- По новиот документарец за Ентони Бордејн (за когошто пишувавме тука) во кој тој чита неколку реченици кои во текот на животот никогаш не ги кажал гласно, следи нов случај на ваква „финта“ искористена во филм кој се води под жанрот „документарен“. Тоа е новиот серијал на Нетфликс, „Дневниците на Енди Ворхол“.
- Во шест епизоди шоуто прикажува интервјуа со различни луѓе кои го познавале Ворхол, но истовремено се читаат и делови од личните дневници на уметникот. Режисерот Ендрју Роси наводно добил експлицитна дозвола од Фондацијата Енди Ворхол да создаде верзија на неговиот глас со помош на AI. За оваа цел реален актер читал делови од дневниците, а потоа тие се компјутерски прилагодени за по начинот на изговарање и питсбуршкиот акцент да се препознатливи за Ворхол.
- Резултатот на аудио „дипфејк“ е постигнат со користење на оригинална снимка од неговиот глас која трае само четири минути. Тој бил познат по давањето многу кратки и неодредени одговори на телевизиски интервјуа, зборувал многу тивко, и главно одговарал со „да“ и „не“.
- Џејн Гудал, чија доживотна работа како приматолог помогна во проширувањето на разбирањето на светот за однесувањето и емоциите на животните, почина на 91 година, соопшти нејзиниот институт.
- Нејзините теренски студии со шимпанза не само што ги срушија бариерите за жените и го променија начинот на кој научниците ги проучуваат животните, туку ги документираа емоциите и особините на личноста кај овие примати што ја замаглија линијата помеѓу луѓето и животинското царство.
- „Откритијата на д-р Гудал како етолог ја револуционизираа науката, а таа беше неуморен застапник за заштита и реставрација на нашиот природен свет“, се вели во соопштението. Гудал беше назначена за Дама на Британската Империја во 2004 година, а во 2025 година беше наградена со Претседателскиот медал за слобода на САД. Таа беше именувана и за Гласник на мирот од страна на Обединетите нации во 2002 година.
- Оние книги што јас и мојата генерација ги нарачувавме од Лондон, сега ги има на секој книжевен сајт. Веќе нема потреба да плаќате царини за книги од странство – сето она што лично сум го купувал како студент – сега го има бесплатно во ПДФ. И тоа е одлично: книгата е достапна. Друго прашање е што достапноста сама по себе – не мора да биде добра. Затоа што достапно е сè: од порнографија до дрога.
- Еве како доаѓавме до книги за испит во вчерашниот изумрен свет. Прво, си определувавме – колку денови ќе го подготвуваме испитот. Потоа, во група (сите што полагавме ист испит) одевме во НУБ (Народната и универзитетска библиотека). Тоа подразбираше да си планираш цело претпладне, некогаш и попладне – престој во библиотеката. Излегувањето од дома подразбираше и да си понесеш сендвич или пари за ручек. Подразбираше и да се качиш во градски автобус, па да патуваш најмалку половина час до библиотеката. Таму ја имаше сета литература за нашите испити, но книгите не ги даваа дома: мораше да се чита во заедничката читалница.
- Тоа ми е главната поента: можеш да учиш сам, дома, на компјутер. Но можеш да учиш и во друштво, во библиотека. Што е поубаво? За мене поубаво е второво, за моите деца – првото. Разликата е огромна: кога си во друштво, се смееш, кажуваш вицови, си помагате околу нејасните книжевни термини, а ако некој заборавил да понесе сендвич, делите. Во читалницата се запозна и еден пар (таа идна медицинарка, тој иден математичар), и набргу направија свадба. Кога си сам во соба не е така. И да склучиш брак виртуелно со некого, не знаеш како мириса кога седи до тебе во читалница.
