Се вика „Чамец за спасување“ и е годишен настан организиран од Филозофскиот клуб при Универзитетот Монтевало во Алабама. Интересен мисловен експеримент кој низ годините покажува каков е ставот барем на студентите и вработените околу тоа кои животни вештини и знаења се најпотребни во кризни времиња.

Првиот човек кој одгледал „питоми“ житарици не го направил тоа за да меси леб, туку за човечки да се напие. Така барем тврдат истражувачи, кои додуша не знаеме дали биле спонзорирани од некоја пивара. Ним им контрира друга група, веројатно платена во симит погачи.

Беше помпезно најавувана, создавајќи атмосфера на претстоечки спортски натпревар, иако не е баш јасно кој спорт би бил најсоодветната метафора. За Жижек можеби некој што бара мавтање со раце (одбрана ватерполо?), за Питерсон нешто како шах или стреличарство. Ама пак се разбраа.

Поглаварот на римокатоличката црква вели дека човек кој ќе се насанка да дебатира со Сатаната е осуден таа дебата да ја изгуби („Ќе избрише патос со вас“ како што обожаваат да го кажат тоа некои) бидејќи Сатаната е поинтелигентен од луѓето. Чаре? Наместо да се расправате, избркајте го.   

Иако не малку сме горди на себе што успеваме да стоиме настрана од фекалиите кои го навасаа јавниот збор, од ужасот на сеопштото пцуење, вреѓање и вадење очи и од медиумската реалност во која дивеат психопати со портали и идиотизирана публика која мисли дека ако на некој директно не му ебеш све најмило и не го наполниш со говна - тогаш мора нешто да калкулираш, таквата „полемична сцена“ е толку сиромашна што мора и за тоа да се подели по некоја лекција.

Еден ден ќе се умориме објаснувајќи дека другата страна не (мора да) е глупа туку (можеби) има поинакво мислење. Но, изгледа ова не е тој ден.

На прв поглед фотографиите се сосема обични. Имаат хаштази, емоџи (смајли, срце, ѕвездичка), ликовите на нив изгледаат како да се забавуваат. Но нешто почнува да не штима кога ќе сфатите дека тие се направени среде споменик на холокаустот.

На луѓето веќе не им се ни потребни информативни текстови за да побрзаат своето мислење да го напишат во коментар. Доволно е да го видат насловот и да се испукаат (од себе) и исплукаат (со друг). Коментарите се покажаа како магнет за секакви отрови. А и голем мерак е кога на офф ќе напишеш долг текст и замислуваш како некој неупатен идиот се мачи да скрола до доле за да дојде до местото за коментар.

Берни Сандерс веќе освои нешто големо а тоа не е неговата клучна политичка цел во моментов, партиската номинација за претседател. "Баталете кој победил во некоја дебата. Сандерс победи затоа што ги постави темите на дебатата," пишува Слејт.

"Сакаме цивилизирана дебата", крикнува текстот кој следува а се однесува на една многу наша ситуација. Едните се предавници, другите се фашисти а меѓу тие два рова, бришан простор во кој гинат сите други. Препорачуваме да читате до крај. 

Деновиве ги гледаме како домаќини на европското првенство во ракомет.  Црвено-бели, бучни, убави и радосни навиваат за своите. Но, како се живее таму, што ги секира и кои се секојдневните жиивотни и и политички дилеми на тие луѓе? Њујорк Тајмс ги праша, ние ќе ви пренесеме, а вие сигурно ќе се пронајдете во некој од нив.

Чувството дека само ние и нашите пријатели сме останале нормални е една ехо - комора во која одекнуваат и се засилуваат само сопствените мислења и одеднаш почнуваме да веруваме дека ја познаваме Македонија.

На една страна на подиумот тројца брилијантни студенти од еден од најпрестижните универзитети во светот. На другата, тројца осуденици за тешки кривични дела од казнено-поправен дом во источен Њујорк. Наспроти сите очекувања, во дебатирање победуваат вторите.

Кога ќе видиш како некои попусто се пенават, просто ти доаѓа да им помогнеш некако.

Додека локално ја решаваме дилемата дали жената е темел, столб, тераса или лоџија на семејството, Американците си имаат свој проблем: сите писателки на Википедија, полека исчезнуваат од категоријата „Американски романсиери" и мигрираат во башка-башка категорија - пак романсиери, ама жени.

Светски познатиот словенечки филозоф Славој Жижек неделава гостуваше на Универзитетот Јеил во рамки на на тродневната манифестација Bulldog Days, која се организира во чест на новопримените студенти.