Добитник на престижната Гонкурова награда за 2020, тазе преведен на англиски, романот е мешавина на напнат трилер и мисловен експеримент, кој е пишуван како полу-готов сценаристички производ. Главни улоги во тој „филм“ имаат еден авион (или два се?), куп политичари и агенти, и луѓе кои поради мистериозна „аномалија“ во време-просторот мораат да си ги преиспитаат своите идентитети. 

Преплетена приказна за два живота, хронолошки разделени со три векови, но врзани со невидливите конци на судбината, кои предизвикуваат еден еврејски филозоф од 17 век да стане опсесија на нацистички идеолог од 20-тиот.

Роман за човек кој страда од „анагерија“ - старее побавно од обичните луѓе. Тоа, колку и да звучи како благослов, е всушност клетва - бадијала другарувањата со Шекспир или патувањата со капетан Кук, кога не може да остане со онаа која ја сака.

Да не беа наднасловите на рубрикава стандардизирани, овој лесно можеше да гласи - „Купивме (и тоа уште во претплата) и прочитавме, за вие да не морате“. И покрај сета солидарност со „изопштените“, ова не е баш начин да ни се оддолжат.

Први индустриски работнички, универзитетски професорки, курирки во народно-ослободителни движења, активистки, ди-џејки, синдикални работнички - жени кои често се изоставени од официјалната историја, или кои во неа се претставени еднодимензионално, без контекстот во кој живееле и твореле. Оваа збирка биографии - резултат на детално истражување - претставува долго одложувано чествување, отворен прозорец за наплив на свеж воздух во сфаќањето на историјата и на активното учество на жените во неа.

Утре (сабота, 11.9) во 19 часот на Саемот на книгата ќе се одржи промоција и средба со овогодишниот добитник на Европската награда за книжевност, Дејан Тиаго Станковиќ. Ова е трет превод на негово дело на македонски, мистериозно и топло, како и земјата за којашто зборува. 

Прекрасен роман за еден од најпознатите љубовни триаголници во областа на науката - оној помеѓу антрополозите Маргарет Мид, Рео Форчен и Грегори Бејтсон.

Наближува Нова година. Во мал град во Шведска, еден разведен родител се соочува со својот најголем страв - да му биде одземено старателството над децата, бидејќи нема да плати кирија. Тука се раѓа една многу лоша идеја, која ќе спои неколкумина вознемирени луѓе.

Редок театролошки документ за начинот на работа на еден од најзначајните македонски режисери и театарски педагози. Увид во неговите најинтимни размислувања за предизвиците на 13 претстави на кои работел, со богат архивски материјал, кој на идните генерации режисери ќе им сигнализира колку сложена и одговорна е оваа професија, која всушност не се работи, туку се живее.

Минатата недела, на 86 години, почина Џенет Малком (родено име Јана Виенерова, по потекло од Чешка), американската новинарка која критички го истражуваше односот помеѓу авторот и неговиот „субјект“ и можните злоупотреби од обете страни.

Македонски стрип кој се однесува на една важна епизода од животот на „последниот активен нинџа“. Книгата е од историографско значење за оние кои се занимаваат или се интересираат за боречките вештини од школата Буџинкан, но и пошироко, за љубителите на добрата и информативна приказна, одлично визуелизирана.

Нова монографија преку која оние што биле дел од опишаните настани ќе можат да се потсетат на своето херојско минато, оние од средната генерација ќе жалат по една интелектуална атмосфера која е тешко замислива денес, а пак младите ќе знаат дека имало нешто и пред нив, од кое можат да учат.

Дистописки роман од 2012, кој има врска со пандемија и вирус. Овој пат извор на заразата се децата, а жртви нивните родители.

Втор дел од сагата за супер-хероините Кара и Јара Палавееви. Ако првата книга беше сатирична, оваа е веќе отворено дрска, а инвестицијата во сериозноста на зафрканцијата ѝ дава легитимитет да биде таква. Кој знае што да очекуваме aко има трета...

Ако насловот на оваа книга ви асоцира на „Распеани ресенчани“ тоа не е случајно. Затоа што во неа паралелно и се пее, и се раскажува.

Да се направи обид за приближување на грчката и на македонската култура е чин кој не само што заслужува куртоазни пофалби, туку може да се нарече дури и храбар. А тоа не би било ниту толку необично, ниту толку храбро, доколку само би замислиле - како е да сме на местото на другиот, во неговиот јазик, и во неговата кожа.

Ново стрип издание во кое на пристапен начин се објаснуваат доктрината, обредите и секојдневниот живот на бекташите од Македонија.

Ако никогаш не сте го слушнале името од насловот, не сте единствени. Станува збор за некогашен ученик во Втората машка гимназија во Скопје, кој е автор на првиот стрип во Македонија. Оваа книга претставува потрага по детали за неговиот живот, но и опис на контекстот во кој настанале неговите цртежи.

Животните обично зборуваат во басните, во детските сликовници и во сатирични дела. Овој роман на канадскиот автор Алексис може да се чита и како филозофска лектира, но и како забавен увид во светогледот на кучињата, кој тотално се пореметува кога некој со сила ќе ги направи - луѓе.

Кога ми ја препорачаа, мојата прва реакција беше „ќе ја ѕирнам, ама не ќе да е за мене“. Причина - ми беше претставена како дебитантско дело на познат дизајнер, илустрирана проза со автобиографски примеси. Ми зазвучи како обид за шлепање слаб текст врз плеќите на добрата графика. My bad.

Сантјаго во „Старецот и морето“ на Хемингвеј е кубански рибар, кој цели три дена се бори со голема риба на отворено море. Нивниот дуел стана антологиски книжевен симбол на човечкиот нагон за преживување и соочување со животните премрежја.

***
Баба Нада е првата рибарка од Охрид. Цел живот влечела мрежи низ езерото, ловејќи белвици, пастрмки, крапови. Изгледала три деца, рано останувајќи вдовица. Никогаш не научила да плива, оти ѝ било срам да се слече по кошула.

Има едно непишано правило во општествените науки кое подразбира дека за нешто упатено да се коментира е потребна барем мала историска, а со тоа и критичка дистанца. Особено ако станува збор за нешто толку сеобземачко и омниопседнувачко како тековната пандемија. И особено ако амбицијата е да се пишува не фејсбук пост, не колумна или статија, туку книга. Но ова „правило“ не важи и за Жижек.

Знаете што се „музги“? А „гаталинка“? Оваа книга во голема мера е на „странски“ јазик - заборавениот јазик на мочуриштата, пониквите и валугите. 

„Знам дека ми ги читаше претходните книги, некои ти се допаднаа повеќе, некои помалку, но оваа, по седум години пауза, сметам дека ми е поместување од досегашната издадена проза.“