- Организаторите на овој Саем имаат редовна загарантирана поддршка од Министерството за култура, и дополнителен приход од закупнината и влезниците. Како што тоа обично бидува кај нас, овие факти ги ставаат во комфорна позиција, а организацијата ја туркаат по инерција. Како воопшто да немаат сензибилитет за важноста на овој Саем кој е повеќе од техничка смотра на која треба да се одржи, колку да се одржи. Со години се премолчува и се шушка меѓу издавачите, авторите, посетителите, но како да се помирени и ете благодарни, што имаме каков-таков Саем, пишува Ана Василевска за НоваТВ.
- На плакатот за саемот, зелените ливчиња и трева во позадина и жена со книга во раце-илустрација како од бонбониерите во 70-тите. На толку дизајнери па и веќе готови темплејти, да ја одбереш „бонбониерата“ за лице на настанот, навистина треба да си многу незаинтересиран за впечатокот во јавноста.
- Во меѓувреме додека времето оди напред, имаме генерации на млади луѓе образувани во странство за културен маркетинг, менаџмент во културата, за новини во издаваштвото. Тие треба да добијат шанса да ја преобликуваат атмосферата во духот на новото време.
- „Македонската книжевна сцена со години, ако не и со децении е заглавена во еден вртлог на немање силна, разумна, издржана критика. Нема критика која пробува критички и теориски да пристапува на книжевните дела и да ги елаборира нивните добри и/или лоши страни наместо само да ги хвалоспева делата што се појавуваат во македонската книжевна продукција“ - пишува Андреј Медиќ Лазаревски за Култура Бета.
- Во ситуации како во нашата домашна книжевна продукција, кога самата продукција е во состојба да издава колку што издава, неопходно е формирање на јасна, здрава, цврста и издржана критичка мисла за да може самата продукција да се филтирира, а со тоа и да се подобрува, да напредува и, секако, да воспоставува комуникација, дијалог и дискусија за книжевните дела кои се објавуваат наспроти воспоставената пракса на „тапкање по рамо“ и зборување „зад грб“.
- Зарем непишувањето на текстови за некои дела не е доволна критика за самите нив. Зарем игнорирањето на лошите книги не е доволна критика за нив. Зарем неучеството на тие дела во јавната книжевна дискусија не е доволна критика за нив!? Не! Одбегнувањето на лоши книги не е ниту субверзивно, не е ниту кул, не е ниту естетички и книжевно-теориски оправдано.
- Премиерата на претставата „Рибарски караници“, по текст на Карло Голдони, а во режија на Јован Ристовски, на 25 јули ќе биде изведена на отворено, до Ротинското Езеро во потпелистерското село Ротино.
- Битолскиот театар со поддршка од Општина Битола започна со реконструкција на патот до езерото, туристичка атракција каде што првпат ќе се одигра театарска претстава. Од Народниот театар во Битола велат дека ова е уште еден доказ дека театарот го менува светот, а директорот Васко Мавровски најави театарски спектакл.
- Во комедијата играат Никола Стефанов, Јулијана Мирчевска, Никола Пројчевски, Соња Ошавкова, Петар Горко, Марија Цветановска, Леонида Гулевска, Валентин Дамчевски, Елена Мошевска, Живко Борисовски, Петар Спировски, Александар Димитровски, Илина Чоревска, Катерина Аневска-Дранговска и Марија Стефановска.
Билети за 26.07. тука
