Ристовски во интервју за порталот sport24.pluska.sk за открива дека имал тешки приватни проблеми, кои влијаеле во негоата кариера додека настапувал за Спартак Трнава.
Во периодот меѓу 2020 и 2023 година, одигра 85 натпревари за чешкиот тим и постигна 17 гола и тој сè уште е најскапиот играч во историјата на клубот откако пристигна од Риека за 300.000 евра.
Како се сеќаваш на времето поминато во Трнава?
Го сфатив како чекор напред. Ме купија, ми дадоа шанса и простор да играм во многу добар клуб, кој секогаш е меѓу првите три во словачката лига. Целиот тој период го гледам позитивно. Таму стекнав многу искуство, постигнавме добри резултати. Двапати го освоив Купот, а играв и на европски натпреварувања. Имаше и негативни работи, но секогаш кога ќе помислам на Трнава, тоа е само добро. Таму стекнав многу пријатели и направивме многу добра работа.
Всушност, ти си најскапиот играч во историјата на Трнава. Дали поради тоа чувствуваше поголем притисок?
Чувствував притисок во контекст на очекувањата од себе. Си поставив повисоки цели. Дури и претходно, кога бев во Нитра, сакав да играм во сениорската лига, во што успеав. Потоа дојде Трнава и сакав да продолжам по тој пат. Сепак, тоа беше позитивен притисок. На секој натпревар и тренинг, барав многу од себе. Трансферот го гледав како многу добра можност. Сепак, не вршев притисок врз себе во однос на бројките и парите. Ќе им го оставам тоа на други луѓе да го проценат. Тоа не беше моја одговорност. Секогаш се обидував да го покажам само најдоброто од себе на теренот.
Дали сè уште го следите Спартак? Во последните неколку натпревари, привремениот спортски директор Мартин Шкртел беше на клупата. Што мислите за тоа?
Сè уште сум во контакт со Шкртел, стручниот штаб и поранешните соиграчи. Понекогаш си пишуваме пораки. Среќен сум што Шкртел се снајде добро на тренерската позиција. Тој е одлична личност, можам да зборувам за него само во суперлативи. Бев изненаден што е толку ѕвезда, а во исто време и толку одлична личност. Многу сум среќен што дојде во Трнава и се обидува да го направи најдоброто за тимот. Знам колку енергија има и дека може да создаде добра атмосфера во клубот, што е многу важно. Трнава е на многу добар пат досега.
На почетокот од 2024 година, го заменивте дресот на Трнава со чешкиот Бохемијанс Прага 1905. Како се аклиматизиравте таму?
Се чувствувам добро таму досега. Нема многу притисок во Бохемијанс, тоа е семеен клуб со многу добри луѓе кои работат таму. Тие се обидуваат сè да функционира како што треба. Играме во Топ 3 најтешки лиги во Европа. Кога дојдов од Словачка, веќе чувствував дека е нешто сосема различно. Физичкиот аспект е три или четири нивоа повисок. Секој клуб се обидува да се брани искрено, нема многу простор, играат 90 минути. Играчите често ги поместуваат своите граници. Кога ќе ги погледнете Спарта или Славија, гледате дека тие мора многу да се мачат. За жал, имаме негативна серија, но се надевам дека ситуацијата ќе се подобри, само се мачам со мојата форма во моментов, исто така и поради промената на позицијата. Севкупно, тоа е многу добро искуство за мене, играњето во висококвалитетна и физички напорна лига.Се подобрувам чекор по чекор.
Во септември, во 10-то коло од чешката лига за Бохемијанс Прага против Сигма Оломоуц, ја прекинавте вашата гол-суша со постигнување голови по речиси две години. По натпреварот, во едно од интервјуата посочивте дека во минатото сте имале проблем за кој малкумина знаеле. Не мора да одговорите ако не сакате, но би можеле ли да објасните за што се работи?
