Неименуван 70-годишен посетител на галеријата Уфици во Фиренца пред неколку дена добил срцев напад стоејќи пред сликата „Раѓањето на Венера“. Ваквата интензивна реакција на уметност не е непозната. Си има и име.

Неодамна пишувавме дека човек не треба да се фрустрира од своите купови книги, затоа што тие се само потсетници на она што тој не го знае, односно поттикнувачи на неговата интелектуална понизност. И што ако највисокото постигнување во овој свет доаѓа токму од нашата свесност за сопствената ништожност, од која (парадоксално) треба да црпиме енергија за подобро и повеќе?

Во рубрикава до сега сме пишувале за „цундоку“, односно за трупањето книги, во негативен клуч. Со блага иронија сме ги спомнале и најголемите трупачи во историјата. Но сега да ја видиме и другата страна - зошто поседувањето голем број книги (кои не сте ги прочитале) може да биде добро?

Шведска професорка порачува: музиката пуштена во продавниците и трговските центри може потсвесно да ја зголеми желбата за купување скапи работи. За среќа по нашите не го пуштаат Бетовен.

Изминатата година овој збор бил во првите 20-30 пребарувања на сајтот на издавачот на познатите речници на англиски јазик. Расна, социјална, економска - сите овие биле во центарот на американската (и не само американската) дебата.

Вообичаената мантра е - ако чуваш некој гнев или незадоволство во себе, тоа не е здраво и треба што побрзо да се надмине и заборави. Нова книга го тврди обратното: лутината е корисна, затоа што нуди морален компас и го крепи достоинството.

Сузан Потер го донирала своето тело на науката. Од тогаш тоа било замрзнато, пресечено со пила на четири дела, 27.000 пати сецкано и после секој рез фотографирано. Резултатот: виртуелен труп кој (буквално) ќе им зборува на студентите по медицина од гробот.

Неодамна пишувавме за тоа зошто не е можно да се чита во скопскиот градски превоз, кукајќи над нашата транспортна судбина. Ама некој наместо да кука, се фатил за работа.

Секој со минимум способност за интроспекција си го поставува прашањето - и кога, но и како ќе заврши мојот живот? Сепак, ретко кој е доволно храбар тоа и да го визуелизира на начин на кој го прави овој фотограф.

Вообичаеното визуелно претставување на некој кој (демек) не старее е по малку тажно: стари луѓе кои чекорат по патеки послани со жолто лисје, такви кои облечени во шорцеви и стегачи околу глава се мачат на траки за трчање или се обидуваат да рапуваат. Но има и друг начин да не те снеможи мислата на стареењето, вели Расел.

Во 19 век студените тушеви и целодневните лежења во када биле сметани за најдобар начин за лечење и контролирање на ментално болните.

Во чест на 100-годишнината од раѓањето на големиот руски автор (11.12.1918, Кисловодск), една негова обожавателка решила да се обиде да живее како него, барем на 24 часа. Не било баш лесно.

Колку интернет страници на македонски знаете кои објавуваат квази-научни информации, полувистини па дури и здравствени совети кои всушност можат да ви го влошат здравјето? А колку сајтови на македонски знаете кои преку авторски текстови ви нудат издржана научна информација? Еве еден.

Изборот е од книги на англиски јазик, како идеја за нивно преведување, или за поттикнување на домашните автори повеќе да пишуваат за деца.

Во нова книга на когнитивниот невронаучник Кристијан Џарет, чии статии се појавуваат во Гардијан и Њу Сајнтист, се анализира едно многу старо, и многу базично прашање: дали луѓетo се во основа лоши или добри? Одговорот e можеби очекуван. Па сепак не ни се допаѓа, затоа што се однесува и на нас.

„Најдобри“ можеби и не е најобјективна квалификација, но да речеме дека ова се научно-популарните книги кои изминатата година привлекоа најголемо внимание затоа што пишуваа за импликациите на нови откритија и експерименти, но и за до сега ретко истражувани аспекти од историјата на науката.

Џулија Бунтен Хоел ја претставува електричната активност на мозокот на изложбата „Бранови“, која во моментов е поставена во еден од музеите од групацијата Смитсонијан (оддел за уметност и индустрија) во Вашингтон.

Во 2016 пишувавме за тоа дека библиотека во финскиот град Вантаа отвори звучно изолирана просторија со караоке машина наменета за луѓе на кои им е незгодно да пеат во кафана, а сепак сакаат да се издуваат. Но во новоотворената библиотека во Хелсинки има и многу повеќе од тоа.

Компанијата Пантон во декември 2017 предвиде дека ултра-виолетовата ќе биде боја на 2018, затоа што симболизира „визионерство, космички широчини и мисловност“. Не дека видовме нешто од ова изминатава година. Ама за 2019 работите изгледаат (по)розово.

Најголемата колективна загриженост, и на секој од нас поединечно: што ќе се случи во годините кои доаѓаат, а што може драстично да влијае врз начинот на кој живееме? Од друга страна, што е она на што се надеваме а има потенцијал да се случи? На крајот од 2018 за она што го носат голем број следни.

Купер од мал сакал да биде режисер. Иако испаднал успешен актер (Silver Linings Playbook, American Sniper) интересот за тоа да биде зад камерата не го напуштил. Неговото режисерско деби, римејк на „Ѕвездата е родена“, му е добар почеток. А музиката од филмот одлична!

Во рубрикава неуморно, веќе шест години, го следиме доделувањето на ова непрестижно признание. И не гледаме причина да ја прекинеме традицијата.

Во контекст на протестите во Париз против политиките на Макрон, не можевме а да не се потсетиме на еден автор кој одамна ѝ предвиде апокалиптична судбина не само на Франција, туку и на Европа. Го замисливме како осамен пие во некоја селска биртија и се кикоти дур гледа вести. Ама тој да ти се - оженил!