Bookbox

Дилемата на ежот: клетвата на социјалното дистанцирање

Не мислиме на физичко дистанцирање од 2 метра. Мислиме на емотивната дистанца на која сме осудени, доколку не сакаме да бидеме повредени од „боцките“ на другите луѓе.

Македонски прирачник од 1952 за важноста на нужниците

Речиси секојдневно добиваме сугестии, линкови и материјали за објавување, но ретко толку сочни колку овој.

Правилосоздавачи и правилокршачи: теоријата на „стегнати“ и „лабави“ култури

Зошто азиските земји подобро се справуваат со пандемијата споредено со европскиот Медитеран? И во сама Европа постојат големи разлики. Можеби објаснувањето не е во политиката или медицината туку во - културата.

Лажните Битлси кои ја измамиле (но и воодушевиле) Јужна Америка

Во 1964 јужно-американските фанови со нетрпение го очекувале пристигнувањето на „фамозната четворка“. Само што овие не биле Џон, Пол, Џорџ и Ринго, туку Том, Вик, Бил и Дејв.

Пареидолија или кога препознаваш слики во случајни нешта

Кога компир изгледа како мапа на голема Македонија. Или, поактуелно, кога облак делува како модел на коронавирус. Ако гледате ликови и познати форми насекаде, тогаш искусувате нешто што во минатото се сметало за симптом на психоза, а денес за нормална човечка тенденција, која може да е и сигнал на висока креативност.

Насим Николас Талеб: Пандемијата не е „црн лебед“!

Teрминот воведен од либанско-американскиот статистичар и аналитичар на ризици Насим Николас Талеб често се спомнува деновиве како соодветен за опис на она што ни се случува. Ама наместо да се радува, самиот Талеб е резигниран, затоа што e погрешно разбран.

Дали и вие имате необични соништа деновиве?

Малку време требаше да помине од пандемијата, па луѓе низ целиот свет да почнат да известуваат дека нивните соништа станале поживописни, побизарни од обично. Истражувачите се обидуваат да објаснат зошто.

Што може да научиме од Даниел Дефо во врска со КОВИД-19?

Пред повеќе од 300 години во Лондон владеела чума. Најчесто цитиран книжевен „документ“ во врска со овој период е „Дневник на годината на чумата“ од Даниел Дефо, истиот оној што ја напиша „Робинзон Крусо“.

Актерката која се онесвестувала при погледот на скулптурите од Партенон

Во своето време - 18 век - Сара Сидонс со право можела да се нарече „селебрити“. Нејзина специјалност биле трагедиите, а најпозната улога онаа на лејди Магбет. Со нејзиното име се врзува и една урбана легенда, за ефектот што едно уметничко дело може да го има врз кревката човечка психа.

Бргу ќе заборавиме како е да се живее во изолација

Нормално е ненормалното да се потисне во меморијата, за да може да се живее понатаму. Така било низ историјата, така ќе биде и сега. 

Културна историја на бидето

Трагајќи по интересни теми го пронајдовме подкастот Stuff You Should Know и епизода посветена на еден подзаборавен елемент на бела техника, кој станува актуелен во време на тоалет хартија паника.

Не плукај!: пандемиски постери низ историјата

Пред интернет, информациите од јавен карактер, па и оние за заразни болести, биле пренесувани преку еден фундаментален графички медиум: постерот.

Како Луј Армстронг ја преживеал епидемијата на грип од 1918

Во животот се изнагледал трагедии, па сепак успеал да ја направи најоптимистичната песна на светот, What a Wonderful World. Епидемијата која ја доживеал како 17-годишник на некој чуден начин не го закачила.

„Шит, ќе умрам, а не го прочитав Гилгамеш“

Ниту една статистика, графикон или новинарски текст не може да се спореди со лично сведоштво на некој кој заболел од Ковид-19 и (фала богу) преживеал за да раскаже. Наш читател кој живее во САД се согласи да го објавиме неговиот дневник, со делумно променети имиња. Бесен, уплашен, грижлив, оптимистичен - ова е текст кој што е пред сè искрен и многу човечен поглед кон новата реалност која ја опишува.

Фестивал на јадење книги бр. 10 (виртуелно издание)

Оние кои барем еднаш биле на нашиот традиционален фестивал во „Пепер“, секоја година во април, знаат колку забавно и креативно си поминуваме. За жал јубилејното, десетто издание, мораме да го одбележиме само онлајн. Но темата ни е соодветна.

Почина ексцентричниот музички продуцент Хал Вилнер

При крајот на март известивме за првата жртва на вирусот помеѓу музичарите, џезерот Ману Дибанго. За жал списокот во меѓувреме се прошири, а го вклучи и човекот кому сега му оддаваат почит Ник Кејв, Том Вејтс, Елвис Костело и целата екипа на SNL, со кои работеше четири децении.

Зошто е толку стресно да не можеш некого да допреш?

Физичкото дистанцирање подразбира дека кога двајца ќе се сретнат треба да бидат прескокнати вообичаените пријателски тапкања, гушкања, ракувања. И ова отсуство на тактилност создава чувство дека нешто недостасува - комуникација со други, физички тела.

Подгответе се за пост-корона манипулација на здравиот разум

Во моментов никој (или речиси никој) не спори дека ситуацијата е сериозна и дека треба да се однесуваме соодветно. Но кога работите ќе слегнат, може да се очекува феномен познат како „геслајтинг“ - психолошка манипулација чиј резултат би требало да биде бришење од меморијата на она што се случило, за животот (читај: потрошувачката) да се врати на „нормално“.

Во изолација сите почнаа да редат сложувалки

Животни во природа (нешто како некогашните гоблени „коњи на поило“), познати архитектонски зданија, па дури и некои добиени како рекламен материјал кои дремеле по фиоки чекајќи го овој момент. Сега му е мајката да редите сложувалки.

Дали Бетовен имал ќерка?

Во годината во која се одбележуваат два и пол века од раѓањето на големиот композитор, се актуелизираат различни аспекти од неговиот живот. Еден од помалку познатите е дека тој најверојатно го имал единственото дете со една од неговите љубовници.

Комичар, ексцентрик, боксер: приказната за исчезнатиот внук на Оскар Вајлд

Фабијан Авенариус Лојд, подоцна Артур Кревен, бил роден во 1887 во Лозана, а последен пат бил виден на брегот близу Салина Круз во Мексико во 1918. Помеѓу овие датуми, неговиот живот делува како материјал за филм.

Паметни лифтови, изолирани канцеларии: архитектурата после коронавирусот

Дали отворените работни простори се минато? Дали можат да преживеат висококатниците? Како треба да ја замислуваме архитектурата на иднината во светлината на нова можна пандемија?

Како зборот „нормално“ си го рехабилитира значењето

Сите чекаме, со различен степен на трпение, нештата да се вратат на „нормала“ - иако знаеме дека секојдневниот живот нема веќе да биде ист. Сепак, она што го посакуваме, „нормалноста“, до скоро беше прилично дискутабилен термин.

Што е тоа „клиоепидемиологија“?

„Минатото е вовед“, вели Шекспир во својата драма „Бура“, во смисла на тоа дека во минатото се содржат никулците на она што се случува, или би требало да се случува во сегашноста. Тоа „би требало“ во контекст на пандемијата сепак не го имаме научено од историјата.