Според официјалните бројки, таму има загинато 50.000 луѓе, но според пулицеровиот добитник Крис Хеџис, бројот е неколкукратно поголем бидејќи многу жртви има останато под урнатините на Газа која 90% е уништена а 1,9 милиони од населението е раселено. Уништени се болници и таму веќе не постои ниеден универзитет. Како се оспорува тоа?

По 7 месечна потрага, Квентин Тарантино помислил дека никој на светоц нема да може да ја одигра како што тој замислил улогата на нацистот Ханс Ланда во Inglourious Basterds. Tогаш на кастинг доаѓа Кристоф Волц и од прва убодува сè: акцентот, тонот на сценарио, тензијата која ја носи ликот. На крај, тотално доминира во сцените. Само што, кариерата не изгледала отсекогаш така сјајно.

Сечење големо дрво во населено место е крајно деликатна операција, особено ако дрвото е до некоја куќа па може да направи голема беља. Потребно е знаење и умеење како и прецизно одредување на засеците од кои зависи дали дрвото ќе падне на безбедна страна или ќе направи џумбус. Еве една екипа зналци кои ИЗГЛЕДААТ дека знаат што прават. 

Девојка постира банала слика како „конечно допирам трева.“ На фотографијата само рака, трева, парче од патиката. Да видите само што сè успеа да дознае врз основа на тие скудни елементи некој што е вешт со интернетот. Адреса на живеење на девојката, име, презиме, каде ја снимила фотката, што кола си купила...  Демначот заврши блокиран, ама не е тоа поентата 

Светот заборава како тоа почна: имаше еден договор за нуклеарна контрола до кој Техеран се придржуваше, за да му се олабават меѓународните санкции и да добие пристап до замрзнатите средства. Друг потписник на тој договор беа САД кои во првиот мандат на САД, во 2018 година, еднострано се повлекоа од договорот. ЕУ, лицемерна како што ја дал Господ, му порача на Иран, нема врска тоа, вие да си се држите до договорот.

Гидеон Леви, писател и новинар, веројатно е најомразениот човек во Израел бидејќи со години ја зборува незгодната вистина за „своите“. А големите бројки се поразителни- огромен број од Евреите во Израел се за протерување на Палестинците од Газа а не би имале против ни да бидат потепани. Леви проблемот го лоцира во стариот проблем - кога ќе се помисли дека твојот народ е избран од Бога. 

На движењето „Америка на прво место“ сериозен нокдаун му зададе самиот негов основач, Доналд Трамп, потклекнувајќи на с'скањето на Нетанјаху дека мора да го нападне Иран бидејќи „само што не развиле атомска бомба“ (нешто што тој го вергла со години и децении - види овде). МАГА преживува вистинска шизма; едните навиваат Америка да остане светски полицаец,  другите потсетуваат дека „не зборевме така“. Од овие другиве е Кендис Овенс, која деновиве го направи партал превртливиот Пирс Морган.

Пазете го овој гео-нинџа како прецизно ја склопи шемата фактори по која одамна предвиде дека Трамп ќе го нападне Иран. Дечкото раскажува историја пред таа да се случи. Што е следно? Со внимателно калибрирани реакции, Техеран да го намами Трамп да влезе во војска во Иран. Е, дури тогаш, со 100.000-300.000 војници на терен, војната е добиена. За Иран. 

Идејата дека Иран сака да ги истреби Евреите од лицето на планетата е претекст на сите овие силења на Израел и Америка врз државата која има многу гревови но не и овој, бидејќи во Иран живеат и  - Евреи. Верските слободи комплетно им се почитуваат а тие се лојални па себе се сметаат за ирански, а не израелски Евреи. Во Исфахан, една од трите локации кои САД ги бомбардираше, има 13 синагоги. 

Фидијас Панајоту, кипарски независен пратеник во Европскиот парламент, раскринкува уште еден кварен и скап механизам на високата европска политика. Европската комисија на Урсула галантно плаќа невладини организации да лобираат кај пратениците за нејзините зелени политики. Грантовите одат и до 700.000 евра а со НВО-а се склучени фрапантни 9.000 такви договори. 

Во аналогните времиња, секоја генерација имаше по некој слаткасто-кисел прашок во кесичка, наменет првенствено со него да направиш сок, но многу поинтересно беше тој да се лиже од рака. За некои генерации тоа беше Гринго, за други Степ Лајт...Па онда лижеш Гринго од боровница додека јазикот не ти стане модар како на чау-чау куче. И денес постои таков мерак, многу пофенси и многу-многу поскап. 

Интервјуто на републиканскиот сенатор Тед Круз (дебело плаќан од израелската лоби група АИПАК) за Такер Карлсон испадна целосен дебакл. Не само што не знаеше колку луѓе има земјата за која навива да биде уништена (види овде) туку и објасни на што се темели неговата безрезервна поддршка на Израел и Нетанјаху. Така пишувало во Библијата. Ете, тоа се луѓе кои за некои други луѓе тврдат дека се религиозни фанатици. 

