Од насилниот распад на поранешна Југославија излегоа такви книжевни дела кои траумата ја преточија во уметност, каква што инаку немаше да се случи. Музата не е на кето туку се храни калорично, со крв, пот и солзи, на оние кои останале да раскажат. Оваа книга е една од нив, наградена со највисоката книжевна награда во Германија.

Со канадскиот автор со потекло од Тринидад и Тобаго, Андре Алексис, на македонски прв пат се запознавме преку неговата „Петнаесет кучиња“. Овој нов превод е дел од истиот циклус од пет романи, а во него се обработуваат темите на љубовта, светото наспроти световното и саможртвата.

Во 1980-тите и 1990-тите холандскиот доктор Јан Карбат раководел со најголемата клиника за плодност во Холандија. Кога неговото име се прочуло во светските медиуми тоа сепак не било поради некаков нов успешен метод на зачнување, туку поради куп скандали. Токму за оваа вистинска приказна зборува дебитантска книга на млад полски автор базирана на неговите долгогодишни истражувања на случајот.

Делумно автобиографски, овој роман, иако краток, е толку набиен со емоции, сурова искреност и песимизам, што - иронично - може да служи како мотивациска литература. За споредба на некои наши замислено тешки состојби со оние на човек со реални психички проблеми, жртва на секојдневни неправди но и обременет со сопствена вина, кој завршува во лудница. Најава за она што ќе му се случи на авторот во реалниот живот.

Марина ја знам со години. Ситна но пркосна, со редок „ноу-булшит“ став, не како поза туку како кредо. Отсечна во говорот и артикулирана до степен кој прави да ти е незгодно, ако на пример за филм искоментираш само дека е „добар“. Сочувствително строга, нетипично македонски одговорна. Секогаш мислев дека за да бидеш Марина мора да си од некое друго место. Сега сфаќам дека, иако често сме се гледале, секогаш со нас имало други луѓе. Читајќи ја оваа книга конечно бевме сами, на тоа друго, нејзино место.

Два од најзначајните есеи на американскaта писателка, режисерка и политичка активистка, прв пат целосно преведени на македонски. Одличен тајминг, со оглед на нашите досегашни искуства со пандемијата, кои наодите на оваа книга ги потврдуваат со невидена актуелност, и со пораки за кои изгледа ќе ни треба уште време за целосно да ги разбереме. 

На 28 мај во „Паблик рум“ ќе се одржи Фестивал на јапонска култура „Нихон-џи“. Како најава на пребогатата програма пишуваме за книга на јапонски автор, базирана на театарска драма, роман кој е симпатично истражување на нашата потреба да интервенираме во поредокот на нештата, дури и во крајно детерминистички универзум.

Не знам каде прв пат го сретнав името на Златко Василкоски, но тоа сигурно бил некој летечки линк, на кој знае кој портал или, како што обично се вели кога се сака да се наведе генерички, а авторитативен извор на информации - „го видов некаде на интернет“. Ама тоа беше доволно за да ја прочитам неговата книга.

Приказна за четири дами од некогаш богато семејство од Осака, која излегувала во продолженија од 1943-1948, но зборува за настани кои се одвиваат во предвечерјето на Втората светска војна. Овој глобално тензичен момент виси како фантом врз судбините на семејството, кое упорно се држи до старите начини и до сопствениот углед, во свет кој забрзано се менува.

Добитник на престижната Гонкурова награда за 2020, тазе преведен на англиски, романот е мешавина на напнат трилер и мисловен експеримент, кој е пишуван како полу-готов сценаристички производ. Главни улоги во тој „филм“ имаат еден авион (или два се?), куп политичари и агенти, и луѓе кои поради мистериозна „аномалија“ во време-просторот мораат да си ги преиспитаат своите идентитети. 

Преплетена приказна за два живота, хронолошки разделени со три векови, но врзани со невидливите конци на судбината, кои предизвикуваат еден еврејски филозоф од 17 век да стане опсесија на нацистички идеолог од 20-тиот.

Роман за човек кој страда од „анагерија“ - старее побавно од обичните луѓе. Тоа, колку и да звучи како благослов, е всушност клетва - бадијала другарувањата со Шекспир или патувањата со капетан Кук, кога не може да остане со онаа која ја сака.

Да не беа наднасловите на рубрикава стандардизирани, овој лесно можеше да гласи - „Купивме (и тоа уште во претплата) и прочитавме, за вие да не морате“. И покрај сета солидарност со „изопштените“, ова не е баш начин да ни се оддолжат.

Први индустриски работнички, универзитетски професорки, курирки во народно-ослободителни движења, активистки, ди-џејки, синдикални работнички - жени кои често се изоставени од официјалната историја, или кои во неа се претставени еднодимензионално, без контекстот во кој живееле и твореле. Оваа збирка биографии - резултат на детално истражување - претставува долго одложувано чествување, отворен прозорец за наплив на свеж воздух во сфаќањето на историјата и на активното учество на жените во неа.

Утре (сабота, 11.9) во 19 часот на Саемот на книгата ќе се одржи промоција и средба со овогодишниот добитник на Европската награда за книжевност, Дејан Тиаго Станковиќ. Ова е трет превод на негово дело на македонски, мистериозно и топло, како и земјата за којашто зборува. 

Прекрасен роман за еден од најпознатите љубовни триаголници во областа на науката - оној помеѓу антрополозите Маргарет Мид, Рео Форчен и Грегори Бејтсон.

Наближува Нова година. Во мал град во Шведска, еден разведен родител се соочува со својот најголем страв - да му биде одземено старателството над децата, бидејќи нема да плати кирија. Тука се раѓа една многу лоша идеја, која ќе спои неколкумина вознемирени луѓе.

Редок театролошки документ за начинот на работа на еден од најзначајните македонски режисери и театарски педагози. Увид во неговите најинтимни размислувања за предизвиците на 13 претстави на кои работел, со богат архивски материјал, кој на идните генерации режисери ќе им сигнализира колку сложена и одговорна е оваа професија, која всушност не се работи, туку се живее.

Минатата недела, на 86 години, почина Џенет Малком (родено име Јана Виенерова, по потекло од Чешка), американската новинарка која критички го истражуваше односот помеѓу авторот и неговиот „субјект“ и можните злоупотреби од обете страни.

Македонски стрип кој се однесува на една важна епизода од животот на „последниот активен нинџа“. Книгата е од историографско значење за оние кои се занимаваат или се интересираат за боречките вештини од школата Буџинкан, но и пошироко, за љубителите на добрата и информативна приказна, одлично визуелизирана.

Нова монографија преку која оние што биле дел од опишаните настани ќе можат да се потсетат на своето херојско минато, оние од средната генерација ќе жалат по една интелектуална атмосфера која е тешко замислива денес, а пак младите ќе знаат дека имало нешто и пред нив, од кое можат да учат.

Дистописки роман од 2012, кој има врска со пандемија и вирус. Овој пат извор на заразата се децата, а жртви нивните родители.

Втор дел од сагата за супер-хероините Кара и Јара Палавееви. Ако првата книга беше сатирична, оваа е веќе отворено дрска, а инвестицијата во сериозноста на зафрканцијата ѝ дава легитимитет да биде таква. Кој знае што да очекуваме aко има трета...