- Кога луѓето престанале да бидат номади, веќе не можеле просто да ги остават изметот зад себе. Од тогаш до денес се бориме со овој проблем - секаде каде што сме ние, таму се видливите (и миризливи) траги на функционирањето на нашиот систем за варење.
- Некои од нашите предци креирале „места за какање“ вон селото, или зад грмушките или под дрјвата. Други оделе близу реките, за изметот да го носи водата (а може и за инет на селаните во селото подолу). Сè додека населбите биле мали ова функцонирало, но кога малите села прераснале во градови, кога полињата и шумите се смалиле...е тогаш изметот навистина почнал да смрди.
- Инженерскиот одговор на оваа ситуација била водата. Миноанците се сметаат за заслужни (или виновни) за тоа што го научиле човештвото да го исфрлаат изметот во канализација, односно во подземна вода. Но голем број канализациски системи кои ги користиме денес постојано ги загадуваат водите, и придонесуваат за токсични цветања на алги и уништување на крајбрежните мочуришта.
- „Македонската книжевна сцена со години, ако не и со децении е заглавена во еден вртлог на немање силна, разумна, издржана критика. Нема критика која пробува критички и теориски да пристапува на книжевните дела и да ги елаборира нивните добри и/или лоши страни наместо само да ги хвалоспева делата што се појавуваат во македонската книжевна продукција“ - пишува Андреј Медиќ Лазаревски за Култура Бета.
- Во ситуации како во нашата домашна книжевна продукција, кога самата продукција е во состојба да издава колку што издава, неопходно е формирање на јасна, здрава, цврста и издржана критичка мисла за да може самата продукција да се филтирира, а со тоа и да се подобрува, да напредува и, секако, да воспоставува комуникација, дијалог и дискусија за книжевните дела кои се објавуваат наспроти воспоставената пракса на „тапкање по рамо“ и зборување „зад грб“.
- Зарем непишувањето на текстови за некои дела не е доволна критика за самите нив. Зарем игнорирањето на лошите книги не е доволна критика за нив. Зарем неучеството на тие дела во јавната книжевна дискусија не е доволна критика за нив!? Не! Одбегнувањето на лоши книги не е ниту субверзивно, не е ниту кул, не е ниту естетички и книжевно-теориски оправдано.
- Премиерата на претставата „Рибарски караници“, по текст на Карло Голдони, а во режија на Јован Ристовски, на 25 јули ќе биде изведена на отворено, до Ротинското Езеро во потпелистерското село Ротино.
- Битолскиот театар со поддршка од Општина Битола започна со реконструкција на патот до езерото, туристичка атракција каде што првпат ќе се одигра театарска претстава. Од Народниот театар во Битола велат дека ова е уште еден доказ дека театарот го менува светот, а директорот Васко Мавровски најави театарски спектакл.
- Во комедијата играат Никола Стефанов, Јулијана Мирчевска, Никола Пројчевски, Соња Ошавкова, Петар Горко, Марија Цветановска, Леонида Гулевска, Валентин Дамчевски, Елена Мошевска, Живко Борисовски, Петар Спировски, Александар Димитровски, Илина Чоревска, Катерина Аневска-Дранговска и Марија Стефановска.
Билети за 26.07. тука
