„Полека мајсторе, не возиш компири“ - извика амбициозниот беровски студент упатувајќи остра критика кон управувачот на моторно возило од расата автобус за реномираната малешевска компанија „Берово Транс (Ако се имаш возено, знаеш дека Гоа-транс журките се „Златно Славејче“ у споредба со Берово транс вожњите. После сеансата халуцинираш со денови). Шоферот ноншалантно го погледна во ретровизорот и продолжи да цепа како Мишко од ‘Ко то тамо пјева‘.
Култниот беровски компир. Веќе раскажавме една шаманска приказна за Дедо Иљо и неговите апостоли. Денес на овој бисер беровски ќе му приредиме француски третман. Од длабокиот исток на Македонија ќе го го прошетаме низ длабокиот исток на Франција - областа Савоја. Се држиме строго источно. Од рајот.
Францускиот тертип на печење тенко сечен компир се вика гратин. Логично, денешниот рецепт се вика Гратин Савоја. Оригиналниот рецепт е со швајцарските сирења Гријер и Ементал, но поради ограничена достапност, ќе користиме Гауда и Пармезан. Во оваа епизода, компирот ќе биде главно јело, а како прилог ќе сервираме свинско месо. Ситна аристократија, едноставно кажано.
Без да должам, преминуваме на постапката:
За почеток ни треба жичен кујнски инструмент, таканаречен мандолина. Ако немате мандолина, тогаш ви е потребен добро наострен нож, вештина и стрпљење. Љупиме 4 ‘машала‘ компири. Од врвот накај дното ги поминуваме низ мандолината. Вака лиснатите парченца компир ги положуваме во сад со вода. Нека гњурат 15-тина минути.
За тоа време со коцка путер ја премачкуваме површината на денешниот вселенски брод - елипсоиден огноотпорен сад. Успат рендаме 200 грама гауда и 50 грама пармезан.
Започнуваме со ѕидање:
Го редиме компирот во круг и го темпираме завршетокот да дојде на средина. Овде може да експериментирате и да редите во слободен стил. Гледајте само да бидат колку-толку рамномерно наредени парчињата и да не биде апла хаотично. Откако го имаме првиот слој, посолуваме и забиберуваме, прскаме малку лук во прав и компирите ги прелеваме со крема за готвење.
Врз кремата следува ренданата гауда, умерено дозирана, да остане и за погорните спратови. Постапката ја повторуваме сѐ до врв. На врвот, освен гауда, крунисуваме и со пармезан.
Садот во фолираме со алуминиумска фолија и праќаме во рерна, саат ипол на 180°, потоа го дефолираме и го печеме уште пола саат на 225°. Финале! Обавезно го оставаме барем половина час да олади. Така и арматурата добро ќе стегне.
Додека компирот кулира како Бетмен, се префрламе на денешниот Робин - кремаст свински врат и шампињони.
800 грама свински врат, мариниран со зејтин, сол, црвен пипер (многу), лук во прав, сув рузмарин и 2 лажици вегета (за вегетаријанците). Го сецкаме месото на коцки и го пржиме во тава загреана на силен оган едно 5-6 минути.
Потоа го вадиме и во истата тава запржуваме еден кромид и 250 грама шампињони. По 7-8 минути го враќаме и свинското и целата смеса ја тушираме со 200 мл. крема за готвење. Крем де ла крем. Финишираме еколошки - со грст ситно сецкан магдонос.
Компировата торта ја сецкаме на квадари, послужуваме по 2-3 парчиња со месото од страна, како кремаст сос. Со овој потфат можете да нахраните 4 до 5 високо-октански потрошачи на алкохолни дестилати или од нормална гледна точка, едно повеќе генерациско осумчлено семејство.
Вака спреманиот компир е ниво погоре во кулинарската игра. Нема да го познаете.
Уживанција, у Франција, без заебанција.
Кирил Стоименов.comпир
