- Вирален џамбо текст во Њујорк Тајмс, „Кој е пријателката на лошата уметност?“ (Who is the Bad Art Friend) зборува за две познанички и колешки по писателска линија, кои започнале судска битка околу плагијаторство на лична приказна.
- Дон Дорланд донирала бубрег на непознат и се фалела со тоа на социјалните мрежи. Нејзината познаничка Соња Ларсон, американска писателка со азиско потекло, напишала расказ за претенциозна бела жена која донира бубрег, но потоа му се наметнува на оној кому му бил трансплантиран, очекувајќи да биде третирана како спасител. Расказот доживува успех но вклучува копија на реално писмо кое Дорланд му го испратила на примателот на бубрегот, а го објавила на својот ФБ профил.
- Во време кога луѓето ги постираат и најинтимните детали онлајн, кој може да каже дека навистина ја „поседува“ својата приказна, ако доброволно ја споделил со други? И дали, во отсуство на законска рамка, има зрнце морал во тоа да (зло)употребиш туѓа приказна која била споделена на нечиј Фејсбук профил, нарекувајќи го тоа „уметност“?
- „Македонската книжевна сцена со години, ако не и со децении е заглавена во еден вртлог на немање силна, разумна, издржана критика. Нема критика која пробува критички и теориски да пристапува на книжевните дела и да ги елаборира нивните добри и/или лоши страни наместо само да ги хвалоспева делата што се појавуваат во македонската книжевна продукција“ - пишува Андреј Медиќ Лазаревски за Култура Бета.
- Во ситуации како во нашата домашна книжевна продукција, кога самата продукција е во состојба да издава колку што издава, неопходно е формирање на јасна, здрава, цврста и издржана критичка мисла за да може самата продукција да се филтирира, а со тоа и да се подобрува, да напредува и, секако, да воспоставува комуникација, дијалог и дискусија за книжевните дела кои се објавуваат наспроти воспоставената пракса на „тапкање по рамо“ и зборување „зад грб“.
- Зарем непишувањето на текстови за некои дела не е доволна критика за самите нив. Зарем игнорирањето на лошите книги не е доволна критика за нив. Зарем неучеството на тие дела во јавната книжевна дискусија не е доволна критика за нив!? Не! Одбегнувањето на лоши книги не е ниту субверзивно, не е ниту кул, не е ниту естетички и книжевно-теориски оправдано.
- Премиерата на претставата „Рибарски караници“, по текст на Карло Голдони, а во режија на Јован Ристовски, на 25 јули ќе биде изведена на отворено, до Ротинското Езеро во потпелистерското село Ротино.
- Битолскиот театар со поддршка од Општина Битола започна со реконструкција на патот до езерото, туристичка атракција каде што првпат ќе се одигра театарска претстава. Од Народниот театар во Битола велат дека ова е уште еден доказ дека театарот го менува светот, а директорот Васко Мавровски најави театарски спектакл.
- Во комедијата играат Никола Стефанов, Јулијана Мирчевска, Никола Пројчевски, Соња Ошавкова, Петар Горко, Марија Цветановска, Леонида Гулевска, Валентин Дамчевски, Елена Мошевска, Живко Борисовски, Петар Спировски, Александар Димитровски, Илина Чоревска, Катерина Аневска-Дранговска и Марија Стефановска.
Билети за 26.07. тука
