Москва беше суспендирана од Групата 8 најразвиени земји во 2014 година, по анексијата на Крим, а формално се повлече во 2017 година. Сега како еден од условите за да прифати мир во Украина, на Москва ѝ се нуди да се врати во светската елита.
Групата Г7 беше формирана во услови на економските превирања од средината на 1970-те години за да се олесни поблиската координација меѓу најголемите и најбогатите економии во светот. Во неа беа Британија, Канада, Франција, Западна Германија, Италија, Јапонија и САД. Во 1997 година групата беше проширена за да ја вклучи Русија, како отстапка за лидерот Борис Елцин, кој го надгледуваше олигархискиот грабеж на економијата. Проширувањето на Г7 со Русија беше прифатено од западните држави, кои тогаш сметаа дека Москва е премногу слаба за да им предизвика проблеми.
Непотребно е да се каже дека работите се променија во следните децении. Денес, не само што Кина е една од најголемите економии во светот, туку и индиската е поголема од неколку членки на стариот Г7. Русија има поголема економија од Канада, а според некои проценки и од Италија, и покрај тоа што беше притисната од санкциите во последните три години и ѝ беа замрзнати средствата и златните резерви во странство.
Г7 сега е во сенка и на Г20, друга координативна група која вклучува подинамични економии во развој како што се Мексико, Индонезија, Јужна Кореја и Турција - како и Русија. Отпорноста на економијата на Москва, која функционира преку воени трошоци и извоз на фосилни горива, наспроти санкциите, укажува на неуспехот на западните напори да ја осакатат воената машина на Путин.
Па зошто тогаш западните влади во голема мера се чувствуваат удобно со идејата Русија да се врати во Г8, иако Москва е многу посилна денес отколку што беше во ерата на Елцин?

Претставена во меѓународните медиуми како помош за Русија да се врати на светската сцена, на обновата на Г8 треба да се гледа помалку како отстапка кон Путин, а повеќе како средство за одржување на релевантноста на европските држави. На крајот на краиштата, во текот на војната Русија го задржа своето членство во Г20 и во Шангајската организација за соработка, а истовремено го поттикна растот на форумот БРИКС.
Идејата дека Русија е замрзната од меѓународните односи е бесмислена. Ако на крајот се потпише некоја верзија од договорот Виткоф-Димитриев, ризикот за европските држави е дека тие ќе бидат замрзнати од зближувањето на Москва и Вашингтон. Британија и Франција може да бидат изолирани во Советот за безбедност на ОН од нов триумвират на САД, Русија и Кина. Со оглед на тоа што старите западни држави потонаа во Г20, новокомпонираната Г8 е еден начин тие да го задржат својот меѓународен статус, а воедно да ја намалат перспективата за оска Москва-Вашингтон.
Без разлика дали Русија повторно ќе се приклучи на Г8 или не, едно е сигурно: старите хегемонистички групи преку кои западните држави се обидуваа да ја водат светската економија и меѓународниот поредок сега повеќе не постојат.