Традиционалните методи на литиумски батерии бараат постојан притисок од гломазна надворешна опрема, што ги прави батериите премногу големи и тешки за практична употреба.
Кинеските научници развија самоадаптивна меѓуфаза кај литиумските батерии во цврста состојба која одржува близок контакт помеѓу литиумската метална анода и цврстиот електролит без надворешен притисок.
Истражувачите од Институтот за физика на Кинеската академија на науките (CAS), Институтот за технологија и инженерство на материјалите Нингбо на CAS и Универзитетот за наука и технологија Хуажонг открија дека контактот помеѓу литиумската електрода и цврстиот електролит кај батериите во цврста состојба не е идеален, туки има мали пори и пукнатини, кои го скратуваат животниот век на батеријата и претставуваат ризик за безбедноста.
Во цврстиот сулфиден електролит се додадени јодидни јони, кои автоматски ги пополнуваат сите празнини и пори. Со други зборови, тие овозможуваат регенерација на површината и обезбедуваат тесен контакт помеѓу електродата и електролитот.
Прототипот на овие батерии покажале стабилни и одлични перформанси дури и по стотици циклуси на полнење и празнење под стандардни услови на тестирање, далеку надминувајќи го нивото на слични постоечки батерии.
Технологијата би можела да овозможи идни батерии со густина на енергија што надминува 500 Ват-часови на килограм и со најмалку двојно поголем оперативен век, објаснува Хуанг Сјуеџие, еден од авторите на трудот.
Тој е убеден дека новата технологија ќе има важна улога за напојување на хуманоидните роботи, електричните возила и летала.
