Еден од најголемите композитори на денешницата, Рјуичи Сакамото, почина на 71-годишна возраст, по долго и тешко боледување. Тој всушност починал на 28 март, но веста за неговото заминување беше објавена дури денес, 2 април.
Сакамото е еден од пионерите на електронската музика, а има соработувано со бројни имиња, почнувајќи од Дејвид Силвијан до Јусу Н’дур.
Тој глумеше во познатиот воен филм од 1983 година „Среќен Божиќ, господине Лоренс“ заедно со Дејвид Боуви и ја искомпонира култната насловна нумера за истиот. Добитник е на Оскар и Греми за музиката за филмот „Последниот кинески цар“ од 1987 година.
Вчера, недела 26-ти јануари, на 78-годишна возраст почина Константин Коце Икономов – гитаристот на култните македонски групи „Безимени“ и Бис – Без“ и долгогодишен член на Ревискиот оркестар на МРТ.
Икономов е роден 1946 година. Музиката ја засакал уште од мали нозе, па по завршувањето на основното училиште се запишал во средно музичко училиште, каде важел за еден од најтелентираните виолинисти. По наговор на неговата мајка која имала желба да стане лекар, запишал медицина. Но како лекар никогаш не работел, зашто музиката како негова прва и последна љубов толку го обземала што со појавата на рокенролот на овие простори, почнал да свири по разни групи.
Тој важи за еден од основоположниците на македонската рок сцена. Како гитарист и клавијатурист членува во неколку од првите култни македонски бендови, меѓу кои секако се групите „Безимени“ од чија фузија со „Бисери“ ќе настане легендарната група „Бис – Без“, чиј еден од основоположниците е и самиот Икономов.
Коце не бил само извонреден музичар, туку и композитор и аранжер. По неговите стапки ќе тргнат и неговите синови кои денес се исто така истакнати македонски музичари.
Семејството на Дејвид Линч денес, 16.1., ја сподели веста за неговата смрт на 78-годишна возраст. Во 2024 тој сопшти дека веќе нема да го напушта домот, откако беше дијагностициран со емфиземa.
Линч почнал да прави филмови како студент на Американскиот филмски институт во ЛА. Неговиот прв филм од 1977 е црно-белиот надреален хорор Eraserhead, за татко кому му е доделено на чување болно бебе кое едвај личи на човек. Тој најпрвин добива мешани критики, но потоа станува хит во арт кината.
Пробивот се случува со „Синиот сомот“ од 1986, целосен израз на неговата имагинација. Отсечено уво среде пусто поле засекогаш ќе биде асоцијација на Линч. А за мешавината на мистерија и критика на американската малограѓанштина во „Твин Пикс“ и да не зборуваме. Серијата ја трансформираше телевизијата како медиум за раскажување комплексни и кинематографски богати приказни, кои подоцна ќе влијаат врз серии како „Мед мен“, „Сопранови“ и „Сикс фит андер“.
Низ годините Линч често зборуваше за посветеноста на трансценденталната медитација. Во 2005 формираше и фондација за подучување медитација за деца и возрасни. Правеше мебел и изложуваше слики во галерии низ светот.