Јас сум личност која никогаш не бара изговори за својата игра или форма. За жал, мојот приватен живот имаше големо влијание врз мојот фудбалски живот. Последната година во Трнава веќе се мачев поради проблеми во моето семејство. Мајка ми беше болна и имаше сериозни здравствени проблеми. Кога дознав, помислив дека нема да биде ништо сериозно, но нејзината состојба постепено се влошуваше. Се обидов да не дозволам тоа да влијае на мојата игра или на мојот ум, но не функционираше. Имаше големо влијание. Завршив во Трнава еден месец порано, во ноември, бидејќи морав да бидам со моето семејство. Се сретнав лично со тренерот Михал Гашпарик и му објаснив сè. Тој ме разбра и ме пушти. Помина долго време, но не сакав да зборувам за тоа. Сакав да продолжам напред и да не плачам за тоа, но тоа ме погоди.
Потоа имаше пауза кога завршив во Трнава, и кога бев сам, воопшто не размислував за фудбал. Стана многу тешко за нашето семејство, лоша работа... За среќа, Бохемијанс дојдоа и ми дадоа шанса. Тренерот ме повика, ме разбра и ми даде простор. Ми рече дека ќе ме чекаат и дека сакаат да тренирам секој ден бидејќи тоа може да ми помогне и психички. Во тоа време размислував да останам во Македонија и паузирам од фудбал околу шест месеци Но, кога ќе земете пауза, многу е тешко да се вратите. Среќен сум со одлуката што ја донесов, бидејќи ако останев во Македонија, во таа негативна атмосфера, не мислам дека же помислев помислил да се вратам во фудбалот.
Со татко ми решивме да одам во Прага најмалку шест месеци. Беше многу тежок период за мене. Иако дојдов во Бохемијанс, на почетокот не бев многу фокусиран на фудбалот. Мојата глава работеше и во првата половина од годината работев како на автопилот, како робот. Сепак, тренингот навистина може да помогне, фудбалската атмосфера ве тера да се фокусирате повеќе на играта отколку на личните проблеми. Постепено се подобрував ментално и денес можам да кажам дека сум многу среќен што останав во фудбалот и што повторно почнав да уживам во него. Апетитот ми се врати. Затоа не си вршам притисок во однос на формата, бидејќи мислам дека кога мојот ум ќе се подобри, ќе дојде и подобра форма.“
Дали некој ви помогна во тој тежок период?
„Во Трнава, играчите не знаеја за тоа. Потребни беа шест до седум месеци пред да се откажам, можеби и подолго. Но, јас сум тип на човек кој не сака да плаче и не сака луѓето да ме сожалуваат. Сакам да ги решавам моите проблеми сам или со мојот најдобар пријател. Никој не знаеше за тоа. Знам дека ако му се доверев на некого, ќе ми помогнеше, бидејќи имавме одличен тим. Можеби двајца или тројца играчи, како Филип Баиновиќ или Адријан Жељковиќ, на кои им раскажав малку за моите проблеми. Но, кога дојдов во Бохемијанс, сите таму веќе знаеја за тоа. Играчите на почетокот не ме познаваа, но постепено видоа дека сум нормален човек и се обидуваа да ми помагаат секој ден - Чеси и еден Словак. Тоа многу ми помогна, брзо се сложив со нив. Има многу добри играчи и карактери тука.“
Во март ќе се соочите со Данска во полуфиналниот плејоф за СП 2026. Како гледате на тоа?
„Данците имаат одличен тим, ќе биде многу тежок натпревар и тие се фаворити. Сепак, во фудбалот сè е отворено. Направивме голем напредок во последните две години, создадовме добра атмосфера, ја подобривме соработката и создадовме тим кој функционира и постигнува резултати. Нашата најсилна страна е тимската работа, и нејзе мора да ја покажеме. Секако, ќе биде многу тешко, но како и Македонија, така и навивачите цел живот чекаат пласман на Светско првенство, па се бориме со 300 проценти.“
