Една од оние стандардно сеприсутни мудрости на интернет, која веројатно ниту еден мотивациски говорник што држи до себе ја нема прескоканто да ја стави во својата пауер-поинт презентација, порачува - не работи напорно, работи интелигентно. Човек седнал да се позанимава малку со пораката и како таа учи на лажење и измама.

Вектор е робот, и не прави нешто посебно многу, и ако некогаш се случи како човештво да се прелажеме и да почнеме да им веруваме на роботи тоа ќе биде заради Вектор и такви како него. За сега е Кикстартер проект, ама до октомври би требало да биде готов производ.

Викам што е ова, мајка те ебала. Како тој дува, така луѓе се тргаат, јер кај нема да се тргнеш на коњ со рог на глава кој пред сите нас ни се прикажа во размер 1:1. Седам... гледам... и не веруам.

Иако оригиналниот наслов на видеото е „Како аристократиите владеат“, прашањето испишано на насловната слика на видеото на Атлантик е далеку поаристократско - „Дали аристократиите секогаш се лоши?“

Демонтирањето на коцката и воведувањето на отворената „океан“ канцеларија беше доживеана како момент на глобално копоративно просветлување, решение кое конечно ќе ги зближи рамнодушно несреќните канцелариски работнички сили и ќе донесе радост, креативност и  (веројатно најважно) полетност во исполнувањето на работните задачи. По доволно години искуство во отворени канцеларии, излезе дека баш и не е така.

Во рок од една година од само една плажа во Мумбај волонтери (ученици, локалци, активисти...) отстрануваат над 12 илјади тони (12 милиони килограми) претежно пластичен отпад, и без да изгледа како обезвреднување на нивниот труд, уште не се ни приближно готови.

Досегашен хајлајт на новата серија на Саша Барон Коен веројатно беше моментот кога Дик Чејни му го потпиша комплетчето за вотербординг. Но, озлогласениот екс шериф од Аризона кој апсеше луѓе по боја на кожа (осуден па помилуван од Трамп) Џо Арпајо, секогаш сакал да предничи.

Најдражесто околу ликовите со интернет меме слава е што тие се едни од ретките случаи кога „славата“ не е лажирана или собрана на сила, туку е резултат на вистински автохтон интерес од публиката. Ретко кој го памети оригиналот или кога прв пат го видел мемето со некој од овие ликови, а уште поретко некој помислува дека меме-ликовите стареат.

Шерп е една руска чудесија од возило која генерално може секаде да пројде и е жив мерак и крајно забавно ако сакаш да возиш офроуд. Американец купува Шерп и решава да го проба сред некаков натпревар на „монстер-тракс“ во минување низ вештачки создадено блато. Ќе го забележите кое од возилата е Шерп.

На страна регуларната работа што ја тера, Библиотека Куманово на интернет почна да објавува комплетни скенирани броеви од „Наш весник“. Името речиси сигурно не ви е познато претежно затоа што тоа е весник кој излегува исклучиво во Куманово и околијата, и тоа во децениите по Втората светска. Без разлика што не ви е познат, до сега скенираните и дигитализирани броеви од весникот се спектакуларно занимиливи како од содржински, така и од графички и дизајнерски аспект, и како времеплов во секојдневие и проблеми од пред неколку децении.

До 2100 година она што денес ни служи како стандарден систем на вредности по кој се подаваме секогаш кога зборуваме за гужва на население (Токио, Шангај, Њујорк) ќе биде комплетно невалиден, и заменет со крајно, од денешна гледна точка, неочекувани кандидати.

Ако има поука од видеово тоа е дека тоа „хармоникашката фаца“ сама ќе ти се појави кога ќе ја фатиш дугметарата без разлика дали си ја свирел Feel good inc. или Влајна.

Опсегот на стриповиве се движи од цинични до апсурдни и мрачни, дело се на Рајан Хадсон кој ги црта веќе една деценија, и ако има нешто што е приближно налик нив тоа би бил Саут парк.

Пејзажот во Британија летово доби сосема нов изглед на сателитските снимки, во Шведска има пожари како никогаш до сега, руски градови во околина на Арктичкиот круг постигнуваат рекордни температури, а Јапонија се топи. Човеков пробува да го одговори прашањето без да спомне глобално затоплување (барем не на прва).

Серија снимки на фотографот Џони Милер од високо, без луѓе, без лични приказни, само воздушни фотографии на нееднаквост низ светот. Колекција која успева да е тажна и без да ставиш каков било лик на нејзе.

„Тоа што го носиме НАТО до руските граници е закана за сечија национална безбедност,“ велат двајца американски професори и експерти за надворешна политика кои сметаат дека главната закана за САД е хистеричната русофобија која владее на тамошната јавна сцена. „Замислите Кина или Русија да направат свој воен блок и во него да ги зачленат Мексико и Канада, ќе го толерираме ли ние тоа?“ 

Пред некој ден во емисија се испокараа Вупи Голберг и Џанин Пиро, за левица- десница, Трамп - неТрамп. Џанин сумира на кое дереџе е дојдена американска јавност: озлобеност, политикантство во сè, брат брата одфрендува заради политика.  

Стандардно мегаломански, како да е трејлер за последниот филм што некогаш ќе го изгледаш, она по што годинешните трејлери од Комик кон се разликуваа од претходните е што немаше ништо Марвел во најава. Тоа не значи дека има дефицит на чудовишта и катаклизмичкни настани кои ја вребаат планетава и човештвото, плус зомбија и римејк на Космос на Саган.

Една од најпопуларните анти-ваксерки и самопрогласен „научен скептик“ (богати!), деновиве побрза да сподели видео доказ за своја средба со нешто натприродно. Снимка од нејзиниот дом на која во еден момент се слушаат пар тонови од пијано, иако крај нејзиното пијано нема никого.

Минатата година бројот на кинопубликата на светско ниво паѓа на трагично ниски нивоа, ама затоа публиката за трејлери е во постојан раст. Дури и индустријата за производство на трејлери има раст од 12 компании што прават трејлери во 2000, на над 100 компании денес. И како секој добар бизнис, и тука целата „магија“ е да им го погодиш рецептот, само што рецептот се менува од сезона во сезона.

Во твоја одбрана човекот што ги прави фотографииве веќе е „наградуван за работа со природна светлина.“ Неговата главна поента е исто така прилично разочарувачка (за почетници): не е важно кај си, важно е колку се разбираш.

На прва топка депресирачко видео за тоа колку од она што сме ние, всушност е на автопилот, иако се сметаме за свесни команданти на нашето јас. Истовремено, потсетување колку сме среќни што (можеме да) сме свесни за нашата несвесност. Од сите познати суштества, само нам ни е даден тој драјвер на тестирање. И тоа треба да се слави.

Да е кај нас средба на двајца средношколски другари, тој во меѓувреме да се развил во криминалец а таа да завршила во суд, не сме најсигурни кој би се расплакал.

Главен лик е Џеф Голдблум, и целата работа е составеа од една голема реклама за ланец супермаркети, ама со Џеф Голдблум, по што следува готвење со Брајс Хауард, девојката од Светот Јура што мислите дека е Џесика Честејн.