Во 19 век, Ирците од високите класи тврделе дека жените не треба да си го трошат времето и ресурсите на пиење чај. Ако жената имала време да седне на пладне за да направи пауза за чај, тогаш ова значело дека таа ги запоставува своите домаќински задачи, и наместо тоа може да почне да мисли на политичка ангажмани, па дури и на бунт.
"Пиењето чај се сметало за закана на традицијата. Чајот бил чиста спротивност на тогашните вредности како скромност и штедливост, кои биле носители на ирската рурална култура," објаснува Хелен О'Конел од британскиот Дурам Универзитет.
Тогашните реформатори дури и печатат летки на кои се осудува пиењето чај и (иако не директно со тие зборови) предупредуваат дека тој создава зависност (објаснуваат дека по првата шолја чај, кај човек се создава "копнеж" по него).
Тие пиењето чај дури го поврзале и со ропството. Бидејќи чајот се засладува со шеќер, а шеќерот (тогаш) бил собиран од робови, тие се обидувале да го споредат пиењето чај со пиење на крвта на робовите.
