Израелците, Евреите од дијаспората и пријателите на Израел насекаде треба да сфатат дека начинот на кој Израел денес ја води војната во Појасот Газа е клучен за тоа како Израел и Евреите ќе бидат гледани низ целиот свет.
Нема да биде добро. Полициските автомобили и приватното обезбедување во синагогите и еврејските институции сè повеќе ќе стануваат норма; Израел, наместо Евреите да го гледаат како безбедно засолниште од антисемитизмот, ќе го гледаат како нов мотор што го генерира; разумните Израелци ќе се редат за да имигрираат во Австралија и Америка, наместо да ги повикуваат своите сонародници Евреи да тргнат по патот на Израел. Таа дистописка иднина сè уште не е тука, но ако не гледате како се формираат нејзините контури, се залажувате себеси.
За среќа, сè повеќе пензионирани и резервни пилоти на израелските воздухопловни сили, како и пензионирани армиски и безбедносни офицери, ја гледаат оваа бура што се создава и порачуваат дека нема да молчат или да се соучесници во грдата, нихилистичка политика на израелскиот премиер Бенјамин Нетанјаху во Газа. Почнаа да ги повикуваат Евреите во Америка и на други места да проговорат пред растечката морална дамка на израелската воена кампања во Газа да стане неповратна.
Владата на Нетанјаху треба да им каже на администрацијата на Трамп и на арапските медијатори дека е подготвена фазно да се повлече од Газа и да биде заменета со мировни сили на меѓународната/арапската/палестинската власт - под услов раководството на Хамас да се согласи да ги врати сите преостанати живи и мртви заложници и да го напушти појасот.
Ако наместо тоа, Израел продолжи со заветот на Нетанјаху да ја продолжи оваа војна на неодредено време - да постигне „целосна победа“ над секој останат Хамасовец, заедно со фантазијата на крајната десница за ослободување на Газа од Палестинци и населување со Израелци - Евреите ширум светот подобро се подготват себеси, своите деца и своите внуци за реалност што никогаш не ја познавале: да бидат Евреи во свет каде што еврејската држава е отпадничка држава - извор на срам, а не на гордост.
Затоа што еден ден, на странските фотографи и новинари ќе им биде дозволено да влезат во Газа без придружба на израелската војска. И кога ќе го сторат тоа и кога целиот ужас од уништувањето таму ќе им стане јасен на сите, реакцијата против Израел и Евреите насекаде би можела да биде длабока и интензивна.
Не помислувајте дека во моето предупредување до Израел има зрно разбирање за она што го направи Хамас на 7 октомври 2023 година.
Но, како Евреин кој верува во правото на еврејскиот народ да живее во безбедна држава во својата библиска татковина - покрај безбедна палестинска држава - во моментов сум фокусиран на моето племе. И ако моето племе не се спротивстави на апсолутната рамнодушност на оваа израелска влада кон бројот на цивили што се убиени во Газа денес - како и на нејзиниот обид да го втурне Израел во авторитаризам дома со тоа што ќе го отпушти својот независен генерален обвинител - Евреите насекаде ќе платат скапо.
Предупредувањето не е само мое. Минатата недела двајца угледни поранешни пилоти на израелските воздухопловни сили, бригадниот генерал Асаф Агмон и полковникот Ури Арад, објавија отворено писмо во израелскиот весник „Хаарец“, упатено до нивните колеги кои сè уште служат во воздухопловните сили. И двајцата се членови на Форумот 555 Патриотс, импресивна група од околу 1.700 пилоти на израелските воздухопловни сили, некои пензионирани, а некои сè уште служат како резервисти, кои првично се формираа за да се спротивстават на напорите на Нетанјаху да ја поткопа израелската демократија со судски пуч.
Напишаа:
„Не се стремиме да ја намалиме монструозната природа на масакрот извршен од терористите на Хамас во таа проколната сабота. Веруваме дека војната беше целосно оправдана... Сепак, како што војната во Газа се влечеше, стана јасно дека ги губи своите стратешки и безбедносни цели и наместо тоа првенствено служи на политичките и личните интереси на владата. Така стана несомнено неморална војна и сè повеќе изгледаше како војна од одмазда... Воздухопловните сили станаа алатка за оние, во владата, па дури и во војската, кои тврдат дека нема невини луѓе во Газа... Неодамна, еден член на Кнесетот дури се пофали дека едно од достигнувањата на владата е можноста да убива 100 луѓе дневно во Газа без никој да биде шокиран.
Како одговор на ваквите изјави, велиме: Колку и да беше ужасен масакрот од 7 октомври, тој не го оправдува целосното непочитување на моралните размислувања или непропорционалната употреба на смртоносна сила. Не сакаме да станеме како најлошите од нашите непријатели.
Време е за слично движење кое ќе ги осуди подлите потези на Хамас, предводено од оние кои ја поддржуваат палестинската државност и мирното решение во Газа. Никој не треба да прифати Хамас да ја продолжува оваа војна за да се одржи на власт. Ништо не би направило поголем притисок врз Хамас да прифати прекин на огнот отколку да биде осуден низ целиот свет, на универзитетските кампуси и на познати демонстрации од оние кои ѝ даваат слободен пас на оваа организација водена од омраза. Вака навистина звучи да се биде про-палестински настроен.
