Самата Хилари верува дека за поразот е виновен Џејмс Коуми, директорот на ФБИ кој на само неколку дена пред изборите го извести Конгресот дека повторно ја отвора постапката против неа. Според луѓето од нејзината кампања причината е "збир неконтролирани ветрови во гради". Добар дел од демократите за ова ја обвинија нејзината кампања и стратегијата.
Постои гнев на обичниот народ кон статус-кво во политиката кој меинстрим политичките новинари едноставно не го разбираат, и за да биде болката поголема Трамп им се случува на медиумите само неколку месеци откако истите овие медиуми ја направија истата оваа грешка околу брегзит.
Милиони Американци во вторникот гласаа против, изразувајќи го своето остро противење на економскиот и политички систем што ги става богатите и корпоративните интереси пред нивните. Јас силно ја поддржував Хилари Клинтон и водев кампања во нејзина корист, и верував дека таа е вистинскиот избор на денот на изборите. Меѓутоа Доналд Трамп ја освои Белата куќа затоа што реториката на неговата кампања успешно се всади во многу реалниот и оправдан гнев, гнев што многу традиционални демократи го чувствуваат.
Не е дека имаме некаква друга претстава за Трамп. Трамп е егоистичен расист шовинист кој, во рационален свет, не би требало да има каква било власт. Ама па од друга страна, не би требала ни Хилари Клинтон.