Нобеловите комитети за физика и хемија го препознаа драматичниот напредок што се прави во новата форма на вештачка интелигенција која користи вештачки невронски мрежи за да научи како да решава тешки проблеми.
Оваа нова форма на вештачка интелигенција се истакнува во моделирањето на човечката интуиција, а не на човечкото расудување, и ќе ни овозможи да создадеме високо интелигентни и информирани асистенти кои ќе ја зголемат продуктивноста во речиси сите индустрии.
Доколку придобивките од зголемената продуктивност можат да се делат рамноправно, тоа ќе биде прекрасен напредок за целото човештво.
За жал, брзиот напредок во вештачката интелигенција доаѓа со многу краткорочни ризици. Таа веќе создаде раздорни ехо-комори нудејќи им на луѓето содржини што ги прави огорчени.
Неа веќе ја користат авторитарните влади за масовен надзор и сајбер криминалците за фишинг напади. Во блиска иднина, вештачката интелигенција ќе може да се користи за создавање ужасни нови вируси и ужасно смртоносно оружје што самото ќе одлучува кого да убијат или осакатат.
Сите овие краткорочни ризици бараат итно и силно внимание од владите и меѓународните организации. Исто така, постои долгорочна егзистенцијална закана што ќе се појави кога ќе создадеме дигитални суштества кои се поинтелигентни од нас.
Немаме поим дали можеме да останеме во контрола. Но, веќе имаме докази дека ако тие се креираат од компании мотивирани од краткорочна добивка, нашата безбедност нема да биде врвен приоритет.
Итно ни треба истражување за тоа како да ги спречиме овие нови суштества да посакаат да ја преземат контролата. Тие веќе не се научна фантастика.
