Познатиот џез тапанар Уликс Овен јуниор ја носи својата џез дружина Generation Y за да слушант песна која никогаш ја немаат чуено а потоа да ја отсвират по свое, онака како би одговарала на форматот кој нив им лежи. Која песна? Објавена е во 1991 година на Nevermind, првиот албум на вокално-инструменталниот состав Нирвана. Се вика In Bloom. 

Лидерот на Токинг Хедс понуди фина подлога за божиќно расположение за „луѓе кои мразат божиќна музика“. Дејвид Бурн порачува: „Оваа листа не е за зимскиот солстициј, ниту пак содржи некаква паганска агенда, тоа се бучни, забавни песни кои нежно ги прцаат празниците. Уживајте!“ Run DMC, Принц, Вили Нелсон, Мејси Греј.... Сешто има. Започнува со „Божиќ доаѓа“ (Ya Llega La Navidad), завршува со својата „Дебелиот доаѓа.“ 

Пишувавме дека Јапонија одбива проширување на муслиманските гробишта, што заради просторни, што заради културолошки причини: живеењето (и умирањето) во една земја значи да ја прифатиш нејзината традиција и култура. Значи, не погреб туку кремирање. Ама, не е само да го спалиш човек и на ужалените да им ја дадеш пепелта во канче кисело млеко.  

Моментот кога холандска судијка му изрекува казна на еден возач од Полска кој во 2013 година со автомобил убил двегодишно девојче и нејзините баба и дедо. Биле на велосипедска патека. Казната? Цели 120 часа општествено корисна работа. Мртва- ладна ја изрече пресудата. Подоцна на апелација му одредиле 15 месеци затвор. Пак малку, ама 120 часа метење да е казна за три животи?  

Кога Лиз Трас стана британска премиерка, еден таблоид започна онлајн пренос на марула, со прашање - кој повеќе ќе издржи? Марулата победи. Трас стана најкраткорајниот премир на Обединетото кралство, крпејќи едвај 49 дена. Сега медиумски се враќа,  со најава за контрареволуција, размонтирање на дип стејт и обелоденување што на Запад се случува зад завесите.    

Втората најлоша е работење од дома. Таа тивко преобликува цело едно поколение, и тоа не е добро. Канцеларијата не е само работно место, туку цел еко-систем за професионален развој, социјални вештини, градење на мрежи и вистински човечки врски. „Една од три врски започнува на работното место“, потсетува Скот Галовеј. Но, тоа е само втората најлоша. Да ја чуете првата. 

Кутри млади девојки од Кина, вирално се заразија со тестирање дали ги задоволуваат критериумите за убавина. Ич не почнувајте. Првиот критериум е струкот да е потесен од хартија со А4 формат (не се важи лендскејп). Второ е да може да се фати пупакот со рака од позади. Ама тек третиот критериум е луд: клучната коска да прави кадиче во кое може да плива мала рипка (?). А има уште еден.   

Колку брзина ни донесе сеопштиот напредок и иновации последниве 100 години? Спортот и животните услови се имаат сменето до непрепознатливост: патиките со кои се трчало пред еден век и сега се два света, подлогата е неспоредлива, тренингот кој денеска го одредува врвна наука, исхраната, опоравувањето на телото. И кој е резултатот од сето тоа? Ни цела секунда.  

Кога неочекувано ќе налеташ на стара љубов од младите години. Кога нема да ѝ се јавиш. Или ќе ѝ се јавиш. Кога случката ќе те натера да размислиш дали во животот го направи тоа што сакаше да го направиш. Обична приказна од едно белградско такси на познатиот музички новинар Пеца Поповиќ. И малку музика.

Кога сами или со помош на некој добронамерен странец ќе ни текне колку се валкани нашите улици, тротоари, градови и реки, во налет на наивноста може да поверуваме дека еден скорешен ден, сето тоа ќе ни скурчи, одеднаш ќе се оправиме, прописно ќе зачистиме и потоа ќе држиме да остане така. Наивните и во Бангладеш некогаш верувале слично.  

Замислете ги заедно Лука Дончиќ, Никола Јокиќ, Бојан Богдановиќ, Богдан Богдановиќ, Василије Мициќ, Горан Драгиќ, Јусуф Нуркиќ... Ова не е повик за бришење на националните идентитети. Тоа е предизвик за старата логика, дека разликата секогаш мора да значи поделба. Тоа е покана за повторно замислување на солидарноста, едно додавање, една по една заедничка победа. 

Еднаш годишно, луѓето на Бали го почитуваат стариот хиндуистички празник Нуепи кога 24 часа не само што престануваат да работат, туку престануваат и да зборуваат. Никој никаде на оди, дента не палат ни светла. Тоа им е своевиден спиритуален ресет, време во кое можат да застанат и да се сретнат со себе. Кај нас празниците обично значат поголема бучава. А бучава често се прави за да се маскира празнината во себе. 

