Кога луѓето престанале да бидат номади, веќе не можеле просто да ги остават изметот зад себе. Од тогаш до денес се бориме со овој проблем - секаде каде што сме ние, таму се видливите (и миризливи) траги на функционирањето на нашиот систем за варење.
Некои од нашите предци креирале „места за какање“ вон селото, или зад грмушките или под дрјвата. Други оделе близу реките, за изметот да го носи водата (а може и за инет на селаните во селото подолу). Сè додека населбите биле мали ова функцонирало, но кога малите села прераснале во градови, кога полињата и шумите се смалиле...е тогаш изметот навистина почнал да смрди.
Инженерскиот одговор на оваа ситуација била водата. Миноанците се сметаат за заслужни (или виновни) за тоа што го научиле човештвото да го исфрлаат изметот во канализација, односно во подземна вода. Но голем број канализациски системи кои ги користиме денес постојано ги загадуваат водите, и придонесуваат за токсични цветања на алги и уништување на крајбрежните мочуришта.
Наташа Атанасова (blen.mk) и Марија Павлеска (@mama_mi_chita) го започнаа книжевниот подкаст ЧИТКАСТ.
Во првата епизода низ игрив дијалог се покриваат куп теми, меѓу кои: Книга, киндл или аудиокнига?; Три книги со најголемо влијание на нивните животи; Една книга што би ја спасиле при пожар; Како бираат што читаат? итн.
Данскиот музички состав ЕФТЕРКЛАНГ ќе оджи концерт на отворено во културниот центар Паблик рум на 1 мај. Настанот, кој е замислен како “пикник – концерт” ќе започне во 14 часот.
ЕФТЕРКЛАНГ е дански бенд составен од три пријатели од детство, Мадс Браусер, Каспер Клаусен и Расмус Столберг. На 27 септември 2024 година го објавија нивниот 7 студиски албум насловен како “Things We Have In Common” со што ја започнаа својата светска турнеја.
Документарниот филм, “Efterklang: The Makedonium Band” (за кого во Букбокс пишувавме тука) беше премиерно прикажан во рамки на фестивалот “CPH:DOX” во Копенгахен, додека домашната премиера се реализираше во рамките на минатогодишниот филмски фестивал Синедејс.