Наполи и Милан ремизираа 2:2, поделија по бод, а Џенаро Гатузо во еден момент од мечот смешно се одрази да фати една топка што одеше накај него во аут.

По 0-0 на полувреме, дербито Милан - Јуве донесе страшни втори 45 минути со дури 6 гола. Бјанконерите во краток временски период дадоа 2 за 0-2, ама Милан се врати и за 18 минути постигна 4 гола за конечни 4-2. При водство од два гола разлика, Полјакот Шчесни му вика на Ребиќ додека овој барал некоја судиска одлука: „Губиш 0-2, не се прави феномен“. Ребиќ последен се смееше зошто ги постави конечните 4-2 од пенал.

Два гола против Рома, три против Лацио, четири против Јуве. Кој би рекол дека еден ваков Милан кој веќе неколку години од далеку ги гледа местата за пласман во ЛШ, може да приреди ваква серија, особено ваков дрзок пресврт против владетелот на титулата од 2012-та.

Интересна самоуверена прогноза, базирана на реални факти и податоци. Ама прогнозата секогаш остава шанси и за утка. Како во случајов со мајсторот.

59 натпревари. 29 голови, 10 асистенции, 1 пехар во Лига на шампиони. Неверојатниот Украинец ги решеташе противничките мрежи со десна, со лева, со глава, во трк, од слободен удар, од секоја позиција.

Милан губеше 2-0 на гостувањето кај СПАЛ и на крај само благодарение на тоа што домаќинот доби два црвени картони, успеа да извади 2-2 со автогол во 90+3' минута.

Играчите може да протестираат кај судиите, ама од дистанца, бидејќи ако тоа го прават како до сега, апла ќе ја прекршат најважната мерка која е на прво место во цела планета.

Изјавата на Алесандро Костакурта дека Меси бил толку јак уште на 16 години, што при една пријателска средба тој побарал од Анчелоти да го извади од игра после 15 минути за да не се посрамоти. Ама работата е што Костакурта никогаш не играл против Меси.

На епското финале во Истанбул на денешен ден во 2005-та година, на стадионот „Ататурк“, Јиржи Дудек во продолженија при резултат 3:3 прави нешто необјасниво. После на пенали бранеше како луд и Ливерпул стана европски шампион.

На денешен ден пред точно 26 години италијанскиот гигант ја имаше можеби најубавата вечер во својата вековна историја. Со скрпен тим, без неколку главни играчи мораше да се борат против страшната Барселона на Кројф, Ромарио, Стоичков, Гвардиола...

Такво градско дерби навивачите на Милан не паметат. Ни претходно ни потоа. На 11 мај 2001 година, Милан со 6-0 го прегази Интер. Тимот го предводеше легендарниот Чезаре Малдини, а стрелци на головите беа Џани Командини два, Џунти 1, Шевченко 2 и Сержињо 1. Највисока победа во историјата на Дерби дела Мадонина.

Во ситуација кога нема фудбал скоро никаде во светот, луѓето се принудени да бараат алтернативни решенија. Како на пример Италијанциве кои решија да го одиграат дербито Јуве - Милан.

Во двомечот од полуфиналето на ЛШ во 2006/2007 меѓу Милан и Манчестер Јунајтед паднаа 8 гола. На „Олд Трафорд“ на првиот дуел на денешен ден пред 13 години, Англичаните славеа 3-2 со два гола на Руни и еден на Роналдо. Кака ги постигна двата за Милан од кои едниот се памти одлично и 13 години подоцна. На реваншот Бразилецот постигна уште еден гол во триумфот на Милан од 3-0.

Скоро и да нема фудбалска фотографија од Италија која е запаметена повеќе од оваа: сликната на 12 април 2005 година со двајца играчи на неа: Руи Коста и Марко Матераци кои гледаат во густиот дим од пиротехника на „Сан Сиро“.

Најлудото финале во историјата на Лига на шампиони и 15 години подоцна уште ги боли играчите и навивачите на италијанскиот трофеен гигант.

Мароканецот Адел Тарабт е еден од оние фудбалери кои може да не ги видите цел натпревар и после со еден потег да фрлат сенка и на резултатот и на головите и на шансите. Смени еден куп клубови, играше во Ленс, Тотенхем, Квинс Парк Ренџерс, Фулам, Милан, Џенова и на крај се скраси во Бенфика која му ја спаси кариерата.

Ливерпул не им е единствена ноќна мора кога мислеа дека фудбалот трае едно полувреме. Лоши спомени имаат и од еден шпански колектив без ѕвезди, кој со голема желба и упорност се избори за сензационален кам бек, еден од најјаките во ЛШ.

Сезоната која до пред само неколку недели важеше за најинтересна во Серија А во последните неколку години, полека стивна во сенка на сериозниот замав кој го прави коронавирусот. Фудбал час се игра, час не се игра, а гледалиштата сурово празни.

Одложувањето на натпреварите во Серија А поради вирусот кои прво требаше да се играат без публика, само ги усложни работите од повеќе аспекти. Едно е хаосот со распоредот, а друго што го јадат стапот навивачи кои доаѓаат од џенем.

Трофејниот италијански клуб никако не може да фати континуитет. Овојпат проблемот не е толку на теренот колку што е горе во управата. Бобан добива шут-карта затоа што крена глас, Малдини ќе си оди со него по сè изгледа.

Од каде да почнеме? Јуве повеќе не се бори сам за титула, туку гризат не една, две екипи. Интер пазари без престан звучни имиња. Милан го врати Ибра. Роналдо е машина за голови и магнет за публика. Плус Пандев уште е во форма, а Елмас е се подобар. Штета за Иле.

Годинава во Серија А не само што се игра топ фудбал, туку и стадионите се полни како ретко кога во последните неколку сезони. Тифозите прават прекрасни изданија на трибините.

Навивачите на Милан се задоволни од преодниот трансфер рок. Клубот заработи од продажбите и позајмиците на Пјонтек, Родригез и Сусо, а екипата ја засили едно интересно дете кое ненамерно откри една глупост на тренерот Пиоли.

Јазикот го зборувало едно племе во далечните карпести предели во Јужна Америка, а денес се останати уште пар луѓе кои знаат барем нешто од овој необичен јазик.