Ако прашате кој било патник во светот кој имал можност да посети неколку континенти „која е неговата омилена земја во која бил“, можам со 99% сигурност да кажам дека сите ќе кажат Иран. Зошто? Затоа што луѓето се некоја нова количина на добрина што веројатно никогаш порано не сте ја почувствувале, храната е најдобрата што некогаш ќе ја пробате, а градовите се вистински музеи на отворено.

Пробајте следниот вовед да го замислите со глас на Сер Дејвид Атенбороу: Мажјакот спокојно лежи во својот природен хабитус. Попладне е, најаден е и напиен, треба само да му пружи услови на својот дигестивен тракт да го процесира амбициозниот товар. Тој спокој го прекинува добро познат глас. Готово е со раатот. Не му останува ништо друго освен вешто да се изгуби од видокругот на неговиот архи-непријател. Успева, не му е првпат.    

Ѕирнете една графичка симулација за големината на воените авијации на разни држави која покажува колку американската флота е доминантна и супериорна во однос на сите нив. Разликата е навистина импозантна, само што, талибанците кога гледаат вакви видеа за американската воена надмоќ, мора да си викаат: Да, а?  

Долгогодишниот републикански сенатор, Тед Круз, страстен интервенционист и апла про-Израел, се најде во небрано кога Такер Карлсон го праша колку луѓе има Иран. Фино лепо, не знае човекот колку луѓе живеат во државата која сака да ја сруши и за чие бомбардирање навива. Голем ќеиф е кога ќе ги видиш вака соголени, голем жал е кога ќе сфатиш дека такви одлучуваат за судбините на милиони луѓе.  

Не помина долго време откако сенаторот Рон Де Сантис порача дека во Флорида  нема да се теолерираат безредија по улици и особено не конфликти со полиција (види: Ако нема друго, газете), шериф од тамошен округ го операционализираше упатството и го раскажа на брутално  разбирлив јазик. „Ако дигнете рака на нас, ќе го известиме вашето семејство каде ќе може да ви го подигнат телото“

Главното алиби за израелскиот напад врз Иран беше дека тој напад бил превентивен затоа што озлогласниот Техеран бил многу блиску до зботување на ураниумот на ниво доволно за правење атомска бомба. Ок, само што истото тоа го викаа пред две години, истото се викаше пред четири години, истото во 2015-та година, истото во 2013-та година, истото и во 2012-та.... и така наназад сè до 2001-ва. 

Додека Блискиот исток се соочува со најсериозната ескалација во последно време, луѓе во Либан си го тераат животот по стандардниот ритам, кој на венчавка, кој на журка, кој по барови. И кога онаму карши ракети го параат небото, се погаѓа песна чии стихови велат:  Here I go out to sea again/ The sunshine fills my hair/ And dreams hang in the air... Како на Титаник кога свиреа виолини додeка бродот тонеше.

Одмазничкиот удар на Иран испадна посилен отколку што се очекуваше па сега на Запад се чудат. Иранскиот режим требаше да падне, слично како што Русија лесно ќе беше поразена зашто економијата ѝ е слаба, слично како што „Кина не знае да иновира“. “Зошто ние на Запад сме склони да ги потценуваме противниците?“, се прашува професорот Глен Дизел. 

Кога во авионите беше дозволено пушење, воздухот се менувал со свеж воздух на секои три минути. По забраната, авиокомпаниите успеваат да заштедат значајни 6% од трошоците за гориво затоа што користат половина свеж воздух, половина рециклиран воздух, зголемувајќи го нивото на јаглерод диоксид кој патниците го дишат. Можеби полесно ќе закачите вирус, ама па нема да бидете „замирисани.“

Медиуми знаат да забетонираат јаки стереотипи за некои земји и луѓе кои потоа се одржуваат долго време. Не беше толку одамна кога во очите на западната, првенствено американска јавност, за Балканците се веруваше дека ние овде јадеме живи деца и од прв до последен сме ужасни варвари. И за Иран, веројатно првата асоцијација е дека тоа таму е сè верски затуцано и забулено од глава до петици. 

Трој Хоки е господин човек: така изгледа, така звучи, така се понаша. Личи на карактер излезен од рецепција на "Тhe Grand Budapest Hotel“ а звучи како оние декадентни реплики во филмовите на Тарантино. Оди по улица и со еден раскошен вокабулар, им дели комплименти на оние со кои се разминува. Што за облекувањето, што за нивниот став и општ впечаток. Аристократска позитива.

Гувернерот на Флорида, Рон Де Сантис, на своите граѓани им ги објасни правилата: ако сте во кола, ве опколи некоја толпа бараби, почнат да ви се закануваат и почувствувате дека сте загрозени - само гас! Ако попат соберете и згазите некого, нивна грешка. Никој не е должен да седи во својот автомобил и мирно да чека бандата да го линчуваат.