Нема празник а некој на социјалните мрежи да не побара да му се препорача филм, по што обично следат долгометражни коментари со наслови и линкови. Еден од нив овој пат ни фати око.

Одлична британска телевизиска серија, која ги истражува мрачните страни на технологијата, со кои допрва ќе се соочуваме. Нешто како „Зона на самракот" на дигиталната ера, со техно тину-нину во позадина.

Ова е еден од оние филмови кои или сосема ќе ве „освежат", или ќе ги прекинете на пола и ќе посакате никогаш да не сте ги гледале. Ние сме од освежените.

Вториот дел како да научил од мааните на првиот, и и покрај тоа што не нуди нешто посебно ново, е сепак поубедлив. Иако Вуди уште не си ја измил косата.

Нешто како гатанка: што е она што не познава простор и време, овозможува мигови кои ги нарекуваме „вечност“, и заради која вреди да станеш од кревет...секоја вечер? Дај уште од тоа рујното, да наздравиме во нејзино име.

Вселенска одисеја која визуелно ќе ве остави без здив, а сценаристички ќе направи да се запрашате - зошто имало потреба во таа величествена тишина некој воопшто да отвара уста?

Фино, feel good филмче, ко за недела попладне, од умната и убава Џули Делпи, со Крис Рок и нејзиниот уште посмешен татко.

Eден навидум приглуп локален полицаец, еден агент на FBI, тројца криумчари на дрога навлечени на Ниче, две симпатични проститутки, многу кокаин и брутален хумор кој ги разбива сите можни стереотипи. Супер филмче од Џон Мајкл МекДона, братот на Мартин МекДона („Во Бриж“).

Биографски филм за норвешкиот нобеловец, кој се обидува да ги разјасни контроверзите околу славниот писател, кој при крајот на животот, на 86 години, е обвинет за соработка со нацистите и ставен во лудница.

На прв поглед сосема обичен документарец на Даг Блок за неговото семејство. На втор, потресно сведоштво за точноста на една стара руска поговорка - дека душата е темен подрум. А особено онаа на твоите родители.

Филмот на Ангелопулос трае два часа и 49 минути. Има добиено специјална награда од жирито во Кан. Го опишуваат како „епски" и „храбар". Главната улога е на Харви Кајтел. И зборува за - браќата Манаки! Ама...

Документарец за неверојатната судбина на Сиксто Родригез, музичар од седумдесетите, на кого многумина му предвидувале слава поголема од онаа на Боб Дилан. Филм за мрачните страни на музичкиот бизнис, природата на славата и можноста работите некогаш и некаде да дојдат на свое место.

Возбудлива историска драма/авантура направена според вистинската приказна за сплавот и екипажот кој во 1947, предводен од етнолог кој не знаел да плива, поминал 8,000 километри по Пацификот, само за да докаже една алтернативна научна теорија.

Филмов може или да ве скрши на парчиња и да не можете со денови да си дојдете на себе, или да ви биде досаден и непотребно долг. Оние кои сигурно треба да го гледаат филмот се парови во долги врски, кои некаде по пат заборавиле дека до нив дише друго човечко суштество.

Ако имате дете кое некогаш за малку ќе се удавело, никако не го гледајте филмов. За останатите, ова е мелодрама, ама со многу страст за живот, дури и кога тој гризе, мава и боли.

Добро, знам дека сте гледале многу филмови со вооружени лудаци чиј „пеколен план" до крајот на филмот завршува трагично, а нивните антихеројски ликови ви се лепат за срце. Добро, знам дека сте гледале и подобри од овој - Тарантино, Гај Ричи, дури и самиот МекДона со „Во Бруж". Ама ако ништо друго, овој ќе го сакате заради актерската екипа од соништата.

Можеби е заради тивката меланхолија на пост-новогодишните денови, можеби до преслатката шестгодишна Хашпапи, главниот лик во филмот, а најверојатно затоа што тој е едноставно добар.

За филмов прв пат слушнав кога беше забранет од Министерството за култура на Русија, заради неговата „штетна содржина". Откако го гледав не знам што е поштетно - да го гледаш, или да го живееш.

Филмот следи група актери кои ја подготвуваат шекспировата „Јулие Цезар" . Навидум ништо посебно, додека не сфатите дека не се работи ниту за вистински актери, ниту за филмско студио.

Филмот е истовремено и „feel-good" и „feel-bad" - комбинација карактеристична за скандинавските филмови. Критика на културата која се обидува да вкалапи, контролира, да наметне чувство на вина и грев дури и тогаш кога го нема, ова е ода на човековата страст по животот, и обидот тој достоинствено да се живее. Убав, убав филм.

Клајв Овен и Никол Кидман во HBO филмот за еден од најпознатите книжевни парови во историјата, во режија на Филип Кауфман („Неподносливата леснотија на постоењето", „Хенри и Џун").

Мислев дека ќе бидам оригинална со споредбава, но некој веќе се сетил на неа - Hunger Games е микс на „Шоуто на Труман", Американски идол и Дарвин.

Некако ни падна мака кога сфативме дека филмов е блиску до тоа да биде прогласен за најлош на сите времиња, ако е според мерките на Rotten Tomatoes, каде тој не мрда од 0%, што според нивни стандарди значи дека филмот е „мувла", или по нашки „тапа".

Базиран врз истоимената драма на Јасмина Реза, во филмов - споjлер алерт - нема ни 'м' од некаков физички, крвав масакр.