Славниот комичар почнал да се појавува во филмови - поточно во своите 40 филмови - во 1914, а веќе до 1915 во САД владеел вистински „чаплинитис“. Се појавиле куп имитатори, и биле организирани натпревари за најуверливи двојници. На еден од нив наводно се појавил и самиот Чаплин. Не завршил баш успешно.

Пред некое време пишувавме за тоа дека музеј во Амстердам ќе престане да го користи терминот „холандско златно доба“. Но сега градот оди чекор понатаму во соочувањето и раздавањето на своето минато.

Го добил името по својот креатор - Чарлс К Блис. Бил замислен како универзален систем на пишување, кој ни помалку ни повеќе требало да ги надмине сите недоразбирања на човештвото. 

Едно време будно ја следевме оваа награда, а потоа неколку години ни исчезна од вид. Еве ја сега пак со номинираните книги за 2019.

Завчера, 29.10, од печат излезе „Убавите“ (The Beautiful Ones), мемоарот кој Принс почнал да го пишува пред неговата прерана смрт. Во него има спомени за детството, од првиот бакнеж до опседнатоста со Супермен. Но има и коментари за неговите колеги и дискографската индустрија воопшто.

Човекот бил раскажувач и пејач во стилот „калипсо“ - вид музика во синкопиран африкански ритам. Им продавал касети на посетителите на Кауита, неговиот роден град во Коста Рика. Сега, како во варијанта на „Барајќи го Шугармен“, на интернет се одвива потрага по овие стари снимки.

Изложба која се отвара утре, 31.10 во Лондон, нуди можност човек да се наспие. Но и да биде свесен за сите дразби кои во секојдневниот живот го држат буден.

„Грофот Монте Кристо е еден од највозбудливите романи на сите времиња. Истовремено, тој е еден од најлошо напишаните романи на сите времиња“, вели Еко, обидувајќи се да открие од каде произлегува овој јаз.

Горниот хаштаг можеби звучи дефетистички. Но наместо досегашната пракса да сугерираме добри идеи со надеж дека тие некогаш би се примениле кај нас, ќе почнеме да ги третираме под судбински запечатеното „далеку сме ние од...“.

Има само 11 квадрати. Патува по забаталени места и по книжевни саеми и фестивали. И нејзиниот сопственик тогаш живее во неа.

Бескомпромисен, арогантен, откачен. Сè што може да се очекува од славен режисер, кој не се плаши да си го ризикува и животот за да снима во дождовните шуми на Амазон или на Антарктикот. Ако треба (за потребите на „Фицкералдо“) и да пренесе цел брод преку планина, среде перуанска џунгла. Е, тој нешто да ви каже.

Дин Барнет е невронаучник, комичар и автор. Во негова нова книга (август 2019) тој се обидува да ги опише предизвиците со кои се соочуваат младите луѓе денес, и да ни порача - слушнете ги што имаат да кажат и простете им ако тоа понекогаш го прават неспретно и арогантно. Па, отсекогаш и било така.

Не знаеме за друг ваков пример на писател-добитник на Нобел кој парите од наградата сакал да ги подели со своите колеги. Кај нас некои ни пијачка не би почастиле. 

Не дека сме и онака нешто многу паметни. Ама кога секоја информација е на онлајн дофат, почнуваш да се однесуваш како поглуп отколку што навистина си. Нула напор за нешто да се запамти или да се научи. Чуму маката, кога пак ќе може да се пребара?

Можеби тукушто појадувате, бел леб и ајвар. Или интегрален со хумус и домати. Ако имате среќа на маса ве чекале пржени лепчиња со јогурт и сирење. Иако делува само како нешто што нè држи најадени, лебот има огромна историска и гастрополитичка улога.

Кинескиот и онака е живописен јазик кој има голема врска со визуелизација на зборовите и изразите. Но илустраторката Френки Хуанг оди ниво погоре - буквално претворајќи ги зборовите во слики.

Нова книга на Бред Томас Парсонс, наградуван автор кој има пишувано за голем број сајтови и ТВ канали за храна, и бил уредник за книги за готвење на Амазон, има нова книга во која на шанкери им поставува само едно прашање - каков коктел би си направиле, за крај?

Денес, 21.10, завршува уште едно, 38-мо по ред издание на скопскиот џез фестивал. Оваа година од сцената на МОБ беше испратена порака на солидарност со бегалците низ светот. И не е необично што џез музичарите чувствуваат обврска нивната музика да послужи и за социјален ангажман, затоа што овој музички жанр е и роден како реакција на опресија.

На 16 октомври по 71 пат се отвори најголемиот саемски настан посветен на издавањето и продавањето книги. Кога веќе не можеме да бидеме таму, да видиме што е најважното што се случуваше, или ќе се случува до неговото затворање на 20.10.

Во 1859, 450 патници на бродот Ројал Чартер, кои се враќале од австралиските рудници кон Ливерпул, се удавиле кога парниот брод потонал близу северниот брег на Велс. Некои од нив можеби ќе се спаселе да не биле повлечени кон дното од појасите полни злато, од кои никако не сакале да се откажат.

Koга умрел во Швајцарија, Ирците не можеле да бидат порамнодушни. Ги интересирало само дали погребот бил католички. Сега, скоро 80 години подоцна, одеднаш им текна да бараат репатријација на неговите остатоци.

Звучи како гатанка, но таков организам постои, и во сабота 19.10 ќе биде изложен за јавноста во рамки на нова изложба во Зоолошката градина во Париз.

Во август 2018 славниот виолончелист почна двегодишно патување, кое вклучува изведба на шесте суити за соло чело на 36 локации. Тие истовремено се и првите кои тој ги научил како дете, кога почнал да свири на 4 годишна возраст.

Да, зборуваме на чет, понекогаш и на телефон, но помеѓу секое видување поминуваат сè подолги и подолги периоди. Нарушувањето на колективниот ритам на одмарање значи прекин на меѓучовечките врски, а тоа атомизирање и изолирање е можен извор на тоталитаризам.