„Зелката има кошули триста“ но не е далеку од тоа ни песната Y.M.C.A. на Вилиџ Пипл, која не е само диско зицер кој знае да го размрда и Доналд Трамп туку и вистински продуцентски мастерпис. Од слоевитиот ритмички дел, дуплите гитари, дуплите клавијатури, вокалите.... секое делче легнува на свое место како во швајцарски часовник. Вивисекција на химната на Вилиџ пипл.

Кварната Каја Калас станува главен пропаганден ретард во ЕУ. Жената чиј татко бил функционер во советска Естонија, сега тврди дека Русија во последните 100 години нападнала 19 земји. Некои и по 3-4 пати. И дека ниедна од овие земји никогаш не ја нападнала Русија. Да упростиме: Русија ги нападнала кутрите одбранбени војници на Хитлер, некаде во предградијата на Москва и Ленинград.  

Неплатените долгови, прекршените договори и двојните стандарди се најнеомилените темина „западните демократии“. Во времето на шахот Реза Пахлави, Иран на Британците им плаќа огромна воена нарачка вредна преку 400 милиони фунти. Од 1.500 договорени тенкови, испорачуваат само 158 кога паѓа шахот и доаѓа ајатолахот. Никогаш им ги немаат испорачано ниту пак ги имаат вратено парите. 

Кога се сретнаа Доналд и Зоран, па уште таа средба испадна „ја тебе војводо, ти мене сердаре“, многумина (од двете страни) беа дебело разочарани. Како може овој мојот да се фемка со она ѓубре? Може, вика ова објаснување, бидејќи и двајцата ја играат истата игра и припаѓаат на истата партија - Партијата на вниманието. Тие луѓе својата политичка сила не ја црпат од идеи и проекти туку од нивото на допамин кое го предизвикуваат. 

Казахстанскиот претседател Касим - Јомарт Токаев се залауфа во миротворна „give peace a chance“ насока па ќе рече: „Поседувањето нуклеарно оружје денес не е гаранција за безбедност и економски просперитет“. Таман и ние да воскликнеме „Така е, другар Токаев!“ и него и нас во реалноста нè враќа Владимир Путин: „И Садам Хусеин така мислеше“.

Истата енергија и инстинкти со кои еволуцијаа ги опремила луѓето да ги штитат своите млади од предатори, денес се користи за штитење на „каузата на месецот.“ Сексуалната револуција во 70-ите го направи сексот лесен и достапен. Ако е во право Маск дека и парите ќе станат „бесплатни“, паѓаат и двата главни еволуциски моркови за човекот. Каде ќе му оди енергијата?

Иран месецов одржа меѓународен технолошки Експо (Киш Инокс Тек Експо 2025) со амбициозен наслов „Откриј ја иднината.“ За да демонстрираат дека и тие држат чекор со технолошкиот прогрес, како хостеси промовираа „хуманоидни роботи“ од нивно производство. Само што беше очигледно дека тоа не се никакви роботи туку двајца јадници (машко и женско) облечени во евтини бинарни креации.   

И во она што го создава и во она што го слуша, Рамбо Амадеус е шармантно еклектичен. Вели дека неговите најбитни албуми никогаш не ги држел во раце бидејќи постариот брат, кој имал пресудно влијание врз неговиот музички вкус, инсистирал на магнетофон и ленти. Братот Андрија, на времето свиреше во словенечки бендови (На лепем пријазни и Отроци социјализма), а подоцна стана вешт аудио инженер и продуцент попознат како Дигитал Мандрак.

Видеото не дава одговор на прашањето зошто со текот на времето живописните бои исчезнаа од нашата околина и таа стана еднолична и главно монохроматска, но потсетува во кои се области тоа незебелажно ни се случи: кај автомобилите, домовите, рестораните, филмовите.... Кај нас пак, она шарените „шуто и рогато“ на Заев дополнително ни ја огадиja идејата за шарен свет.

Канадска Икеа нашла феноменален начин да ја промовира и прошири нејзината прочуена продукт -филозофија на сосема ново поле. Извадиле серија рецепти кои не мора ги читаш бидејќи на хартија за печење е нацртано што и колку треба да ставиш. Ќе го пополниш дијаграмот со намирниците, ќе ја стуткаш хартијата и правец во рерна.   

Ладната Финска се грее на информации. Просто. Информациите се складираат во дата центри. Тие сервери се ладат со вода при што водата се топли (Џејмс Џул и ние, тие сме тие за термодинамика). Финците нејќат да ја изгубат таа топлина па компании со огромни дата центри соработуваат со комуналните претпријатија за таа топлина да се насочи во греењето на домаќинствата. Ние на празни контејнери се палиме.

Додека ние са бавиме со „скандалот“ со Аца Лукас и неговиот лошо уфилман менаџер (види овде), во Буенос Аирес се одржа „La Noche de las Librerías“, еден од највозбудливите културни настани во главниот град на Аргентина. На улиците излегуваат стотици илјади луѓе за да разгледаат и купат книги во вредност од милиони долари. Можеме да замислиме тоа кај нас? Не можеме.