Како би реагирале на веста дека во моментов живееме не во 2023-та, туку во 1725-та? Некои веруваат дека средовековната елита додала цели три векови на системот на датирање, истовремено лажирајќи историски докази за тоа да изгледа автентично. 

Во она што се нарекува „мрачен“ среден век немало семејни терапии и прирачници за самопомош за брачни парови. Но затоа имало нешто поефикасно - дуели кои ако не завршувале со смрт на едниот партнер, тогаш барем им овозможувале да се издуваат и да се истресат еден на друг. 

Колку и да сакаме да мислиме дека сме понапредни од луѓето во „мрачниот“ среден век, всушност и не сме толку различни. Советите кои тие си ги споделувале и денес имаат еквивалент во рубриките кои обично завршуваат на „дното“.

Ако ете така, од мирно седење, ви текне да разгледувате ракописи од европскиот 13-ти и 14-ти век, на маргините ќе забележите бизарни цртежи: група зајаци како на ражен вртат ловци или ги варат нивните кучиња. Запознајте се со жанрот - „Одмаздата на зајаците“.

Историчарите кои се занимаваат со средниот век знаат дека истражуваат период кој е погрешно разбран и кој се користел (а можеби и уште се користи) за оправдување на однесувањата на некои од најлошите луѓе во историјата. Овој факт за нив е извор на бескрајна фрустрација, бидејќи за нив средниот век е комплексен, интересен и влијателен.

Не се секирајте ако не можете да појдете во странство ова лето. Има и други начини човек да се одлепи од својата физичка околина и да појде на далечни патувања.

Вообичаено мислење е дека Олимпијади во средниот век едноставно немало. Но тоа не е сосема точно - меѓународни спортски натпревари сепак се одвивале, со трки со кочии и рицарски дуели.

Денешните истражувачи имаат проблем да го класифицираат ликот и д/телото на една средовековна машка проститутка, интерсексуалец, кросдресер и бисексуалец. А единствен документ за неговото постоење е судски записник. 

Како и голем број други мудрости од мрачниот среден век, и оние кои се однесуваат на чување домашни животни главно не го преживеале тестот на времето.

Во средниот век правењето книга подразбирало години и години работа. Писарите се кичмеле над ракописите, осветлени само од природно светло - свеќите биле преголем ризик - и минувале часови и часови секој ден рачно испишувајќи букви. Нормално дека биле ифрит лути ако некој им ја уништел или украдел завршената книга. 

Денес чуваните кучињата се главно љубимци, се излежуваат по дворови или оставаат влакна на тросед. Малкумина од нив имаат некаква работа - како водичи за слепи или како пронаоѓачи на забранети супстанци на царина. Но во средниот век не било така.

Пандемиската изолација, страв и несигурност причинуваат пораст на самоубиствата во светот. Денес размислуваме за него како за психолошки проблем, но тој е истовремено бил, и сè уште е и религиски.

Меѓу ретките средства кои им стоеле на располагање на жените од „мрачниот“ среден век за развод било да докажат дека нивните сопрузи не се во состојба да ги извршуваат брачните должности. За оваа цел пред црковниот суд биле повикувани сведоци, но и „тестери“ на гениталиите на сиротиот обвинет. 

Мајка сте од деветиот век, а синот-тинејџер ви е киднапиран од политичкиот ривал на вашиот сопруг. Оддалечени сте со километри. Нема интернет. Но сакате вашето дете да добие добро образование. Што ќе сторите?

Нам ни личи на зурла, иако англискиот термин е „флејта“ (flute) на срамот. Во средниот век служела за казнување на луѓе што го нарушуваат јавниот ред и мир. Пред сè на лоши и неталентирани музичари.

Била жена, живеела во 15 век и пишувала безобразна поезија на велшки. Зошто никој не ја знае? Па затоа што била жена, живеела во 15 век и пишувала безобразна поезија на велшки.

Не само ние, и средовековните монаси, чија задача било бесконечно долго да препишуваат ракописи, имале проблеми да се концентрираат. Се жалеле дека се прeплавени со информации, често се занесувале гледајќи низ пенџере, или мислејќи кога е следниот оброк. Тие можеби имаат нешто да ни кажат за нашата современа мака да се сосредоточиме на она што го правиме.

Маргините на средовековните ракописи често содржат многу поинтересни приказни отколку нивниот формален текст. Една од нив се однесува на извесна Џоан, или по нашки Јованка од Лидс, калуѓерка која очајно сакала да ја отфрли мантијата.

Во средниот век збирка од стотина книги претставувала голема библиотека. Рачно препишуваните томови со верска и правна содржина биле ретки, незаменливи и скапоцени. И имало само еден начин да се обезбеди дека нема да бидат украдени.

Стереотипно, средниот век го замислуваме како мрачен и тотално нееротичен. А пак историјата на сексот како линеарна, која тече од репресијата под христијанскиот запад, до денешната (наводна) сексуална слобода. Ама изгледа не било баш така...

Дечките од Копа 90 копаа по светот за да дознаат какви сè варијанти на фудбал се играло низ историјата и денес.

Се сеќавате на текстот дека некои од дамките на средовековните книги се всушност фосилни остатоци од европските инсекти? Епа откриен е ракопис кој содржи информација за постоење и на други чудни суштества. Овие предат, и имаат шепи.

Некои од дамките среде текстот или илустрациите на средовековните книги не се само печатни грешки - тие се всушност фосилни остатоци од европските инсекти.

Историјата на правењето книги и денес не е без предизвици, но времето и вложениот напор во овој занает секако биле најголеми во епохата на илустрираните ракописи. На некои од писарите ама ич не им било до пишување.