Шутаров: Je Suis коприва!
- И денес ми одѕвонуваат, дури го пишувам ова, зборовите на незнајниот Македонец што тој јулски ден во 2017 година, ми ги кажа тивко, како за себе: „Се плашам не за мене, но за нас Македонците се плашам, да не станеме како копривите! Секој од нас арно да види, а ние од никој арно да не видиме! Секаде да нè има, а ние свој дом да немаме! И на крајот од животов, сон не ме фаќа од тој страв!“.
-
Во мојот крај, но и низ плодните земјоделски површини ширум Европа, кога земјоделците сакаат да произведат плодови за себе и за своите најблиски, чисти од разни пестициди и хемикалии, почвата ја ѓубрат со ферментирана вода од коприва, а лисната маса и плодовите ги заштитуваат со прскање со истата течност!
-
И тука веќе, имаме сериозен проблеми точка од која се одвојуваат сите знаења и мудрости на старите цивилизации и култури (за кои копривата беше кралица на здравјето) – од законите на модерната цивилизација (читај моќната фармаколошка и хемиска индустрија), за кои лековитите и заштитни својства на копривата треба да бидат заборавени, а копривата – забранета?!
-
Звучи надреално? Звучи малку одлепено и ненормално? Звучи, исто онака како што нам ни прозвучи „францускиот предлог“ за наше евроинтегрирање, надреално и налудничаво, но, за жал, вистинито.
