Овај писанка, жао ми је, ама ќе иде на кумановски. Знам дека сви што читате ме разбирате, односно, ако сви разбирате енглески, не виду разлог зашто нема да разберете дијалект на македонски језик кој е толко милозљив, што к'д се чита, појдев ти слузе на очи од радост и милину. Односно, кумановски дијалект е много л'к да се научи. Фатиш девојку или беќара од Куманово и одма почнеш све да разбираш, кршиш език, јер, зор закон мења, нели?
Па да почну...
Пред неколко д'на, у Куманово по едно стоти пут до с'га, организира се регрутација на кадри за работу за у Кувајт. Јеби га брате мили, свугде не има нас кумановци. У Ирак, у Авганистан, у Џибути, у Кувајт, односно, куде е Обама, тамо смо и ми. Американци без нас не можев да се помочав. Пробасва, ама к'д видесва дека без нас не бива, од 2004 па до д'н д'нска, собрасва од Куманово едно 5000 људи да работив на Исток, и сполај на Бога, до с'к, они на нас по едно 5000 долара у џеб у просек, ми на њима логистику од тип од прање аљишта, правење едење у кујне до администрацију и водење проекти вредни милијарде. Ми и Амери - браќа по матери.
И такој... Ја седу на туј регрутацију у улогу на Американку, задача ми беше кој дојде и вика дека збори енглески, да га проверу дали л'же или знае да га цитира Шекспира. Седимо ми троица на астал, народ чека да улегне, сви стиснале познати сивија под мишку, чекав на ред бетер од време к'д у социјализам се чекаше за леб и млеко.
Почнасва ед'н по ед'н да седнујев на астал, кој знае енглески - одма од мене добие оценку од А до C, кој не знае, добие заушку, туј се спомнев основни информације што ќе работи у случај да пројде прву пречку, и такој, слушајќи ги људи за разлози да се одлучи да иде, и шест месеца од прво идење да не види фамилију, дојде до сознание дека наш народ се мучи у сопствену сиромаштију бетер од Исуса. Народ опасно се бори да преживи. Дома деца, жена, сви кукав, сви тражив свое, а џебови празни. Поголемо понижавање на човечко достојанство нема од тој, к'д на сопствени деца дома немаш да им пружиш основно, а тој е едење и пиење, за аљишта и проводи ич да не зборимо.
И у туј руљу, гледам седи ед'н милозлив лик, види се дечко некој културан, и на мој повик, седна човек да си каже свое...
- Ви сте?... Викам му ја.
- Јас сум домазет.
Ох боже, абе к'д ми падна смешно, а не смем да се смеју, него, стискаш зуби јер тамо не сам дошла да терам сеир, него да работу....
- Господине, не ве прашују за статус, прашују ве за име и презиме...
Ааааа, вика домазет... Јас сум тој и тој... Доаѓам од внатрешноста на Македонија, а живеам во куќата на жена ми, па решив да аплицирам за работа, затоа што дваесе години немам свој кров на глава....
И док трае проверка на енглески језик, пролете ми свашта низ главу. У т'ј ед'н збор се крие голема истина без адекватан превод на енглески. Нешто слично на fYROM. Измислена кованица. Југославија не постои дваесе године, ама ми важно смо и даље домазети тамо. Док беше жив организам, Македонци у Југу бесва третирани како домазети. Имаш слику, немаш тон. Ем си свој на свое, ем не си. Ем работиш и ствараш у едну заедницу, ем на крај па ти кажев - ти немаш ништо свое овде, ти не си газда. Ем црниш како говедо, ем носиш статус ДОМАЗЕТ. И што е најважно... И после дваесе године независну државу, ми и даље смо третирани како домазети.
Све е исто, само што уместо у Југу, с'к смо сас исти статус у Европску Унију. Сви не третирав како ПРИПИЗДЕК. Не се викамо РМакедонија него fYROM, немамо право на глас иако давамо свој допринос у много што, немамо право да кажемо дека држава ни е наша, него сви не третирав како европски протекторат, односно, да идев сви тија свекри и свекрве по Европе у триста пичке материне. Three hundred mother pussies.
Е затој ми кумановци решисмо да идемо и да млатимо паре онамо куде што не викав Macedonians. Амери не думкав на колена бетер од думкање на Грчку у Европску Унију. Понашамо се на Блиски Исток like a Boss. Односно... Од зор ли, од што ли, и Американци презборисва кумановски. И не земасмо бугарски пасоши за да не прими некој за некакву си плату како Асен Асенов. Останасмо си Македонци, дома у Македонију донесесмо грдни паре, туј си останасмо да си гледамо нашу оправију и да отвармо бизниси за кои тек ќе се слушне.
Е тој е поента, драги мои... У сред амерички базе, Американци су домазети. Без нас су како без главу. Ем ги деремо сас плате, ем ги командамо, а и даље смо Macedonians. И даље после десет године, наша соработка е на сигурни ноге, а ви па кажите дека не разбирате кумановски и дека смо ми комуњаре што дваесе године гласав за плавци. Ми ќе се држимо до Амери како домазет за тапију, а ви терајте у Европу.
Односно, маме си ебале Амери... Они знаев дека у '41 смо биле први што сас пушке у руке кажасмо не на фашистички терор. Затој не и викасва на Блиски Исток. Знаев они дека сас кумановци нема трте мрте...
Куманово, среќан нека е д'н на ослободување и шеесе и девет године слободна кумановска република.
OBAMA IS THE BEST, FUCK THE REST
